Gelukkig: een forum waar ik kan schrijven over iets wat de hele tijd door mijn lijf spookt, waar het hart vol van is, maar waar nog niet over gepraat kan worden. Ook al leest er niemand dan nog ben ik blij dat ik er woorden aan heb mogen geven! Alle feiten op een rijtje - na lange relatie, paar jaar vrijgezel en als oudere jongere toch weer headoverheels helemaal gelukkig met mijn huidige vriend - kinderwens was tot minimum teruggebracht, ik ga toch niet bewust kiezen voor poepluiers en jengelende kinderen? Toch. Daarbij, ik was verliefd, de relatie pril, dát was belangrijk, daar was mijn leven vol van - na twee jaar relatie stapten wij samen een enorm project in dat we nu aan het afronden zijn, drie jaar - en ontdekten allebei in het afgelopen jaar dat onze relatie geweldig is en dat we eigenlijk toch best wel misschien dan ruimte over hebben daarbinnen voor kindjes Dat is lastig, willen we echt? Wat is willen, heb je wel iets te willen? De kogel is door de kerk: we gaan kijken of het voor ons is weggelegd! Ik heb 8/8 mijn laatste pil geslikt en op 12/8 als gewoonlijk ongesteld geworden. Hierna afwachten..hoelang zal ik moeten ontpillen? Na zo'n 10 dagen ontdekte ik op het toilet een flinke klodder doorzichtig slijm, twee dagen later een scherpe pijn en op 10/9 weer ongesteld. Dat lijkt toch alweer snel op een vrij normale cyclus! Op 18/9 weer zo'n dikke klodder helder slijm en twee dagen later scherpe pijnscheut, maar ik dacht: dat kan toch alsnog niets zijn, want eisprong is doorgaans 14 dagen na start cyclus.. Mijn vriend was op die dag daarvoor net van lange reis teruggekomen en op het moment van die pijnscheut was het vorige week vrijdag. Ik lag nog lekker in bed te snoezelen, want vrije dag en hij was ook vrij en kroop er weer gezellig bij we hebben zo'n half uur na die pijnscheut sex gehad. En nu wordt het vaag, want diezelfde avond kwam er een vage verre misselijkheid opzetten en een zwaar kriebelig gevoel in mijn onderbuik. En beide zijn niet meer weggegaan, maar worden met de dag erger. Op maandagnacht werd ik wakker van een sterk aanwezige pijn in mijn onderbuik. De volgende dag dacht ik een paar keer "zooo wat ruiken mijn collega's vandaag allemaal uit hun mond", bij thuiskomst "sjees de kattenbak moet écht verschoond ik ruik die hier al" en "niet te geloeven hoe mijn plas opeens stinkt!" Per dag wordt dit erger, het alles ruiken is best vervelend, de hele dag door aanwezig, parfums, zweetoksels en mondluchtjes, knoflook en a der etensgeuren, de fontein in het park STINKT!!! Nu is het vrijdag en voel ik de hele dag zeurende trekkende pijn in mijn bovenbenen en billen, licht bijtende pijn aan de zijkant van mijn borsten en tepels.. Zat ik gisterochtend op de fiets te janken omdat de familie gans die ik elke dag zie zo groot is geworden, op mijn werk vond ik de stagiaire super en schoten de tranen in mijn ogen..Ik heb zin in drop, zin in haring, zin in zuur, heb een enorme trek in dingetjes en normaal snack ik niet. Zit mijn tandvlees vol gevoelige plekjes. Ik voel me een rups die begint te transformeren. Letterlijk, alles trekt. Maar het kan toch niet, het zal toch niet? Er bestaan zo'n tien fora over zwangerschap en ik heb ze allemaal doorgebladerd. Ik kom die pijntjes tegen, maar nergens al zo vroeg in de zwangerschap. Het is nog een hele lange weg naar de dag dat ik ongesteld (of niet) moet worden..hoe hou je dat vol?? Mijn vriend zegt dat ik het nu even los moet laten, omdat we het dan pas kunnen weten. Maar ik voel voel voel de hele dag door. Zit het tussen mijn oren??
Leuk om je verhaal te lezen. Ik hoop van ganser harte dat je zwanger bent, maar probeer er rekening mee te houden dat je lichaam je heel erg kan bedriegen. Ik had namelijk in de eerste maand dat we er echt aan begonnen (nochtans al enkele maanden gestopt met de pil) dezelfde symptomen maar jammer genoeg toch ongesteld geworden. Wachten is moeilijk hé, probeer zoveel mogelijk je gedachten op andere dingen te zetten. Probeer sowieso nog even te wachten met testen tot een paar dagen voor je nod. Ik wens je heel veel geduld en hoop echt dat je zwanger bent! Nog veel succes.
zeker spannend, ik ben eind juli gestopt met de pil en de eerste maand verloor ik een soort slijmprop met bruin bloed erin en erna kreeg ik allemaal zwangerschapskwalen ik dacht echt dat ik zwanger was 1sept werd ik ongesteld en kwam ik erachter dat die klachten kunnen komen van het ontpillen, maar je zou natuurlijk ook gewoon zwanger kunnen zijn die kans is klein maar t is wel mogelijk. gewoon nog even geduld hebben en dat is moeilijk haha.. hier de 2e ronde en voel nu weer van alles alleen 2x zo sterk ik ga er maar weer vanuit dat het niks is!
Zeker spannend! Het kan best raak zijn. Maar het kan ook zijn dat dit ontpillen is. Ik had ook de eerste maand na dat ik gestopt was met de pil allerlei zwangerschaps symptomen! Gevoelige borsten, steekjes in mn baarmoeder, moest constant plassen, kreeg puistjes, was onwijs gevoelig en huilde om alles. Maar er was niets aan de hand! Zie mijn cyclus, ik ben nog steeds best wel onregelmatig ongesteld en ik ben bang dat het nog wel even aanhoudt.. Grrr.. Dus het is bij iedereen zo verschillend! Maar als je niet ongesteld wordt en je zit op een gegeven moment al over de 28 dagen, dan kun je natuurlijk altijd een testje doen als je nog steeds denkt dat het raak zou kunnen zijn!
Dank jullie wel voor het lezen en reageren!! Ik houd er ook zeker rekening mee dat het ontpillen is of zelfs iets wat ik me mijn hoofd haal. Maar dat is vooral verstand mijn lichaam voelt zoveel dat heb ik nog niet eerder meegemaakt, ook vorige maand niet. Maar zegt niets!! Ik weet het, ik weet het.. Poeh, wat is dit spannend, ik denk omdat het niet zomaar iets is, omdat als er wel iets stiekem zit te groeien, dan is dat zo allesveranderend ik had niet verwacht dat dit al zoveel met me zou doen Ik zal moeten afwachten. Als ik even uitga van mijn vorige cyclus dan zou ik op 8/10 weer ongesteld moeten worden. Mocht ik dat niet worden, dan is het het best om drie dagen daarna dan een test te doen, lijkt me.
Begrijpelijk Hier ook wel hoor!! Hihi. Ben benieuwd hoe het gaat..! Zie mijn cyclus, die is niet zo regelmatig en best lang. Hopelijk gaat ie bij jou beter
Meis28, oeh ja! Wat moet dat steeds een onzekere tijd zijn: is het een langere cyclus of..toch..?? En dat elke maand! Hoop voor jou dat het dan snel raak is, dan ben je van dit ge-emmer af!! Hier: tja..gewoon wachten Gisteren ontdekte ik dat je vanaf 14 DPO (ik leer elke dag hier wat bij aan afkortingen ) met een gewone zwangerschapstest al wat zou kunnen zien. Hoewel je dus beter kunt wachten.. Ik zit volgende week zaterdag daarop, tenminste als ik de eisprong goed heb gevoeld. En ik ga aan alles twijfelen nu Heb nog nooit zo moeten twijfelen aan mijn eigen lichaam. Mijn vriend merkte al op dat ik alles altijd heel sterk voel en dat mijn aandacht er dan ook steeds naar toe blijft gaan, dat het ook heel goed kan zijn dat ik kleine dingetjes groter maak nu. Dat het niets is, maar voor mij wel zo lijkt. Normaal dan kan ik dat wel goed inschatten, maar nu...aargh Er zijn drie dingen die ik zeker weet te voelen en die ik nog nooit eerder heb gevoeld: - vage misselijkheid - zere borsten (ook zijn ze groter, de stof van mijn BH was vandaag met een uurtje dragen al in mijn huid afgedrukt - er zit dus meer vocht in ofzo) - hele sterke reuk Het wordt vanzelf een keer duidelijk! Ik verwacht dat ik teleurstelling best kan dragen, ik had er nog lang niet op gerekend dat het al raak zou zijn, dacht dat het wel een paar keer zou duren, zeker vanwege mijn leeftijd. Ik weet ook dat als het wèl raak is, ik ook nog verhoogde kans heb dat het alsnog fout gaat vanwege mijn leeftijd 37. Ik zie weinig anderen die "zo oud" als ik zijn hier...weten jullie misschien iemand die ik kan mee-volgen??
Spannend hè, op het wachtbankje.... Hoe "oud' ben je eigenlijk..... ik ben 33, niet één van de jongsten hier
Hoihoi Spannend allemaal. Ik heb gezien op het forum bij zwanger worden, en dan zwanger worden clubs, daar staat op pagina 2 Wie nog meer 35+ deel 5 Ik weet niet of je daar iets aan hebt? misschien kan je daar ook meepraten? Of bedoel je dat niet?
@Miepske: ben 37 inderdaad Toen ik 33 was, had ik mijn huidige vriend net leren kennen..lijkt als de dag van gisteren overigens..voel me niet oud hoor, maar goed, op dit gebied ben jij al een "late" hihi, kun je nagaan wat ik ben!! @Lorreke: ja! Dat bedoel ik denk ik wel! Ik ga meteen even kijken , dankjewel! Het forum is zo groot..had het nog niet gezien
Graag gedaan Ik kwam hem ook per toeval tegen hoor, er zijn zoveeeeeel onderwerpen dus je kan snel iets over het hoofd zien Dus ik begrijp goed dat je hem nog niet had gezien zijn echt mega veel onderwerpen in elk gedeelte
hahaha... we zijn de ouwe taarten op dit forum... Mijn dochter is overigens uit een vorige relatie. Ik ben nu ook al een tijdje samen met mn huidige vriend... Grappig als je op je dertigste weer gaat daten, dan voel je je weer 16!!!! Mn zwangerschap ik alweer 7 jaar geleden. Ik ben nu wel wat beter voorbereid, maar voel me toch wel een groentje...het is zo lang geleden
Het forum is een woud Het 35+ forum vind ik bij nader inzien maar zo-zo.. Gaat veel over IVF behandelingen en miskramen ( dat is heel verdrietig!! Gelukkig óók over de dagelijkse dingen rondom kindjes, maar bij beide voel ik me niet thuis. @Miepske: je dochtertje zit al zo'n beetje in de One Direction periode en krijgt er straks een lief klein broertje of zusje bij. Weet zij dit ook al of zeg ik iets heel raars nu?? Het is inderdaad alweer flinke poos geleden dat je zwanger was van haar, maar daarbij nu ook met een andere man: maakt dat ook nog verschil? De werkweek is weer begonnen, maak lange dagen en dat is wel prettig: die zijn het meest snel voorbij het zit dan allemaal ook veel minder in mijn hoofd. Voel wel nog veel..borsten zijn zo pijnlijk, het brandt echt van binnen, in het midden van binnen en aan de zij- en onderkanten. Zeer onprettig..als dit bij ontpillen hoort, dan is de pil puur gif!! Dan wil ik die nooit meer!!!
Haha ja dat dacht ik ook meteen sommerfugler toen ik met de pil was gestopt. Had toen zoooveel symptomen en allemaal puistjes etc! Ik dacht: Dit hoef ik niet meer hoor..Bah.. En nu dus die onregelmatige cyclus..! Maar dat kan ook gewoon ´bij me horen´, weet niet of het ontpillen is. Al denk ik voor een deel wel! Heb jij al getest? Ik heb op dag 42 getest maar dat was negatief. Nu zit ik op dag 48 maar voel me totaal niet zwanger, dus denk dat ik gewoon een vreemde lange cyclus ineens heb! Voorgaande waren ook onregelmatig en aan de lange kant maar deze schiet na die 45 er wel echt bovenuit..! Ik wacht nog een klein weekje en anders ga ik eens even naar de huisarts hier (in Spanje woon ik). Kijken wat zij er van zeggen Al lees ik ook wel eens meiden die nog veel langere cycli hebben dus dan denk ik weer: Geduld! Zo erg is het niet. Ik weeeeeet t gewoon niet haha wat ik er van moet denken!! Waren nog niet echt heel serieus bezig met zwanger worden, maar het begint steeds meer te komen
Nog niet getest hoor, dat zou nu ook nog niets opleveren, mijn NOD is pas over 7 dagen - die afkortingen hihi word ik wel wat melig van net als "klussen", eerst dacht ik, joh wat is iedereen toch aan het verbouwen hier! Tot ik door had waar het voor stond. Begrijp alleen niet waarom er niet gewoon over sex gepraat wordt..?? Klussen doe ik óók heel veel, de afgelopen jaren en voorlopig ook nog wel: mooi oud huis hebben we gekocht dat we helemaal opknappen. Alle muren zijn er uit geweest, het dak eraf en sinds kort bewoonbaar en dus veel "klussen" met de "kwast" en de "verfpot" hahahha maar dan écht! Ik wacht dus af of ik ongesteld wordt en dat kan op 8/10 maar ook later, omdat ik niet weet hoelang mijn cycli duren. Heb alleen vorige maand (28 dagen) en van vóór de pil, toen was ik regelmatig en met korte cycli (soms 21 dagen, dat was toen best vermoeiend, maar ik was ook jong en had puberhormonen). We'll see!! Had jij voor je met de pil begon ook lange cycli? Of is dat echt van nu? Een vriendin heeft cycli van maximaal 60 dagen als ze niet aan de pil is. Die vindt dat wel prettig, maar is dan ook niet bezig met het krijgen van een kind. Het lijkt me wél lastig in jouw situatie hoor!! Als het dan niet gelukt is, duurt een "maand" wel erg lang!! Ik las ergens dat als je stopt met de pil, dat de hypofyse (die de hormonen regelt) het weer over moet nemen en dat niet altijd direct doet. Dan zal er ook een stofje zijn dat de boel weer aan de praat maakt als het ware. Wellicht dat de huisarts in Spanje daar iets van weet? En er ook eerder iets mee wil doen dan ze hier in NL blijkbaar doen?
Nu ik hier een poosje op het forum kom, valt het me pas echt op dat bijna iedereen dingen voelt, zich zwanger hoopt te zijn en dat uiteindelijk niet is. Op een paar na. Dan is het eigenlijk niet mogelijk dat het bij mij wél iets zou betekenen. Ontpillen denk ik ook niet zo, want de eerste maand alleen beetje slapeloosheid en héél klein beetje hoofdpijn gehad. Dat dit fenomeen een maand zou overslaan, klinkt niet logisch, als je je lichaam iets ontzegt, dan merk je dat direct of vrijwel direct. En eisprong heb ik wel weer eerste maand gehad, dus lichaam heeft het wel weer direct overgenomen. Voordat ik aan de pil was, had ik ook geen zere borsten (het brandt nu zo!!), misselijkheid of emotionele aanvallen , sterker nog: heb mijn borsten nog nooit gevoeld! Neverever! Dus ik kan maar één ding concluderen: Het zit tussen m'n oren Wel gek dat dat zo kan hè!! Maar zie het dus bij bijna iedereen, die overtuiging dat het wel zwanger moet zijn Wat zijn we toch weer wonderlijke dingen dat blijkbaar een wens zo groot kan zijn dat je lichaam eraan mee gaat doen! Wist alleen niet dat mijn wens zo groot was! Bij mijn vriend merk ik dat hij ook aan het fantaseren en googlen is geslagen die is er ook veel mee bezig hahaha straks gaat hij ook nog zere borsten voelen en misselijkheid
Haha ja grappig he? Je gaat gewoon dingen verbeelden misschien. Voor ik met de pil begon is 10 jaar geleden en weet echt niet meer of ik toen wel of niet regelmatig was. Volgens mij niet super regelmatig maar ook niet zo van 50 dagen cycli ofzo. Ik heb gisteren in een opwelling toch maar nog een test gedaan om te kijken of er toch echt niets aan de hand was : en nee dat is dus niet zo haha. Spier wit was ie. Dus ik ga wel een x naar de huisarts, misschien nog niet meteen, weet t nog niet. T schijnt idd even te duren voor je lichaam weer alles zelf goed en wel overneemt en een jaar schijnt t wel te kunnen duren. Dus misschien moet ik ook gewoon nog even weer een cyclus aankijken.. Ik zie wel! Bij jou is t dus ook nog beetje onzeker allemaal! Hoe lang heb jij nu pil geslikt?
Hoi Sommerfugler. Ik lees even met je topic mee. Ik ben 33 jaar en al 9 maanden bezig, maar nog altijd niets. Iedere maand heb ik - net als bijna iedereen hier op het forum - het gevoel dat er iets in mijn lijf anders is dan alle andere, voorafgaande maanden. Maar ja, iedere keer word ik dan toch weer ongesteld. Echt debiel hoe je lijf je hoop kan geven, en dat dit dan ook nog eens je overtuiging van dat het deze maand misschien wel raak is versterkt. Ook ik moet nog even wachten totdat ik het zeker weet. Volgens mij moet ik nog een dag of 8, maar deze maand heb ik het bewust niet bijgehouden (temp etc)... Ik hoop voor je dat het bij jou raak is, zelf heb ik nog niet dezelfde symptomen gehad (alleen dan gevoelige borsten), dus wat dat betreft... wie weet!!
@meis: was geduld maar te koop! Als het zo lang duurt voordat je ongesteld wordt, betekent het toch dat je geen eisprong hebt gehad? Of kan het ook nog iets anders betekenen? Kan je tóch zwanger zijn, maar ontzettend weinig hormonen aanmaken? Kan me voorstellen dat je het halve internet al hebt afgezocht naar verklaringen!! Het kan ook nog spánning zijn. Grrrrr!! @heleen: ik moet wel zeggen dat ik het een superinteressant fenomeen vind, Dat je elke maand weer denkt "maar nú is het wel zo!" En dat bij zo'n beetje iedereen hier! Ik probeer mijn gedachten bij mezelf neutraal te maken en WHIIEEMMWHIIEEMM daar branden de borsten er weer dwars doorheen hahaha en gaan mijn gedachten "dit kan ik me toch niet inbeelden?" Mijn hoofd wil niet aan wat het zelf veroorzaakt. The mind is a wonderful thing. Maar het lichaam ook en tja, het kan wel raak zijn. Dat is volgens mij de belangrijkste factor in dit alles. Dat het kán.. En het virus is officieel naar mijn vriend overgeslagen, want die wilde weten of ik vrijdag a.s. al kon testen, want dan was het 14 dagen na dato. Maar ook 4 dagen voor NOD (als het al zo is). We kunnen dus beter de ongesteldheid afwachten volgende week.. Vind het voor hem ook wel sneu als het straks dan niks is, dus heb hem daar nog maar weer op voorbereid. Aan de andere kant, maakt het ook wel dingen meer duidelijk: we hebben nu steeds gezegd: komt het, dan is een kindje heel erg welkom nu, er is tijd en ruimte. Komt het niet, dan niet. We hebben het er ook niet om gedaan deze maand (vorige maand was hij weg), hij kwam toevallig net terug van werkreis en tja, dan heb je wel zin in een beetje vrijen met elkaar Als het dan deze maand niet raak is, dan kunnen we afspreken dat we voor volgende maanden wel er "voor gaan", want volgens mij vinden we het allebei ook wel spannend en leuk en zijn we er echt klaar voor!