Hoi mama's Ik had dit topic ook al geopend bij baby&dreumes, maar ik denk dat er hier meer ervaringsdeskundigen zijn... Helemaal enthousiast begon ik vanochtend met mijn zoon (nu ruim 16 mnd) aan muziek op schoot. Hij is normaal dol op muziek en dansen, probeert ook zelf te zingen. Hij is dol op andere kindjes en dingen doen buitenshuis vindt hij altijd super. Nou, kan niet missen, dacht ik zo... Dus wel.... Hij heeft ongeveer de hele les 'NIET' geroepen als de juf en de andere ouders/kindjes aan het zingen waren, heeft bijna de hele tijd voor het raam naar buiten staan kijken en begon zelfs te huilen op een gegeven moment. Hij wilde niet op schoot, niet op zijn eigen stoeltje, niet klappen, niet zingen, mama mocht ook niet meedoen, etc. etc. Hij moest ook niks van de andere kindjes hebben. Alleen het trommelen vond hij wel oké en het gooien met watjes (sneeuwvlokken), al ging dat allebei naar mijn mening niet echt 'speels', maar meer gefrustreerd ofzo Ik wil hem hierin ook niet pushen hoor! Ik laat hem verder een beetje de kat uit de boom kijken en probeer hem er soms bij te betrekken. Verder doe ik wel gewoon mee. Ik moet er ook even bij zeggen dat hij enorm in de 'nee' en 'niet'-fase zit. Is dit een kwestie van wennen? Een fase? Of zou het ook nog kunnen dat ie er gewoon echt geen bal aan vindt? Is dit herkenbaar bij jullie kindjes? Alvast bedankt!
Heeeeeeel herkenbaar..... Ik dacht ook dat Lucas het leuk zou vinden... Thuis vond hij muziek en zingen helemaal te gek. Dus dacht ik dat hij muziek op schoot ook wel leuk zou vinden..... Nou, niet dus!!! Wat een drama!!!! Hij liep alleen maar te ettteren en was constant aan het dwars liggen..... Het lokaal uit lopen (en ik er dus steeds weer achteraan....) heel hard de liedjes mee "schreeuwen" (Leuk he mama?) plat op de vloer liggen als hij rondjes moest lopen (en andersom natuurlijk.....) Gék werd ik ervan!!! Na 3 lessen durfde ik niet meer terug te gaan..... Dus nee geen tips, maar wel heel herkenbaar!!! Miscchien gaat jou kindje het nog leuk vinden, en anders veel succes.... Je bent niet de enige.......
Hier ook een vrolijke zangeres. Ze begint de dag met een liedje, zingt en neuriet de hele dag, en eindigt de dag met een liedje. Dansen doet ze ook met veel plezier. Altijd druk, altijd in de weer. Dus ik met goede moed met kerst naar de kerk. Ze werd he-le-maal stil. Na 20 minuten biggelden er 2 dikke tranen over haar wangen. Niet te troosten, elke keer als er gezongen werd. Ik denk dat het te overweldigend was, in een onbekende omgeving. De een gaat dan misschien met sneeuwvlokken gooien, de ander begint zachtjes te snikken?
Hier ook zo`n kereltje. Hij deed niet echt mee met de lessen.Alleen wat bleek als papa thuis kwam zong hij in volle borst alle liedjes die we in de les gedaan hadden.Dus als hij het niet leuk vond zou hij dat ook niet doen.Na een aantal lessen begon hij ook steeds beter mee te doen.
Hier ook hoor! Celyn is normaal gesproken gek op muziek....thuis! als het ergens anders is dan hoeft het wat haar betreft niet meer en al helemaal niet als er ook nog bij gedanst en gezongen moet worden
Ik zou niet zomaar na 1 les al opgeven hoor. Ik zou het toch zeker een paar keer proberen en dan verder kijken
Nou, ik ben vanochtend weer geweest en waarempel.... het viel alles mee! Het begon ietwat negatief Ik kwam daar binnen en meneer begon: "niet!" en wilde weer weglopen. Dus ik rustig met hem zijn jas uitgedaan enzo, even naar de wc, rustig naar het lokaal en omdat ik vroeg was, kon hij een beetje wennen en het lokaal verkennen. Bij het eerste liedje begon hij weer: NIET! NIET! NIET! Opeens zag hij de andere mama's en kindjes ook meedoen en toen viel het kwartje, leek het wel. Hij kwam rustig bij me staan en ik mocht zowaar meezingen. Uiteindelijk heeft hij met de belletjes, beertjes en het rondlopen en stampen ook echt meegedaan! Paardjerijden was natuurlijk ook super, met als gevolg dat meneer de hele tijd op zijn kop hing Nou... blijkbaar waren het idd teveel prikkels de vorige keer! Nieuwe omgeving enzo... Ik heb hoop @ saartje: hahaha, heel toevallig dat jouw Lucas er ook geen bal aan vond! @ debbie: ach goss.. die traantjes over de wangen... vind ze het inmiddels wel leuk of ben je nog niet weer geweest?
.... dit zie ik mijn zoontje ook roepen als ik daar naartoe zou gaan... zo'n dwarse bokkige peuterpuber, vreselijk. dan staat het schaamrood op je kaken he? Herkenbaar hoor! Toch ga ik binnenkort ook muziek op schoot proberen, want hier ook een kind dat enorm van zingen houdt. Leuk dat hij het vanochtend wel naar zijn zin heeft gehad, en goed dat je niet meteen bent afgehaakt!