Na een relatie van 7 jaar, waarvan 5 samen gewoond te hebben - zijn mijn vriend en ik uit elkaar gegaan. Hij in het huis blijven wonen, ik naar mn ouders. Omdat ik, en mn vriend, vrij vaak en heftige ruzies hadden, hebben mn ouders liever niet dat ik snel weer bij hem ga wonen en dat het rustig aan doen. Oftewel.. een jaar ofzo! Nu, 1,5 maand verder zit ik zo'n beetje tegen het plafond omhoog. Ik wil gewoon mijn eigen ding kunnen doen, eigen eten koken, niet overal verantwoording voor af hoeven leggen, en een beetje rust om me hoofd. Zijn geen moeilijke mensen.. maar toch. Het liefste ga ik gewoon terug naar mn mannetje, nu alles uitgepraat is en beter gaat. Maar dat voelt zo ondankbaar tegenover m'n ouders en misschien ook niet echt slim. Ervaringen / ideeën hoe de tijd door te komen zonder je zelf op te vreten als je op volwassen leeftijd weer bij je ouders woont?
haai, ik was ook 7 jaar samen met mijn ex, is in maart uitgegaan en hij is ten bij zin ouders gaan wonen. in juni ging het weer beter tussen ons e besloten het weer te proberen. niet bij elkaar gaan wonen, dit vonden wij een slecht plan. we wilden rustig aan weer naar elkaar toe groeien. net na de geboorte van onze tweede zijn we tot de conclusie gekomen dat t echt niet meer gaat, we houden van elkaar, maar t gevoel is weg, we kunnen elkaar niet gelukkig maen. dit valt me heel zwaarm vooral omdat we 2 kids hebben. ik woon al vnaf wk 36 bij mijn ouders in huis omdat ik het niet alleen kon met de zwangerschap en mijn zoontje. Nu 3 weken na de bevalling zit ik hier nog bij mijn ouders omdat mijn huisje nog niet af is. Mijn ex zit in ons oude huisje en die moet daar straks ook uit omdat ik de huur per eind okt heb opgezegd vanwege mijn nieuwe huis. Hij gaat straks weer naar zijn ouders. Ik snap je gevoel, heel herkenbaar. Maar probeer idd veel dingen voor jezelf te doen. Gezellig met vriendinnen naar de stad en creeer je eigen plekje waar je je terug kan trekken als je dat wilt. ik wil je waarschuwen om niet te snel weer bij elkaar in te trekken. natuurlijk voelt t goed en vertrouwd, maar je vervalt snel weer in t oude patroon en dan kan het echt goed mis zijn en misschien definitief uit. Mijn ex en ik gaan goed met elkaar om, t voelt fijn en goed om bij elkaar te zijn, maar zolang we maar ons eigen leven hebben. Want t is echt definitief uit. Ik hoop nog altijd dat we ooit weer naar elkaar toe groeien, maar dat zal em niet worden. veel sterkte en doe echt rustig aan.