Ik heb niet alles gelezen, maar ik denk dat zij en haar vriend hulp moeten zoeken bij deze beslissing. Misschien kunnen ze via de huisarts met een maatschappelijk werkster praten oid? Ze zullen uiteindelijk samen tot een beslissing moet komen waarmee ze allebei vrede hebben. Ik denk dat zij misschien ook aan hem moet proberen uit te leggen wat het met haar zou doen als ze het kindje weg zou halen en hij moet proberen aan haar uit te leggen waarom hij het zo moeilijk zou vinden om het kindje te houden. Als ze zonder te oordelen naar elkaar kunnen luisteren, dan kunnen ze wellicht samen een beslissing nemen waar ze allebei achter staan.
Gadverdamme wat een nare situatie! Dit zijn van die dingen waar je als buitenstaander weinig zinnigs over kan melden. Ze moet doen waar zij zich goed bij voelt. Een kindje weg laten halen voor iemand anders kan nooit goed gaan als ze hier zelf niet achterstaat. Het lijkt mij dat je later wrok kan gaan koesteren tegen over de mensen die je in die richting hebben gedwongen. Al begrijp ik dat het voor haar omgeving ook verre van een eitje is. Heel veel sterkte!
Ik denk dat ze hulp moet zoeken.. Het is verschrikkelijk wat ze heeft meegemaakt, dus zou niet raar zijn als ze hier voor hulp zou zoeken.. Verder denk ik dat ze haar hart en gevoel moet volgen. Ik kan me haar vriend wel voorstellen, mijn man zou er ook niet blij mee zijn als ik zou beslissen het kindje te houden. Maargoed, dat is ieder voor zich. Kan alleen maar zeggen respect!, dat je vriendin er uberhaupt over na kan denken om het kindje te houden. Want laten we eerlijk zijn, elke keer als ze haar kindje vast houdt zal ze weer aan deze vreselijke gebeurtenis worden herrinerd. Wens haar heel veel sterkte en kracht.
Ik vind de mensen in haar omgeving echt ontzettend egoistisch.. Ik kan me echt wel voorstellen dat het voor hen vreselijk is, vooral voor haar vriend die een kindje op zou moeten voeden met die achterliggende gedachte, maar om je vrouw dan tot abortus over te halen? Of je dochter? Nee.. Dat kan ik echt niet begrijpen.. Ik zou je vriendin dan ook aanraden voor haarzelf en haar kindje te kiezen!
De oma van mijn man is ook ooit verkracht en daar zwanger van geraakt. Het kindje is wel geboren bij hun. Maar hier was ook het verhaal dat mijn man's opa er gewoon voor wilde zorgen. Vind het eerlijk gezegd nogal makkelijk van haar vriend en familie om te zeggen; laat maar weghalen het is niet van mij. Wat zal je vriendin zich vreselijk voelen zeg. Ik wens haar heel veel sterkte en kracht!
Ik denk wel dat de schoonfamilie en vriend moet ophouden met haar te "dwingen" en onder druk zette tot abortus. Jouw vriendin is genoeg gedwongen en onder druk gezet dacht ik zo!!
Je geeft hier aan dat ze geen 2de kindje wil, is het nu dan dat ze tegen abortus is (ook in deze situatie) dat ze het kindje wil houden evt. Want het maakt het voor haar vriend natuurlijk nog moeilijker, Zij wilden geen 2de en nu is ze zwanger door middel van verkrachting en twijfelt ze. ik snap dat het voor haar het ergste is, (verkrachting en evt. abortus) maar hun gezin was al compleet voor hun en nu zou hij dus niet alleen moeten verwerken wat zijn vriendin is overkomen, maar ook nog ruimte maken voor een kindje terwijl ze niet meer kinderen wilden.
ik denk hoe zwaar het ook is, ze het kindje toch kan laten komen... zij draagt het, de kleine kan er niets aan doen, en ik hoop niet dat ik iemand kwets als ik zeg dat uit iets gruwelijks, iets wonderbaarlijks komt.. als ze dit kindje zou afstaan, en het kindje zou later de rede horen waarom, hoe het verwekt is, is verschrikkelijk hoe ongewenst kan je je dan voelen.. maar als je meekrijgt hoe het is gegaan, en hoort dat je moeder alles op alles heeft gezet om je er te laten zijn, en de rest van de familie je ook met alle liefde heeft ontvangen moet het volgens mij goed komen.. ik zou haar willen adviseren soort gelijke situaties te zoeken op bv internet, verhalen van andere vrouwen die in de zelfde situatie hebben gezeten
Hier ben ik het wel mee eens. Het is vreselijk, verschrikkelijk en heeeeel erg wat haar is overkomen. Maar ik vind ook wel dat in dit geval ook een beetje begrip voor de familie en met name haar vriend op z'n plek is. Dit kind is verwerkt voor all the wrong reasons. Ik kan mij goed voorstellen dat de vriend dit vreselijk moeilijk vind. Dit geen plek kan geven en het moeilijk kan accepteren. Ze moeten, zoals iemand hiervoor al zei, het liefst samen met een professional praten. Hier kom je in principe zelf niet uit.
zo denk ik er ook over. Alleen de manier waarop men in haar omgeving haar de richting induwen wat volgens hun de beste oplossing is, verdient geen schoonheidsprijs. Vriendin heeft nu vooral steun en begrip nodig en goede hulp zoals velen hier al aangeven. Dat ze nu het kindje toch wil houden zou mss kunnen betekenen dat vriendin toch diep in haar hart een 2e wilde hebben maar zich er voor vriend erbij neer had gelegd om het bij 1 te laten.
Kan even niet terug vinden of ze religieus bepaalde groep of... hoort. Als het kindje toch liefdevol opgevangen wordt door haar en naaste familie, zal het wel welkom moeten zijn, is het een bekende geweest iemand die vlak bij haar stond, of out of the bleu (van een wildvreemde), er zijn zoveel dingen om mee rekening mee te houden... Sorry als dit hard overkomt, wil hier ook niemand pijn mee doen of voor de neus stoten. Je hebt zoveel redenen of het wel of niet kan, of ze sterk genoeg is om dit aan te kunnen of niet, dat het beste is, dat ze hier professioneel hulp hier voor gaat zoeken, alleen zij kan met de juiste hulp en zonder druk/ bemoeienis van naasten en of familie beslissen wat het juiste is, wat ze kan doen, hoe ze het gaat doen, met wie ze verder kan. Er komt nu zoveel op haar af, dat dit het enigste juiste is om te adviseren, jij niet, familie niet, en heel hard gezegd zelfs haar man/vriend kan dit niet beslissen VOOR HAAR, het gaat om haar gevoel, waar zij mee kan leven en of ze geen spijt gaat krijgen en dan verwijten gaat lopen maken, wat voor zoveel spanningen kan gaan lijden dat er nog meer kapot gemaakt kan en zal worden. Zoek professioneel hulp en zorg dat ze geen druk uitgeoefend krijgt, dat ze eerst ergens even helemaal tot rust kan komen zonder anderen om haar heen. Ze heeft nu heel veel schokken te verwerken, en zij is de enigste die deze moeilijke beslissing kan nemen... Niemand kan deze beslissing nemen alleen zijzelf... Heel veel sterkte en wijsheid voor haar, haar familie en naasten toegewenst. ps. sorry als dit verkeerd overkomt, of heel hard, is niet mijn bedoeling
jeetje wat erg voor haar! Alleen vindt ik dat de familie zelfs eigenlijk de vriend niet moeten meebemoeien ...ookal heb ik beetje begrip voor ze alleen het is ZIJ die het kindje draagt en als ze weghaalt dat ZIJ is met schuld of voor de rest van haar leven dit moet dragen.. Haar besluit , haar beslissing.. ze moet totaal niet doen wat de familie en vooral vriend wilt.. ik bedoel als de vriend niet blij mee is dan pech gehad ..dat arme kind heeft toch niet voor gevraagd?? Ik denk vast dat de vriendin het kind wel kan opvoeden ..het is alleen kwa emotioneel klaar voor is ? heeel veel sterkte!
Eerlijk gezegd kan ik mij niet voorstellen dat ik nu zwanger zou raken door verkrachting en het kindje zou willen laten komen.. Het lijkt mij zó een vreselijke ervaring dat ik daar door niks aan herinnerd zou willen worden. Het idee een kind te dragen van je verkrachter.. Verschrikkelijk, wat enorm moeilijk. Lijkt me zo moeilijk je te hechten aan dat kindje in je buik, te genieten van je zwangerschap...wat volgens mij bijna niet mogelijk is want je eigen relatie gaat er waarschijnlijk ook aan kapot. Vind het superknap als men het wel kan, maar mijn keuze zou het niet zijn. Snap haar familie en vriend heel goed.......... Wens haar echt héél veel sterkte toe!!!!
Maar ze heeft wel een gezin met haar vriend he? Elke keer wanneer hij naar dat kind kijkt wordt hij herinnerd aan de persoon die zijn vriendin heeft verkracht. Lijkt me ook vreselijk voor dat kind, om zo op te groeien.
Ik zou haar inderdaad adviseren om haar hart te volgen. Alsjeblieft laat haar geen beslissing nemen omdat haar vriend anders bij haar weg gaat. Vind dat erg egoïstisch van hem, ondanks dat het voor hem vast ook niet makkelijk is.
Wat verschrikkelijk voor je vriendin wat ze heeft meegemaakt. Maar waar ik aan zat te denken: je geeft aan dat ze altijd met haar man seks heeft met condoom. Maar het condoom kan ook ongemerkt gescheurd zijn, dat haar vriend toch de vader kan zijn. Lastige kwestie. Ik vind dit een heel moeilijk onderwerp en zou echt niet weten wat ze moet doen. In ieder geval haar hart volgen. Ik wil haar veel sterkte wensen en hoop dat ze tot een goede keuze komt.
Wat verschrikkelijk voor haar zeg. Ze moet er echt goed over nadenken en haar hart volgen. Lijkt me voor haar vriend ook moeilijk hoor, herinnert worden aan een verschrikkelijke gebeurtenis door middel van een onschuldig babytje En inderdaad wat Jel ook zegt wat als het toch van haar vriend is en ze kiest voor abortus, lastig hoor. Sterkte met de keus