Mijn zoon is deze maand 2 geworden en vanaf die dag zegt hij de hele dag nee. Hij is nauwelijks uit z'n bed en hij heeft al 10 keer nee gezegd, ook als hij ja bedoeld. Het is super irritant want alles wat je vraagt 'wil je een puzzel maken? - Nee, Wil je een boekje lezen? - Nee' Alles is nee. Ook zo zonder dat ik iets vraag roept hij de hele tijd 'nee, nee, nee, nee'. Het is voor iedereen vast ergens wel herkenbaar. Maar hoe kun je hier het beste me omgaan? Zijn er trucjes om het af te leren of om hem minder in de Nee-stand te zetten?
Het hoort er gewoon bij Wat hier nog wel eens wil helpen is niet vragen "wil je een boekje lezen?" maar 2 boekjes voor zn neus houden en vragen welke van de 2 hij wil lezen. In het begin zei hij dan nog vaak "nee", maar wees hij wel 1 van de 2 aan. Inmiddels maakt hij meestal een keuze (hij is bijna 2,5).
Gewoon niet meer vragen. De mijne kan niet eens ja zeggen heb het de afgelopen maanden maar een paar keer gehoord 😂 En sinds vandaag is er een nieuwere versie: Nee, mamma!
Inderdaad zo weinig mogelijk vragen waar je ja of nee op kan zeggen. Dus inderdaad steeds 2 keuzes geven Of: we gaan nu een boekje lezen. Mama gaat nu je kleren aan doen.
hier ook maar mevrouw heeft al ik ben 2 ik zeg 100000 keer nee en ik ben 3 en doe het nog niet en ben 4 en een enorme klier en dat in 1 kind, pff gelukkig ligt ze al op bedje nu. T is echt een periode van wie heeft de langste adem, soms mag zij het winnen maar s;morgens om 6 uur op het aanrecht klimmen de snoeppot pakken en heel verontwaardigd het hele blok bij elkaar gillen omdat je geen snoep mag..... Trouwens wat is het dan als je 6 bent? Die maakt vandaag de hele dag al van nee ja. Het is een fase het is een fase soms herhaal ik het echt de hele dag en helpt het ook wel wat hoor, ooit gaat het over....
Hier is het de hele dag:" Nee, wil niet!" Heel herkenbaar dus. Vandaag is er: "Geen idee." Bij gekomen. Ik heb er wel plezier mee. Zo een kleine drol met een eigen mening. Mama's wil blijft wel wet. Daar kan hij weer boos om worden.
Hier nog geen twee en ook de hele tijd nee!l Haha soms vraag ik iets en dan zegt hij automatisch nee maar ondertussen bedenkt hij zich, dan wordt het 'neeehjjaaa'! Hij kan er ook zo heerlijk dwars bij kijken, wenkbrauwen gefronst, koppie een beetje scheef... En soms gaat hij er bij op de grond liggen. Echt een peuter uit het boekje
las een keer iets over dat de "ik ben 2 en zeg nee" fase nog meevalt bij de "terrible 3" fase, hahaha!! onze dochter is nu 3 en idd, het is echt weer een stapje erger hoor. De peuterpuberteit zal nog even door blijven razen hoor, het is niet leuk, ook niet voor je kind, maar door idd zoveel mogelijk te vragen waar hij geen ja of nee op kan zeggen of hem te laten kiezen, kun je de scherpe randjes er soms wel af halen. Wij waren gelukkig al een beetje voorbereid met onze dochter toen ze in de peuterpuberteit kwam; ze is namelijk een temperamentvolle dame die dondersgoed weet wat ze wil, en vooral wat niet, hahaha! Ik hou maar in mijn achterhoofd dat het allemaal wel goed gaat komen. Nog een jaar, dan mag ze naar school, kan ze daar lekker haar energie en creativiteit kwijt. De PSZ doet haar al ontzettend goed, ze is echt veranderd, in positieve zin, ze kan haar ei kwijt daar, is uit de sleur van thuis en moet leren omgaan met andere volwassenen en kids. Het komt wel goed hoor!! veel sterkte ermee!
Ik zeg inderdaad ook gewoon wel eens dat we boek gaan lezen, naar buiten gaan, of spullen gaan opruimen, of gaan eten. Maar bij alles is het nee... ook als ik geen ja/nee vraag stel. Zelfs als hij gewoon zit te spelen en ik loop naar de keuken zegt hij nee nee nee. Net alsof hij dat woord net ontdekt heeft terwijl dat niet zo is. Ook wel grappig is dat hij nee zegt en dan ja doet.
Geen gesloten vragen stellen. Anders zei ik kom we gaan naar buiten/ eten etc dan zei hij nee en zei ik Oké dan niet.hij wist niet hoe snel hij moest zijn.