Vandaag heb ik ons hondje in moeten laten slapen. Dit heb ik gedaan toen zoon op de peuterspeelzaal zat. Nu moet ik zoon zo ophalen en heb mijn verhaal al klaar alleen vraag ik me af of ik de hond nog moet laten zien of dat ik hem snel moet begraven in de tuin. Iemand ervaring?
Ik zou het hondje laten zien, dan kan hij het een beetje plaatsen. Als het hondje ineens weg is is het heel moeilijk te begrijpen. Dood hoort helaas bij het leven, daar leren kindjes ook weer wat van. Misschien kunnen jullie het hondje samen begraven? Sterkte!
Inderdaad wel laten zien, maar samen in de tuin begraven zou ik niet doen. Mijn zoon zou daar dan gerust gaan graven om hem nog even te knuffelen bijv. Maar als je denkt dat jou zoontje dat al kan scheiden dan kan het natuurlijk wel.
Ik zou het vragen aan je zoon of hij het hondje nog even wil zien en nog even een laatste kusje wil geven. Hier begreep mijn zoon (4) er niks van toen onze kat doodging, mijn dochter wel, die is wat ouder en was helemaal overstuur. Geef hem de keus.
Ik heb er eigenlijk nog nooit over nagedacht wat ik zou doen als onze huisdieren dood gaan. Maar nu ik er even over na denk zou ik vertellen dat hij dood is en daarbij laten.. Voeger hadden wij best veel dieren en van de meeste weet ik niet wat er echt mee gebeurd is. En dat hoef ik ook niet te weten eigenlijk.. 1 schildpadje hebben we begraven met een echte steen in de tuin maar toen waren wij echt een stuk ouder.
Dit wilde ik in eerste instantie ook doen, maar toen ik dat mijn moeder vertelde ging mijn broer, die erbij zat, tekeer dat ik dat niet moest doen. En toen ging mijn moeder daar ook in mee en hebben ze me aan het twijfelen gebracht.
Misschien kan je nog snel even een boekje lenen bij de bieb om een en ander uit te leggen. Is vaak wel prettig voor kinderen, vind ik.
Ik wilde uitleggen dat hond dood is en dat zijn boempie het niet meer doet. Dat dat komt omdat hij al heel oud was en dat we niet meer met hem kunnen spelen. Gewoon duidelijk zonder teveel uitleg en poespas.
Ik zal het zo ook wel vragen aan de juf op de psz. Hij kent hem ook en weet of hij er wel of niet te gevoelig voor is om de hond nog te zien. Bedankt voor de antwoorden!!
Evt het boek Kikker en het (dode) vogeltje bestellen of lenen bij de bieb.... geeft een duidelijk verhaal aan kinderen van deze leeftijd.
Daar moest ik ook aan denken . Even een moment van respect voor het dode dier en daarna weer lekker spelen (kort samengevat )
Kinderen hebben geen voorstelling bij het woord dood. Het is een begrip dat ze niet kennen. Door het te laten zien maak je het tastbaar en begrijpbaar. Dat is voor kinderen heel erg belangrijk om het te kunnen plaatsten en verwerken. Anders blijven ze gissen en gaat hun eigen fantasie misschien met ze aan de haal.
Zeker wel laten zien... dat ziet je kind dat 'ie het niet meer doet'. De dood is niet iets om raar over te doen, het hoort erbij. Je kind zal het niet helemaal begrijpen, maar het wel beter kunnen plaatsen dan een hond die ineens foetsie is. Vaak weten de kinderen dan wel dat de hond niet meer terug komt en gaan ze vervolgens verder met het hier en nu.
Ik zou hem je verhaal vertellen en kijken hoe hij reageert. Desnoods zou je het hem kunnen vragen. Kan hij het aan zal hij na zeggen, is het te veel zegt hij nee. Ik weet alleen niet wat de regels zijn bij jullie vwb een hond begraven want hier mag dat absoluut niet in je eigen tuin.
Ik heb hem rustig vertelt dat hond dood is. Dat zijn boempje stopte omdat hij heel oud was en dat we hem moesten begraven. Zoon wilde hond graagzien dus heb hem laten zien. Zoon mocht plekje in de tuin uitkiezen en daar heb ik hond begraven . Terwijl ik bezig was was zoon lekker aan het spelen. Toen ik hem in de grond stopte met een dekentje hebben we gedag gezegd. Zoon snapt niet helemaal waarom het boempje moest stoppen en ik blijf uitleggen dat dat gebeurt als dieren heel oud zijn. Verder wilde zoon even naar de buurvrouw om het te vertellen. We gaan nu naar de bieb kijken voor een boek.
Wij hebben onze hond in moeten laten slapen vlak voordat hij 1 werd. We hebben hem toen wel laten zien en geen moment spijt van gehad. Hij merkte heel duidelijk dat ze er niet meer was en wilde haar ook niet meer aanraken. Hij zwaaide haar gedag en toen was het goed. Later gaf hij ook nog weleens kusjes op de foto die bij ons in huis staat en een enkele zwaait hij naar die foto.(terwijl wij het nauwelijks over haar hebben, behalve als hij er zelf mee bezig is)
Ik heb het wel gedaan toen wij in oktober onze hond hadden laten inslapen... Ze heeft nog een kusje gegeven en heeft 'twinkle little star' voor haar gezongen (op dat moment barstte ik echt in tranen uit) Ook is ze de volgende dag mee gegaan naar het crematorium en heeft ze nog een keer gezongen en gezwaaid, toen kreeg ze het wel even moeilijk toen we weg gingen en de hond dus achter lieten dus dat zou ik in het vervolg niet meer doen, het meenemen daarheen, maar afscheid zelf wel! Ze heeft het nu over dat de hond een sterretje is en bijna elke avond wil ze dan ook even zwaaien en handkusjes geven... Onze chihuahua hebben we trouwens ook afscheid laten nemen... die zag haar als moeder en de dierenarts had dit aanbevolen omdat dieren dan heel goed aanvoelen dat maatje dood is en daar ook om moeten rouwen en zo afscheid kunnen nemen.
Och meis, sterkte, gecondoleerd. Het is lastig maar ze zeggen dat kinderen van 3 jaar en ouder vaak al in staat zijn om 'verlies' te beredeneren. Niet zoals wij volwassenen dat doen maar praten over de dood, het delen van verdriet en het laten zien van een overleden huisdier helpt heel goed bij het jonge kind. Staat nu ook een stukje in, in het tijdschrift van ouders en nu over omgaan met verlies. Dus ik zou het zeker doen.