Wat doe je als...

Ik zit met precies het zelfde. Ik hou heel erg veel van hem, maar hij is sinds vorig jaar weer een kilotje of 8 aangekomen. Hij was al nooit super slank/gespierd dus hij heeft nu ook echt "overgewicht".

Hij weet het, probeert ook vaak af te vallen (voor mij, zegt ie dan, dat is ook niet echt leuk om te horen trouwens) maar na een paar weken loopt het weer vast.

Ik hoop dat als ik bevallen ben we er samen voor kunnen gaan om weer gezond(er) te leven, sporten en beter in ons vel te zitten. En voor nu idd maar accepteren..

 

Tja, mijn man is ook niet meer de gespierde adonis die hij i het begin van onze relatie was, maar ik ben nog wel een sexy brunette... oké alleen brunette dan

Maar dat geeft toch niks, ik ben niet alleen voor zijn uiterlijk gevallen maar ook op zijn humor, zorgzaamheid en intelligentie. Zou best oppervlakkig zijn als ik zou scheiden want zijn sixpack is pleite.

Ik hoop niet dan mijn man er anders over denkt want dan heb ik een probleem...

 

Ik zou hem positief blijven motiveren om te gaan sporten, maar verder hem accepteren zoals hij is. Zou je niet willen dat hij dat ook bij jou doet?
Ik weet niet of je er nog net zo straks uitziet als toen jullie elkaar leerden kennen, maar hoe dan ook worden we allemaal ouder en er niet mooier op.
Dus wordt het op deze manier alleen maar moeilijker

 

"Ik had gehoopt dat hij de motivatie zou hebben als ik aangaf dat ik het nou ook niet zo aantrekkelijk vond, maar er veranderd niks."

Nee, duh.. Zou jij zeer gemotiveerd flink aan de bak gaan omdat je man tegen je zegt dat je onaantrekkelijk bent?

Motivatie moet van binnenuit komen en kan bemoedigd worden met complimenten, niet met kritiek.

 

Ik zou het aangeven. En hem stimuleren. En gezonder koken. En minder snaai in huis halen.

Ik vind hele dikke mannen heel onaantrekkelijk en het zou - letterlijk en figuurlijk - afstand tussen mijn man en mij creeeren. Ik wil samen met hem oud worden en met overgewicht is de kans op samen oud te worden kleiner. Sowieso vanwege de gezondheidsrisico’s die overgewicht met zich mee brengen maar ook omdat ik het heel lastig zou vinden als hij zou veranderen in een ‘laat het maar hangen’ type. Starten met sportschool en binnen no time een soort van ‘donateur vd de sportschool’ worden en daarna alweer opzeggen en zich vervolgens weer op wat anders storten en daar dan weer mee toppen vind ik geen aantrekkelijke trekken van een man. Hij moet voor zichzelf kunnen zorgen en aankomen zonder daar serieus mee aan de slag gaan vind ik niet echt een teken van goed voor zichzelf zorgen. Situaties uitgezonderd waarin het aankomen niet te verwijten is door ziekte.

Dit alles betekend niet dat ik hem onmiddellijk zou wegsturen als hij dik zou worden. Maar het zou wel problemen tussen ons opleveren. Ik weet dan andersom hij het ook heel moeilijk zou vinden als ik een dikke vrouw zou worden.

Ik zou dus een goed gesprek aangaan en aangeven dat het voor jou serieus is en dat jij echt wilt dat hij iets aan zijn overgewicht gaat doen en dat je hem daar mee wilt helpen. Sterkte en succes!

 

Maar stel nou dat het hem niet stoort, alleen omdat jij er over begint hij denkt "oke ik ga wel afvallen"
Dan is het toch logisch dat hij dat zegt en waarom stoort jou dat dan?

Ontopic. Mijn man en ik zijn beide wel dikker geworden in de tijd. Hij een paar kilo, ik iets van 15 in totaal. Mijn icsi pogingen en een zwangerschap (en nu dus weer een) kostte gewoon wat. Ik ga straks wel weer wat afvallen, maar ik ga absoluut niet terug naar het gewicht wat ik had toen we bij elkaar kwamen.
Ik kon toen amper iets eten, en vond het simpelweg niet mooi.
Dus mijn man (doet hij niet) kan daar dan over klagen, maar dan zou ik hem onaantrekkelijk gaan vinden om zn gezeur.

Ik vind het altijd best heftig om te lezen dat partners hun partners niet meer aantrekkelijk vinden om een paar kilo. Alsof alles puur om uiterlijk draait...

 

Ik zou zeker gemotiveerd worden als ik overgewicht zou krijgen en mijn man mijn ogen probeert te openen. Leuk zal zo’n confrontatie niet worden en ongetwijfeld zou ik eerst laaiend worden (wie wordt dat nou niet als iemand ‘aangevallen’ wordt om zijn of haar dikke reet ) maar in een respectvolle relatie zal je toch op den duur wel gaan begrijpen dat de boodschap niet uit haat maar om te helpen wordt geuit.

 

Herkenbaar. Het is echt niet zo overigens dat ik nu minder van hem houd, maar ik vind hem wel minder aantrekkelijk. En dan voel ik me echt heel slecht, want ik zie er ook echt niet meer uit zoals toen wij elkaar 18 jaar geleden leerden kennen en mijn man zegt dagelijks hoe mooi hij mij vindt.

Ik heb wel eens aangegeven dat het wel wat minder mag met het snoepen, maar verder moet de motivatie om wat af te vallen denk ik toch vooral vanuit hemzelf komen. Voor een ander afvallen gaat echt niet werken en ik vind zijn uiterlijk echt niet het belangrijkste, dus ik zeg echt niet wekelijks of maandelijks tegen hem dat er wel wat af mag. Ik houd evengoed van hem, met of zonder die extra kilo’s.

 

In de openingspartij spreekt TS over ‘behoorlijk aangekomen’. Dat is we wat anders dan een paar kilo. Net als jouw 15 kilo. Dat is ook wel iets anders dan ‘een paar kilo’.
Niet leuk om te horen, maar het is nou eenmaal zo.

 

Lijkt me niet want dan sport je voor een ander en dat werkt niet. Je sport voor jezelf, voor je eigen gezondheid en dat je er goed uitziet. Leuke bijkomstigheid is dat je partner je ook mooi vindt. Maar alleen sporten omdat je partner je onaantrekkelijk vindt (hoe respectvol gebracht ook) is niet vol te houden.

 

Zelf zou ik niet blij worden als een goed uitziende man een aantal jaren later ineens (nou ja, niet ineens ) flink overgewicht zou hebben.
Iets aankomen met de jaren, een wat slapper huid, tja we blijven geen van allen jong. Kan mij daar niet echt druk om maken. Maar een dikke bier- of blubberbuik zou ik een flinke afknapper vinden. Een relatie zou bij mij daarmee waarschijnlijk in een friendzone komen, hoe lief iemand ook is. Oppervlakkig? Mijn hormonen schakelen nu eenmaal uit als iemand fors overgewicht zou hebben.

 

Ik sport sowieso maar heb dan ook geen overgewicht. Maar wanneer je gaat sporten omdat je partner je er op wijst dat je te zwaar bent is ook voor jezelf gaan sporten. Je hebt dan blijkbaar alleen een ander nodig gehad om je een schop onder je kont te geven.

 

Soms heb je inderdaad een schop onder je kont nodig, en na de schop komt dan de motivatie. "Ik vind je onaantrekkelijk met zoveel meer kilo" is geen schop onder je kont.

 

Ik zie dat anders
En ik ga er vanuit dat voordat het ‘niet meer zo aantrekkelijk’-gesprek al eens eerder het onderwerp: ‘zou je niet eens wat gaan sporten/minder snaaien?-gesprek plaatsgevonden zal hebben.
Beter hard zijn als het subtiele niet doordringt dan maar het voor lief nemen, vervreemden en vervolgens uiteindelijk je vlees zwak laten zijn en je ooit door een woest aantrekkelijke vent laten verleiden

 

Ik vind dat je best wat moeite mag doen om elkaar aantrekkelijk te blijven vinden. En dan niet alleen kwa gewicht maar ook aandacht voor uiterlijk en hygiëne.

Een forse man kan in mijn ogen aantrekkelijker zijn als hij lekker ruikt en netjes uitziet, haartjes netjes etc. Dan een dunne man die stinkt en er als een slobber bij loopt bij wijze van.

En niet alleen voor elkaar maar ook voor jezelf en voor je eigen gezondheid.

 

Mijn partner is aangekomen, maar ik vind hem nu juist aantrekkelijker
Ik kan mij er weinig bij voorstellen dat hij zó verandert dat ik het onaantrekkelijk vind en niet meer aangetrokken voel.
Mocht het zover komen dan zou ik het bespreekbaar maken, maar het willen veranderen zou dan van hemzelf moeten komen. Veranderen omdat iemand anders dit wilt, werkt gewoon niet.

 

Volledig mee eens. Als ik om mij heen zie hoe mensen zich laten gaan met frisdrank en iedere avond snaaien op de bank dan vind ik de toename van gewicht niet zo vreemd. Ik heb ook snaaidagen, maar dan doe ik andere dagen weer rustig aan. En mijn maaltijden zijn over het algemeen gezond en schep alleen een 2e keer op als het heeeeeeel lekker is en ik ook echt hongergevoel hen. Je kunt zoveel doen om overgewicht te voorkomen. Daar hoef je niet eens iedere dag voor in de sportschool te staan.
Je hoeft jezelf niet alles te ontzeggen. Juist niet zelfs, want wanneer alles 'verboden' is houd je het nooit vol en sla je al snel weer door.

 

Hoi hoi,
Ik herken je verhaal. Mijn man is ook fors aangekomen en ja, dat verandert zeker wel iets in de fysieke aantrekkingskracht. Dat mogen anderen misschien oppervlakkig vinden maar het is gewoon zo.
Mijn grootste deuk in aantrekkingskracht ligt m eigenlijk vooral in het feit dat hij er zelf ook over klaagt, niet meer mee wil gaan zwemmen met de kinderen bijv, maar er niks mee doet.
Al talloze gesprekken zijn erover gevoerd.. hij heeft al heel vaak aangekondigd te gaan sporten of dieten maar langer dan een week houdt hij het nooit vol helaas.

Voor mij is het dus niet alleen de letterlijke kilos, maar vooral het feit dat hij zon slappe kerel geworden is....
Na het lezen van jouw verhaal ts denk ik dat dit voor jou misschien ook meespeelt?

Groetjes

 

Ja en het vervelende voor jou als partner is dat het prima kan zijn dat het persoon die dus is aangekomen, dat zelf niet als storend ziet.

Hoe irritant is het dan dat jij als partner steeds maar blijft zeuren. Dat werkt al helemaaaaal niet motiverend. Moet je niet gek staan te kijken als je er gedoe van krijgt. Of