Als je nagaat wat we al meegemaakt hebben zal je begrijpen waarom wij niet meer zwanger wilden raken. Ik heb 10+ mk achter de rug en we hebben ons jongste zoon met 17 weken zwangerschap weer moeten afgeven nadat de navelstreng 4x om zijn nekje bekneld was geraakt. Daarbij maak ik niet voldoende progesteron aan, heb ik abnormale cellen op mijn bmm die overigens al ingekort is waardoor de kans op vroeggeboorte groot is en heb ik een te snel werkende schildklier. Dat alles op een rijtje maakt dat ik dus niet onbezorgd zwanger kan zijn. We hebben dus vorig jaar november de knoop doorgehakt en besloten om onze wens voor een brusje de deur uit te smijten. We hadden ons er eindelijk bij neergelegd toen ik in april ineens zwanger was. De dag erna had ik al een vmk. Vanaf dat moment zijn we allen nog maar voorzichtiger geworden wat betreft zwanger raken. Nee we gebruikten vaak geen condoom maar zorgden er wel voor dat we minstens 5 dagen voor en na mijn ei geen sex hadden of met condoom rond die tijd. Naïef dat we dus zijn ben ik nu zwanger! Begrijp me niet verkeerd, we zijn ziels gelukkig dat dit ons overkomt. De keuze is voor ons gemaakt. Vorige week zondag 20 november werd ik wakker om 6u en ik was misselijk, wat ik nog nooit heb meegemaakt, en mijn borsten stonden al ruim 1 week in brand om het zacht uit te drukken. Ik had al een paar dagen vreselijke honger en op dat moment schoot er door me heen, NEEEEE!!!! en dacht " ik kan toch niet zwanger zijn?!" In paniek ben ik op zoek gegaan naar een digitale zwangerschapstest die ik nog dacht te hebben want ik had hem begin van dit jaar nog gezien! Maar waar?... Toen ik hem gevonden had zag ik dat hij al ruim een jaar over datum was maar heb hem toch gedaan. Toen er na 1 minuut ofzo "pregnant" op kwam te staan was ik aan de grond genageld. Mijn ogen werden groot en ik zat daar wezenloos naar die test te staren. En dan ineens gaat er vanalles door me heen, teveel om over na te deken, system overload en het werd even zwart voor mijn ogen. Gemengde gevoelens volgen elkaar op en ik gooide de test in de vuilniszak die ik direkt in de container gegooid heb. Ik had besloten dat ik niemand onnodig verdriet zou aandoen (zoals mijn man en familie en vrienden die zo ontzettend lief zijn en met ons meeleven) als het mis zou gaan en een hele week heb ik het voor mezelf gehouden en niemand maar dan ook NIEMAND wist er vanaf. Afgelopen zondag was ik nog niet begonnen met bloeden en ben naar de winkel geweest om een nieuwe digi test te kopen zodat ik het tegen mijn man kon vertellen. Zo gezegd zo gedaan en binnen 20 seconden stond er al "pregnant" op de test. Nu weten mijn man en onze dierbaarste vrienden het en that's it voor nu. Familie en de rest van de kennissen die we hebben krijgen het te horen als we er klaar voor zijn. Is dat volgende week? Of na de eerste echo? Of misschien na 12 weken of als ik op het punt sta om te bevalen? We hebben geen idee... We proberen nogsteeds te wennen aan het idee dat we alsnog zwanger zijn en kunnen momenteel niet meer doen dan proberen te genieten van wat we hebben en voor het beste hopen. Lang verhaal.. Sorry Maar we zijn dus blij verrast en hopen dat het dit keer net als bij onze oudste helemaal goed mag gaan. Thanks om dit te lezen. Over and out.
Mooi geschreven meis! Kei maar dan ook Kei! Gefeliciteerd Hoop superhard dat dit een geweldig mooi brusje word voor jullie mannen Xx Lydia
Hey lynnami, Met verdriet heb ik je eerdere verhalen gelezen. We hebben samen bij de maart 2009 mama's gekletst en even bij de juni 2011 mama's. Wat super om te lezen dat jullie een wonder verwachten. Ik duim met je mee dat alles goed mag gaan.
Wauw wat een verhaal, heel erg gefeliciteert , het lijkt er inderdaad op dat de keuze voor jullie is gemaakt.
hey meis, ken je nog van de nov 2010 mama's...en heb j verhalen gevolgd! wat een onwijs goed en mooi nieuws!! gefeliciteerd, en mijn duimen draaien dat het goed blijft gaan!!
Snif, ik hoop echt zo dat deze keer ons beide gegund is Lynn. Beide n ongelukje met wie weet dit keer gewoon een hartstikke gelukkig eind. Ik hoop het zo hele dikkeknuf van je partner in zwangerschappen uit NL
Thanks iedereen. Dippertje- Toen je mij vertelde dat je zwanger was stond ik daar zo van te kijken! En dacht toen nog " pff gelukkig ben ik niet zwanger want misschien rust er wel een vloek over ons als we tegelijk zwanger zijn". En kijk nu
Met tranen in mijn ogen lees ik dit!(en dan wist ik het al) Ik hoop heel hard mee!Het is jullie zo gegund! Seeyousoon!(K)
Ik krijg er gewoon kippevel van. Ik duim met jullie mee dat het deze keer wel mag lukken! In ieder geval van harte gefeliciteerd!!
Lynnami, vroeg me onlangs nog af hoe het met je ging. Wist dat je afstand had genomen etc..... MAAR WAT GAAF! Heel bijzonder en ik hoop ook dat het gewoon maar zo mag zijn!!! Gefeliciteerd.
Gefeliciteerd, ik hoop echt dat alles goed blijft gaan, dat hier een gezond kindje uit voort mag komen!
Vandaag uitwendige echo gehad en het vruchtzakje zit op de juiste plek en meet prima op schema. De start is er... 22 December inwendige echo (veel duidelijker) en dan hopenlijk hartaktie en nogsteeds op schema.
hier bijna het zelfde verhaal.. 5 mk gehad een dochter van bijna 9... bij dochter lief in de mmm gezeten.. dat wilde we niet.. deden op onze manier voorzichtig.. zwanger geraakt in augustus in sept. vmk gehad. rare menstruatie gehad... cyclus erop zwanger in een week die eigenlijk qua telling niet zou kunnen.. helemaal blij zijn wij toen wij dinsdag een hartje zagen kloppen op de echo... dikke tranen want bij ons is het nog nooit zo ver geweest dat er een hartje klopte... (alleen bij onze dochter) ... ik wens jullie heel veel suc6 ... bel gewoon anders z.s.m voor een vroege echo als je van die onzekerheid af wil.. dat luchten bij ons wel op iig.. ik hoop nog iets van je te lezen..
misschien dat er nu juist is beslist voor jullie. hoop dat jullie over een kleine 8 maanden een wolk van een baby in jullie armen kunnen gaan sluiten! wel sterkte en hopelijk kunnen jullie er snel van gaan genieten