Hoi Weet niet goed waar ik t neer moet zetten dus hier maar ff. In het kort (gisteravond) Ik word dan heel kortademig hart voel ik in m`n keel kloppen, Benauwd! Kreeg steken links in m`n borst en op mn rug. Ik ga shaken helemaal geen controle meer over m`n benen en rillen meer van binnen uit. (her) kent iemand dit toevallig? Ik heb al een tijdje dat ik wat benauwder ben en vooral als ik ga liggen. Ben bij de ha geweest en nu denkt ze dat het vanuit m`n maag komt dat m`n klepjes niet goed sluiten oid en dat zuur dan omhoog loopt dus heb nu maagzuurremmers. Vond het gister ineens wel weer heel eng! Iemand ervaring? Groetjes Dani
Had je geen hyperventilatie aanval? Ik heb dat zelf een paar keer gehad en lijkt wel wat op wat je beschrijft. Bij mij kwam dat zomaar op was niets bijzonders aan het doen. Was een hele rare (nare) ervaring.
hey Zou ook heel goed kunnen.. Maar we werden wakker gebeld ineens dus je schrikt dubbel.. Vorige keer had ik hele tintelende li arm en toen zei de HAP dus ook ren maar paar x trap op en af als het dan beter word dan is het hyperventilatie. Heb ik dus nu ook gedaan maar toen werd het alleen maar erger.. Groetjess
Dit klinkt idd wel een beetje als hyperventilatie, heb ik ook heel erg gehad en de sympthomen komen me heel bekend voor. Heb het zelfs zo erg gehad dat ik er ademhalingstherapie voor heb gekregen. Maar je raakt dan idd ook in paniek omdat je niet weet wat je overkomt.
Klinkt inderdaad als hyperventilatie. Ik heb het in het verleden ook erg gehad en ben ook bij de fysio geweest voor oefeningen met adem halen.
ik heb het ook geregeld gehad... (ik heb inspanningsastma dus adem zoiezo al moeilijk)... maar goed... als ik ruzie heb, of in bed lig of me dierbare mis of dat soort dingen krijg ik ook hyperventilatie... ik pak dan een plastic zakje of de voorzetkamer van mijn puffer en daardoor heen ga ik ademen en kom ik weer tot rust... het is bij zelfs zo erg geweest dat ik een paar keer flauw ben gevallen.. dan heb ik geen controle over me lichaam, ga ineens huilen (terwijl ik het niet zelf regel) en daarna val ik flauw... mijn vriend weet al zodra ik dus ga huilen tijdens een hyperventilatie dat hij op zijn hoede moet zijn... en het rare is, ik heb er nooit last van als ik alleen ben, alleen als andere er bij zijn (met name mijn vriend).. en het ligt absoluut niet aan mijn vriend maar ik weet niet of het werkt bij jou...maar mijn tip is, adem door een plastic zakje of als je een voorzetkamer van een puffer hebt daar doorheen... bij mij werkt het meestal wel...
Dames bedankt! De ha heeft me net terug gebeld had ik om gevraagd en ik moet nu bloed gaan prikken uitsluiten of er niks lichamelijks aan de hand is en ik word doorgestuurd naar de fysio therapeut. Jada hoelang ben jij geweest bij de fysio? Hielp het snel en heb je het nu onder controle? Liefss
Klinkt bekend. Heb het zelf een paar jaar geleden gehad. Mijn moeder heeft toen de HAP gebeld. Blijkt van stress te maken te hebben.
ik herken het ook wel, de HA zei dat het hyperventilatie was, bleek tijdens 2e zwangerschap, aangeboren hartafwijking. Hartritmestoornis. Ik heb een extra verbinding bij mijn hart en die moet weggehaald worden. Moet het nog steeds laten doen, maar durf niet.
Goed dat je gelijk aktie hebt ondernomen. En ook ind verstandig om even te laten prikken, dat heb ik destijds ook gedaan. Voor de ademhaling zelf ben ik ong 4x bij haar geweest. Nu kom ik er nog steeds hoor maar ze masseert nu mijn nek. Want spanning is ook een oorzaak van hyperventilatie. En omdat mijn nek steeds vast zit zijn we daar op overgegaan. Ik heb zeker veel gehad aan de oefeningen. Het zijn hele simpele dingetjes die ze je leren maar het helpt heel goed. Als ik het opvoel komen ga ik rustig zitten en doe de oefeningen en dan trekt het weg. Stel je krijgt het vandaag weer laat het dan over je heen komen ( heel moeilijk want het is een rot gevoel). Maar je moet weten dat er helemaal niks met je gebeuren kan. Het heeft te maken met zuurstof in je bloed geloof ik. Iemand zei ooit eens tegen mij: Als je het gevoel hebt dat je onderuit gaat dan moet je je gewoon laten gaan. Je lichaam herstelt dan zelf het zuurstof weer. Ik had echt zoiets van ja tuurlijk het is wel goed met je. Maar ze had wel gelijk. Super dat je gelijk naar de fysio gaat, want als je niks doet zit je snel in een negatieve cirkel. Je bent dan steeds bang dat je het krijgt en door je gedachte krijg je het ook en zo blijf je in dat rondje zitten. Hopelijk helpt de fysio je snel. Succes! En als je vragen hebt stel ze dan maar! Liefs Jada
Mijn schoonzusje heeft laatst ook paniekaanvallen gehad. Ze had veel teveel zuurstof in haar bloed. Het schijnt met stress of iets te maken te hebben. Mijn schoonmoeder is pas overleden en mijn schoonzusje praat er bijna niet over, maar kropt het op en dat is bij haar de oorzaak. Ze is nu door de HA doorgestuurd om met iemand te gaan praten.
Vriendin van mij heeft ook gal aanvallen gehad.. ze zegt hierin ook iets te herkennen. Wil morgen dus nog eens bellen en dit aankaarten. @ Jada Ga je niet tegen de grond dan? vind het wel eng want zit alleen met m`n zoontje thuis.. of in de auto ben altijd bang dat ik dan zo`n gevoel krijg dat ik tegen de vlakte ga.. Had het toenstraks weer.. Heb ook steken links in m`n rug.. herken je dit ook? Mijn oma is in maart dit jaar overleden. Dacht dat ik het er veel moeilijker mee zou hebben maar het valt me mee. Misschien is dit het onbewust.? Ha vroeg ook wel of ik stress had maar kan het me niet indenken.. Liefss
Er zij ind wel mensen die tegen de grond gaan. Zelf heb ik dat nog nooit gehad. Maar ik wou er meer mee zeggen dat mocht het gebeuren dat moet je je geen zorgen maken want je lichaam hersteld zich dan zelf weer. Maar ik kan me voorstellen dat je het eng vind als je kind erbij is. Zelf had ik het een aantal maanden terug in de auto. Durfde ook niet te stoppen omdat ik bang was om alleen te zijn. Toen kwam er een bezine pomp in zicht en daar durfde ik ook niet te stoppen. Was bang dat die mensen me raar aan zouden kijken. Dus ben doorgereden na mijn werk. Toen ik binnen stormde viel ik wel bijna neer. Daarna was het ook weer snel over omdat ik mijn collega's om me heen had. Dus weer afleiding. Die steken had ik ind ook. En geen gevoel meer in mijn armen en gezicht. Het is zo vreemd want je voelt van alles maar het is lichamelijk helemaal niks ergs. En ind je kunt onbewust spanning hebben waardoor je het krijgt. Wij hebben een heel moeilijk jaar achter de rug. Omdat mijn zoontjes 3 maand te vroeg zijn geboren. Dus hebben een lange tijd in het ziekenhuis doorgemaakt. Toen het goed ging met mijn jongens kwam ik in de rust en toen ging mijn lichaam tegen werken.
hey nou had dus vorige week maandag bloed geprikt en vrijdag belde ze met de uitslag dat de waarde d-dimeer (longembolie) sterk verhoogd was. Dus ik moest met spoed naar de spoed afdeling in t ziekenhuis. Bloed opnieuw geprikt foto`s gemaakt zelfs infuus al geprikt en ook prikken ze in je slagader om t zuurstof te testen.. Foto`s gemaakt en onderzoeken gehad.. Niks gevonden! Ik heb vrijdag weer afspraak bij de ha.. hoe kan het toch dat die waardes steeds zo schommelen.. snap er niks meer van zijn ons helemaal naar geschrokken eigenlijk om niks! Wel goed dat ze gelijk doorpakte hoor.. maar ze moesten iets met de benauwdheid dus nu heb ik ventolin gekregen dit mag ik nemen als ik benauwd word of een aanval krijgt. Heb t een paar keer geprobeerd maar ik krijg alleen maar last van de bijverschijnselen hartkloppingen enz en het helpt me nog niet erg.. Ben benieuwd vrijdag.. de ha en fysio! Groetjes, Danielle
Dank u! Ik wou ff updaten dat ik in t ziekenhuis onderzocht ben en ze nu denken ri astma. Ik moet 7 jan weerkomen dan moet ik een soort pufjes test doen en een allergie test dmv bloed. Moet halverwege dec al bloedprikken. Iemand ervaring met de pufjes test?? en valt er een beetje te leven met astma??? ik voel me op moment goed maar zoals nu is het wat mistig en dan kan ik merken dat m`n ademhaling iets moeilijker word maar verder heb ik het gelukkig aardig onder controle. groetjes Dani
Paniekaanvallen heb ik regelmatig. Ook heb ik 2003 een hyperventilatieaanval gehad en ben echt nog nooit zo bang geweest. Mijn hart ging als een gek tekeer en dacht echt dat ik dood ging. Ik ben toen bij de hap geweest en deze gaf mij een tabletje die ik moest nemen en ademen door een zakje. Omdat dit bij mijn shcoonouders gebeurde ben ik bij thuis komst naar me eigen ha geweest en die heeft mij doorverwezen daar cesar therapie. Dat heb ik maanden gedaan en sinds dien geen hyperaanval meer gehad. Wel heb ik nog paniekaanvallen maar ik kan er goed mee omgaan en ze worden steeds minder. Mijn ha wou mij tabletten geven maar ben er nooit mee begonnen. Ik probeer het op eigen houtje te doen en het gaat goed. Waar ik wel gau een paniekaanval van krijg is als ik ergens heen moet waar ik niets vanaf weet of als ik ergens heen moet waar ik erg tegenop zie!