Weer een leuke forum vraag? waar voel jij je onzeker over? Is het iets waarvan je weet dat het eigenlijk nergens voor nodig is? weten anderen erover? let us know
over me uiterlijk. Ik zeg wel altijd dat ik scheit aan anderen heb maar ondertussen ben ik heel onzeker. Als mensen beginnen te smoesen waar ik in de buurt bij sta dan ben ik al heel gauw bang dat ze over mij praten. Of als er mensen achter me lopen ben ik al gauw bang dat mensen het over mij hebben. De meeste moeders staan strak in de lak bij school, rokjes, jurkjes enz....En ik kom vaak in een trainingsbroek omdat ie mij lekker zit omdat ik de laatste tijd helaas veel aankom (eigen schuld dat wel) de spijkerbroeken zitten me gewoon te strak en ik verdom het om weer een grotere maat te kopen......Iedereen die ik ken denkt dat ik overal scheit aan heb en me niks van anderen aan trek maar van binnen ben ik helemaal niet zo zeker
hier ook mijn uiterlijk. Door hormoon gebruik is mijn lichaam erg veranderd. ( zwaarder geworden, striae erbij ) Mijn man vind het niet erg en vind ook dat ik me aanstel, en vind me een mooie vrouw ( pfff gelukkig maar ) maar ik ben op deze manier niet happy. Maar wordt aan gewerkt!! volgend jaar lach ik om deze post!
Nee helaas was het maar waar, misschien voelde ik me dan wat zekerder! Of juist weer niet als ze het wel echt over me hebben?
Over vriendschappen/relaties met anderen. Ik ben echt een beetje sociaal-onhandig, zeg maar. Ik heb de neiging teveel voor anderen te denken, namelijk. Ik heb daardoor heel veel moeite met mensen bellen (want ik stoor dan vast ergens bij) of spontaan ergens langsgaan ofzo. Ook iemand vragen om een dagje met me te gaan winkelen is een uitdaging voor me, want ik bedenk van tevoren alle redenen die iemand zal gaan noemen om nee te zeggen. Het gekke is dat als ik dan eens iemand vraag en hij/zij zegt daadwerkelijk nee, dan vind ik het nooit erg ofzo, maar toch blijf ik er bang voor. Stom, he...?
Hier net zo. Na 3 kinderen is me buik slap, vol stria en big. Daarbij nog eens vele kilo's die er af moeten dus een en al ramp. Ik voel me echt zo michelin poppetje af en toe. Maar me man zegt steeds dat ie me mooi vind, en van me houd dus daar ben ik wel heel happy mee, maar ik voel mezelf niet happy dus! Succes meid!
Waar ik me de laatste tijd zorgen over maak is of ik wel genoeg voor mijn man zorg. Hij werkt keihard en zorgt daarnaast nog hartstikke veel voor ons. Bovendien kookt hij elke avond en maakt hij 's ochtends een leuke ontbijttafel. Ik doe heus wel mijn best, maar ik ben de laatste tijd heel moe en veel ziek. Hij zegt dat ik genoeg voor hem zorg, met andere dingen weer. En dat is ook eigenlijk wel zo, maar toch... En waar ik me dan stiekem éigenlijk het meeste zorgen over maak is of onze vrienden niet vinden dat ik hem niet verdien ofzo
Ook herkenbaar die past ook wel in me straatje, wil vaak iemand uitnodigen voor een bakje thee of koffie of wat ook maar, maar durf niet zo gauw te vragen. Terwijl ik wel altijd tegen wildvreemde in de winkel, bus of stad praat echt vaag haha....
Ik kan me af en toe onzeker voelen over mijn opleidingsniveau. Ik had op de basisschool VWO advies, maar heb uiteindelijk alleen een MBO opleiding afgerond. Mijn vriendinnen hebben allemaal een HBO en de meeste zelfs een universitaire opleiding afgerond. In het verleden heb ik daar vaak van gebaald, vooral als we gingen stappen en iedereen vroeg "wat studeer jij?". Op dit moment ben ik heel blij met mijn werk en hoop ik me verder te kunnen ontwikkelen tijdens mijn werk en me zo op te werken. Maar het blijft een zwakke plek....
Heel stom ja................maar zoooo herkenbaar Heb van horen zeggen dat ik best zelfverzekerd overkom maar dat ben ik helemaal niet, voel me over zoveel dingen onzeker....heb duidelijk last van een minderwaardigheidscomplex
Ja, ik dus duidelijk ook Weet ik ook wel, maar krijg het maar niet verder onder controle... Helaas, want zou heel graag sommige vriendschappen wat hechter maken of wat 'actiever' zeg maar, maar ik durf gewoon niet zo goed.
Wat heb je dat ontzettend goed verwoord! Same here dus. Hier denkt iedereen ook dat ik altijd overal schijt aan heb, moet zeggen dat dat vaak ook wel zo is maar toch kan ik soms best onzeker zijn, vooral als het ergens heel erg druk is. Op een verjaardag bijv.
mijn tanden (geel en scheef ben doodsbang voor tandarts) Mijn buik.. die ziet er na 2 zwangerschappen uit als een buik van iemand van 75 En verder ben ik niet zo'n held in telefoneren, als een anoniem iemand mij belt dan neem ik niet op... tja....
Ik ben ontzettend onzeker over mijn uiterlijk, en tijdens mijn zwangerschap is dat nog x1000, ik kan serieus woest worden als iemand een foto van mij maakt zonder toestemming tijdens mijn zwangerschappen. Ik heb er nu van mijn hele zwangerschap 4 ofzo, en ik kan er niet naar kijken, walg van mezelf. Als ik niet zwanger ben is het ook wel erg, ergens weet ik dat het niet zo is, dat genoeg mensen me mooi vinden en ik geen rare afwijkingen heb, maar ik VOEL me zo lelijk.
ik denk ook altijd ..ik heb overal schijt aan... Maar er is 1 ding waar ik me zo,n zorgen over maak en onzeker over ben. Terwijl ik daarover ook de schijn ophou. Maar het vreet me op van binnen.
Waar moet ik beginnen. Het meest onzekere voel ik me nog steeds in het moederschap. Blijf altijd me zelf afvragen of ik het wel goed doe. voor de rest boeit het me allemaal neit meer. Ben te dik heb suiker dus ik zie wel haha o ja ik rook nog eens tja.