Hallo allemaal,,, Ik zit maar te dubbbe....ik heb een prachtig kereltje die bijna 2 word...3mnd geleden heb ik een miskraam gehad waardoor mijn vriend nu zegt voor mij nog geen tweede kind. Aan de ene kant vind ik ons gezin ook wel compleet,,,heb een heerlijk kind,,,sliep met 8wkn al door,,,babbelt lekker ,,,slaapt top,,,eet goed dus je zou denken wat wil je nou nog meer. Als ik luister in mijn omgeving dan heb ik een pracht kind, want bij niemand gaat het zo makkelijk als bij ons. En toch denk ik soms na over een 2de kindje,,,iemand waar hij straks mee kan spelen en alles mee kan delen. En het gevoel om zwanger te zijn en weer een kleintje in je armen te hebben is toch prachtig. Maar tegelijkertijd als ik denk aan de nadelen is het meteen,,,hoe ga ik dat met 2 kinderen doen? nu kan ik boodschappen doen met de kleine met 2 word dat niks,,,nu kan ik makkelijk ergens op bezoek gaan want hij slaapt toch overal als ie maar een bedje heeft. In deze leeftijd moet ik goed op hem letten want voor ik het weet neemt ie de benen,,,hoe ga ik dat met 2 doen. Conclusie: in me hoofd word ik al gek bij de gedacht dat het me te zwaar word en het niet red. Iemand ervaring?
Ik heb altijd graag 2 kinderen gewild, het liefst kort op elkaar. Maar ik herken je twijfels wel heel erg, ook al wilde ik het sowieso wel heel graag, ik zag ook wel beren op de weg. Hier ook een heel makkelijk meisje (Eva dus), heel makkelijk, lief, supergoed slapen en wij hadden dus ook wel zoiets van, je weet niet hoe een 2e kindje het doet. Maar toen Lisa was geboren was ik meteen verliefd en maakte het me niets meer uit. We hebben wel wat probleempjes met Lisa gehad, dat was soms best zwaar en daarna begon ze wat minder goed te slapen, ook heel vermoeiend. Maar ze is zo superlief dat dat echt alles goed maakt! Alle praktische dingen, soms even lastig, maar dat regelt zich wel. Lisa is nu 2 en het is echt heel goed te doen allemaal. Lisa slaapt soms nog steeds wel onrustig, maar wel overal. Ze zijn uiteindelijk allebei best wel makkelijk. Belangrijkste is wat jij (jullie) wil en denk je dat je het echt niet aan zou kunnen, of zijn het alleen wat beren die je op de weg ziet? En met 1 kindje is alles wel een stuk makkelijker (erg relaxed!), met 2 is het soms even aanpoten. Maar ze hebben het zo leuk met elkaar en het zijn gewoon 2 hele lieve meisjes. Je krijgt er zoveel voor terug. Ik vind het altijd wel heel relaxed als ik er maar eentje heb, maar mis toch altijd wel de tweede erbij
Hoi mijn kinderen zijn bijna 8 en de andere 12 weken en ik vindt tot nu toe t makkelijker met 2 kinderen alles gaat soepeler en relaxer. Meer werk vindt ik t niet wel gezelliger ,maar bij mij zit er wel veel leeftijd tussen de kids. Ik heb ook 2 jaar na gedacht voor een tweede tot ik t zeker wist. En ik was eerst ook bang het lukt me niet,maar alles gaat super gewoon meer vertrouwen in jezelf krijgen. Ik snap heel goed dat jij hier mee zit heb ik ook gehad. Ik heb mijn hart gevolgd en ben erg blij nu. even ontopic snoopy1997 Wat heb jij 2 mooie meiden zeg.
Ik ben zelf enig kind en heb het altijd jammer gevonden.. Wilde zo graag een broer of zus.. Ook vooral als mn ouders er straks niet meer zijn, dan ga ik me echt eenzaam voelen.. Ik heb wel een goede band met mn familie en heb mn vriend maar niemand waarmee je verhalen over je jeugd kan delen, uitjes met t gezin bijvoorbeeld.. Maar natuurlijk heeft het ook zn voordelen, maar als het mij gegund is wil ik er toch liever 2!
Wij vonden altijd: minimaal twee. We wilden per se een brusje voor Ties, iemand waar hij wat aan heeft en op terug kan vallen. Sam werd 5 dagen voor Ties zijn tweede verjaardag geboren. Het is mij 100% meegevallen, je weet al uit ervaring dat lastige periodes voorbijgaan en met weggaan enzo gaat het eigenlijk altijd prima. Je groeit er vanzelf weer in.
Ook hier zijn we aan het twijfelen voor een tweede. Eigelijk heb ik precies dezelfde twijfels alleen komt er bij ons bij dat ik werk en de oppas gaat niet zo lekker (ook al zijn het de oma's), dus ben aan het twijfelen of ik zal stoppen met werken. moeilijke keuzes .