Je mag een grotere auto hebben als mij. Ja zelfs een mooier huis. Het kan me nooit schelen ik voel me toch wel thuis. Mijn man mag naar prachtige vrouwen kijken, of sjansen met een vriendin. Als het ooit meer wordt komt hij er toch niet meer in. Je mag pronken met een beter leven of smijten met geld. Maar mag ik nu even overgeven m'n vriendin heb net gebeld. Weet je zeker dat je zit? Ik heb namelijk goed nieuws! Wij krijgen een babytje en ik voel me helemaal fit! En ik kan helemaal niet blij zijn, Nee ik zit in een dip.... Bibje.
Moeilijk lijkt me dat meis, en dan toch proberen blij te reageren terwijl je het zelf zo graag wilt..lijkt me zo oneerlijk!
Ja en ik schaamde me zo erg....ik moest echt kei veel moeite doen om enthousiast te reageren. Er kwam iets uit van: oh jaa...leuk zeg...hoe lang was je bezig. Ik zit hier echt ff bij te komen nu pffff. En ben het gesprek aan het over denken hoe het ging. Ze had net zo goed kunnen vertellen dat er iets ergs was gebeurd dat verschil merkte ik niet. Nou ja ik heb er van geleerd, het kwam als donderslag bij heldere hemel en ben er nu voorgewaarschuwd. x Bibje.
o, wat lijkt me dat inderdaad moeilijk. Je probeert blij te zijn voor je vriendin maar je kan niet enthousiast reageren, heel moeilijk!! Veel sterkte en tegelijkertijd veel succes!!
Ik kreeg vorige week precies zo'n telefoontje...nou ja... ik moest het van een oud collega horen! Ik haar meteen gebeld: Ze durfde het niet tegen mij te zeggen omdat wij misschien wel nooit kinderen zullen krijgen! Ik was woest! Alleen al omdat ze het niet zelf verteld had. Ik gun het iedereen (mezelf natuurlijk ook) maar op deze manier is er echt niks aan! Liefs en Kop op! Elmo
herkenbaar hoor, ook ik lijk overal in mijn omgeving alleen maar nieuwe zwangeren te onmoeten!! Sterkte!! en onze tijd zal vast ook wel komen Karin
O wat herkenbaar zeg. Had ik vorig jaar. Een oud klasgenootje van mij. Surprise: ik ben zwanger. Maar ze was zo carriere gericht, ik dacht echt dat ik eerder zou zijn
Ook ik herken dit. Ik had al een kind en wilde dolgraag een tweede. Van mijn vriendinnengroepje waren er 2 nog geen moeder en de ene dacht dat ze darmproblemen had en bleek zwanger en de ander werd het ook, toen was ik nog blij, maar dat ze al zo snel een tweede kregen, daar was ik gewoon echt jaloers over. Wat heb ik gehuild en wat voelde het oneerlijk, veel later begonnen en nu al 2 kinderen allebei. Ik heb ze ook lange tijd niet gezien. Gelukkig bleken het echte vriendinnen, want ze begrepen het en nu is het contact weer goed. Ik heb het bij mezelf gehouden en mijn gevoelens op een gegeven moment geaccepteerd. Zo waren ze gewoon en ik kon dat best begrijpen!!!!
Meiden, wat heb ik hier een steun aan zeg! Lekker ieders verhaal lezen en er achter komen dat ik me niet hoef te schamen voor dit gevoel. Ik heb een zoontje van 7 en heb sinds 2 en een half jaar een vriend en die heeft een dochtertje van 7. Dus we hebben mooie tijden daar niet van. Maar ben zo ontzettend lang ongelukkig en alleen geweest. En heb zoveel pijn gehad. Heb namelijk ook BI. En na een jaar praten en na wikken en wegen hebben we besloten om hier voor te gaan. Met extra pijn, ja daar zijn we ons van bewust. Maar onze wens is zo groot en we proberen ook al een tijd. Het huis is aan kant en we gaan zelfs de wc opnieuw behangen haha. Alles omdat ik, als ik zwanger wordt, ik na 4 maanden weer niet kan lopen. Nogmaals lief dat jullie reageren. Hartstikke fijn. xx Bibje.