Ik heb eerst een melding gedaan, daarna ben ik nagebeld of ik alsjeblieft toch een aangifte er van wilde maken, het is thuisgestuurd en toen las ik dit dus pas. Gebeld, mevrouw bleef volhouden dat het volgens haar Marokkanen waren en het niet aan ging passen. Tja....... De jongens stonden trouwens duidelijk op beeld en een blinde kon nog zien dat het geen Marokkanen waren.
Je verhaal klopt niet. Voor deze aangifte moet je namelijk naar het Buro toekomen, zeker als er camera beelden zijn en als je een omschrijving heb. Dus je bent of langs geweest en heb de aangifte thuis gestuurd gekregen en besloten om niet te tekenen omdat er een foutje in staat en dus iemand voor niks 2 uur aan het werk heb gezet (buiten de beelden op vragen om want dit kost nog meer tijd en hebben ze dus ook gedaan op moment dat Jij de aangifte deed). En als je wel belt met de mededeling dat er een fout instaat zijn ze verplicht dit te veranderen en zou ook niet weten waarom ze dat niet zou doen. Je moet er tenslotte voor tekenen. Dus kortom, klopt niks van je verhaal. En nog iets... Tekenen van een foute aangifte is strafbaar, de Verbalisant moet ten alle tijden een fout herstellen. Als is het 1 letter wat verkeerd zou staan in je naam laat staan zoiets groots
Is de aangifte dan wel geldig? Vind het overigens wel vreemd dat die mevrouw zo volhield, beetje raar is het wel.
Zolang ze niet getekend heeft niet. Maar degene die zij aan de telefoon heeft gehad is ook niet degene die de aangifte opgenomen heeft tenzij ze terug gebelt is. Dan nog, als er een fout in staat MOET dat hersteld worden. Al staan er tien fouten in en belt ze elke keer terug. Ze moeten ten alle tijden herstellen
Joh, dan klopt mijn verhaal toch niet? Ik loop hier niks te verzinnen hoor. Ik ben in eerste instantie naar het bureau gegaan, daar besloten geen aangifte te doen maar een melding. Afgesproken dat ze me konden bellen als ze de jongens op het spoor waren als er bijv meer meldingen van berovingen van hun kwamen. En die kwamen er, op dezelfde dag dat ik beroofd werd is er nog iemand beroofd. Dus vroegen ze mij of ik er een aangifte van wilden maken, ze zouden de papieren opsturen zodat ik ze getekend kon retourneren........ De agent wilde het niet veranderen dus dan is ZIJ fout geweest, niet ik!
Je bent beroofd en je besluit geen aangifte te doen maar een melding en vervolgens laat je het erbij zitten omdat ze een fout maakt (die herstelt moet worden)? Ik had naar een ander gevraagd die het wel zou willen herstellen. Ik had het er echt niet bij laten zitten.
Degene die de aangifte opneemt MOET het zelf herstellen, haar of zijn handtekening staat er namelijk onder. Als die persoon dat niet wil had je nog een keer terug kunnen bellen en het probleem alsnog voorleggen aan zijn of haar collega en dan had die persoon een grote berisping gehad. Het is erg vreemd dat die persoon de fout niet wou herstellen. Maar wat ik me wel voor kan stellen is bijvoorbeeld als ze op camera zien dat het Marokanen zijn en dat de andere aangifte dit ook bevestigd heeft. Maar dan nog zou ze het zo moeten vertellen en niet zoals jij zegt dat ze het niet wou. Maar ik blijf erbij dat ik zelf door zou gaan tot het hersteld was.. Je praat over een aangifte niet over een boodschappenlijstje waar wat verkeerd staat
Doorrijden. Ik heb 9 van de 10 keer dat ik in de auto zit de deuren op slot. Je hoort vaak genoeg dat ze de deur opentrekken bij een stoplicht. Voel me veiliger zo!
Oh maar ik gaf daar gewoon gas om, moet ie zeer snel aan de kant, anders pech! Maar ook ik zou in eerste instantie al niet gestopt zijn.
Als ze je ruit inslaan naast je en binnen drie sec je bij je keel grijpen verstijf je zo van angst dat je niet eens weet waar je gaspedaal zit het klinkt makkelijk maar in angstsituaties reageert een mens anders of vaak niet als er iets gebeurd
Ik heb ooit eens in een soortgelijke situatie gezeten toen ik een jaar of 16 was, dus weet wel hoe ik reageer, alleen zat ik niet zelf achter het stuur, maar mijn moeder. Toen ging een groepje jongens voor haar auto staan en ernaast en op de motorkap. Ik zei direct: deur op slot mam, dat deden we beiden en heb tegen haar gezegd dat ze gas moest geven, daar luisterde ze ook naar (gelukkig!!) ze wisten niet hoe snel ze voor en van de auto moesten komen Mijn moeder zei ook: gelukkig dat je zei wat ik moest doen, want die was zo geschrokken, die was van schrik compleet de weg kwijt, ik zou dat dus zelf zo weer doen, alleen ben ik dan degene die gas geeft, en geloof me, dat doe ik.
Zie je, je moeder sloeg in dit geval zoals de meeste op slot.. Daarintegen kan jij dus goed handelen in panieksituaties wat in zon geval idd je redding kan zijn.. Alleen is het, als je dit nog nooit heb meegemaakt, niet in te schatten hoe je zou reageren.. En daarnaast is iedere situatie weer anders..
Sorry maar ik zou daar toch ook een ander gevoel bij hebben dan bij blanke mannen. Dat komt gewoon door eigen ervaringen uit het verleden. Noem het maar bevooroordeeld, maar je kunt je gevoel niet altijd uitschakelen. Dat mag toch ook wel eerlijk uitgesproken worden? Om antwoord te geven op de vraag; nee, ik was niet gestopt.
dat is helemaal waar! Maar net wat ik al zei, ik zou nooit stoppen, zoals ts. Mijn moeder was gestopt voor een rood stoplicht trouwens, daarom stonden wij stil.
ik zou ook door gereden zijn maar niet omdat het getinte jongens waren maar gewoon het idee dat ze met zijn 3en zijn... En een beetje rasitisch klinkt het wel,om overal de marokkanen de schuld van te geven....tegenwoordig worden er meer berovingen door de polen gedaan dan de marokkanen. (vergeet niet dat de pedo's,moorden,verkrachtingen etc. overigs vaak blanke mannen zijn)
Ik heb bijna nooit de deuren op slot. Als ik uit de bocht vlieg, kan geen hulpverlener mijn deuren open doen. Als ik ergens rijd en vertrouw het niet, gaan ze wel eventjes op slot. Ooit eens een aflevering gezien van "blik op de weg" o.i.d. Daar werd een vrouw staande gehouden, tenminste, dat wilden ze. Vrouw reed inderdaad stug door en uiteindelijk stopte ze. Bleek dat ze ooit eens in Nederland verkracht was door gasten die zich uitgaven voor politie. Tja, ik stop dus ook voor niemand. Ze kunnen de pot op.
Ik zou ook doorgereden zijn net als TS... maar dat zou ik ook gedaan hebben als het 3 blanke jongens waren. Ja het is wel waar dat in het nieuws en bij opsporing verzocht bijv. het vaak over donkere en getinte mensen gaat.. dat kunnen we niet ontkennen. Misschien ff leuk om te vertellen: Ik kreeg net een donkere (volgens mij turkse) man aan de deur met een postpakketje(TNT) die eigenlijk voor de buren bestemd was maar die waren niet thuis. Hij had een zwarte baard en hele donkere ogen. Hij vroeg of ik het pakketje af wilde geven als ze thuis waren. Ik had mijn meisje op mijn arm toen ik het pakketje aannam en moest even een handtekening zetten. Ondertussen keek mijn dochtertje heel aandachtig naar de meneer en lachte steeds heel lief naar hem. Reactie van de man: "Wat lief... ik krijg meestal hele andere reacties van kinderen..." Wat ik hiermee wil zeggen is dat uiterlijk niet altijd is wat het lijkt. Je denkt even 'Slik... een donkere man aan de deur met een zwarte baard... wat moet die?' Zo'n oordeel heb je al snel in je hoofd. Dat is eigenlijk heel sneu voor zo'n persoon, helemaal als ze vaker die reactie krijgen. Jammer dat we zo wantrouwend en op onze hoede moeten zijn tegenwoordig.
@ mar en baby, zo dat is idd een leuke reactie ja!! eigenlijk best sneu voor de mensen die door het uiterlijk beoordeeld worden