6 jaar terug had ik een geplande keizersnede omwille van stuit. Mijn gyn toen stond hélemaal niet achter natuurlijk bevallen met een stuit. Dit keer probeer ik alles op alles te zetten om stuit te voorkomen. De chiropractor heeft inmiddels een grote blokkade uit mijn bekken en onderrug gekregen die destijds wel eens de oorzaak van stuit had kunnen zijn. Zij beweert dat als alles mooi los zit in je bekken je baby veel extra ruimte heeft om zich in de beste positie te leggen. Maar goed, ik hoop op een goede ligging maar pieker me ook suf dat het opnieuw stuit kan zijn. Ik wil eigenlijk absoluut geen keizersnede meer. Tenzij er een noodgeval is natuurlijk dan twijfel ik geen seconde. Maar wie van jullie heeft ervaring met natuurlijke stuitbevalling? Heeft je kindje het moeilijk gehad en vb lagere hartslag gekregen of iets dergelijks? Wat was je ervaring? Ik wil me zo goed mogelijk inlezen in alle mogelijke scenario's..
Ik heb een natuurlijke stuitbevalling gedaan. Mijn dochter is zonder problemen en complicaties geboren. Ik zou het zo nog een keer doen! Je kan me even PB-en als je wilt?
Mijn eerste was een stuitbevalling. Standaard knip, standaard 2 dagen blijven. De bevalling zelf ging vrij vlot, zodra het lijfje eruit is moet het hoofdje er supersnel uit ivm ademhalen vandaar de knip. Kindje deed het super had een apgar 9 alleen ik had zwaar herstel met gekneusde stuit en spit vanwege het wringen om het hoofdje eruit te krijgen. Kon 6 weken niet lopen. Ik heb met de zwangerschappen erna ervoor gekozen nooit geen stuit meer te doen, ze draaide allemaal nog op laatst.
Hier ook een natuurlijke stuitbevalling gedaan. Het was een langdurige bevalling maar wel goed gegaan. Inderdaad wel uit voorzorg een knip, maar ik heb daar vrij weinig last van gehad en is vlot hersteld. Zoontje had het de eerste 5 minuten na de geboorte wel wat moeilijk, maar herstelde uit zichzelf heel snel. Ik zou het een volgende keer weer zo doen.
Over het algemeen wel positieve ervaringen dus behalve dan 6 weken niet meer kunnen lopen @Smikkel7 Dat klinkt pijnlijk.. Klinkt me toch wel behoorlijk angstaanjagend als het de eerste minuten moeizaam gaat met ademhaling.. Dat is zo wat het enige dat me blijft afschrikken. Maar wel fijn om te horen dat het bij jullie dus allemaal zonder ernstige complicaties is verlopen
Was ook pijnlijk , ze huilde meteen hoor ademhaling is geen probleem vaak het is het snelle handelen van de gynaecoloog en ze weten echt wel wat ze doen alleen door dat handelen had ik zelf slecht herstel....maar dat boeide mij vrij weinig mijn kindje was er en ik kon pijnstilling nemen.
Nou ik heb vandaag controle gehad en het besproken met mijn gynae. Ze staat er hélemaal niet achter, en al zeker niet omdat ik al een sectio heb gehad. Ik hoop vurig dat ze met haar hoofdje beneden blijft, zo niet ga ik op zoek naar een gynae die me wel steunt hierin. Bah!
@Lisa890 Is het omdat ze dan niet weten of je breed genoeg bent ofzo? Of had ze een andere beweeg reden?
Ze gaf niet echt een reden, verklaarde mij eerder gek omdat ik zoiets zou willen proberen en beweerde ook dat ik geen enkele gyn zou vinden die een natuurlijke stuit wil doen na sectio. 20 jaar terug is er een of andere studie gedaan naar het risico en alle artsen willen zich indekken voor moest het fout gaan. Nou ja als het binnen enkele weken toch stuit blijkt te zijn mag ze opflikkeren en zoek ik wel iemand anders
Hier een iets minder fijne ervaring. Ik wilde 6 jaar geleden ook graag een natuurlijke stuitbevalling. Gelukkig “mocht” het van de gyn. Helaas kwam mijn dochter er zeer moeilijk uit vanwege een complicatie die zich voordeed. Vervolgens heeft ze een zuurstof te kort gehad. Ze heeft nog 3 weken in het ziekenhuis moeten blijven, omdat ze behoorlijk last van de bevalling heeft gehad. Nu is ze een gezonde sterke meid van bijna 6 en lijkt ze aan het zuurstof gebrek niets over gehouden te hebben. Maar voor mij dus geen stuitbevallingen meer, maar ik hoor ook vaak hele positieve verhalen over een stuitbevalling. Ik hoop dat je kleine mooi met het hoofdje naar beneden blijft liggen en ik wens je een goede bevalling toe.
Jeetje dat is natuurlijk ook hoe het kan verlopen.. Kan me inbeelden dat de schrik er goed inzat op dat moment. En dan de weken erna, allesbehalve een pretje zo. Gelukkig heeft ze er niets aan overgehouden! Dankje voor de wensen!
@Lisa890 Heb je hier nog iets aan? https://tvv.knov.nl/artikelen/detail/335/belangrijke-rol-verloskundige-tijdens-stuitbevalling-als-de-kont-eruit-is-volgt-het-hoofd-vanzelf Zuurstofgebrek bij stuitbevalling komt vaak door de rugligging van de vrouw. In principe krijgt de baby zuurstof door de navelstreng. Lees je goed in en kijk realistisch naar de cijfers. Mijn oudste lag tot 36 weken in een stuit. Ik had zeker weten gekozen voor een stuitbevalling, gelukkig draaide ze toen. Jongste was een sterrenkijkertje (wisten we niet), hij kwam er andersom uit. Dat is goed gegaan en ben thuis bevallen. Raar dat die gyn geen reden gaf naar het afdeed alsof je koekkoek bent. Ik heb soms het gevoel dat ze niet anders kennen en dus niet anders willen doen. Zo had ik bij de geboorte van de oudste een verpleegkundige die nog nooit een bevalling had meegemaakt op een baarkruk. Heel vreemd wanneer je daar over nadenkt.
Jammer dat ze er niet achter staat. Maar ze kan jou niet tot een keizersnede dwingen. Dus als jij dat niet wilt, en de baby ligt in stuit, zal ze toch jouw stuitbevalling moeten begeleiden. Tenzij ze jou, met jouw toestemming, overdraagt aan een gynaecoloog die je wel wilt begeleiden.
Bedankt voor de link! Die overtuigd me des te meer om ervoor te gaan mocht het nodig zijn. Gelukkig is mijn vroedvrouw wel 100% voor een natuurlijke aanpak, ik ga het met haar bespreken en hopen dat ze mij een gynae kan aanraden die me wél steunt in mijn beslissing.
Mijn tweede kindje was een stuibevalling, ging super snel en vond het minder pijnlijk dan de eerste bevalling. Smiddags liep ik de deur van het zkh weer uit. Stuitbevalling vind ik voor de baby spannender dan voor mezelf. Ben nu weer zwanger 31 weken en deze ligt ook in stuit. En als alles meezit dat zou ik weer voor de stuitbevalling gaan. Al ga ik eerst wel proberen of de baby kan draaien.
Helaas ook minder goede ervaring, jongste zoon is in een stuit geboren. Hij had het erg moeilijk, ademde eerst niet en werd super snel meegenomen. Tevens had hij veel blauwe plekken en bloeduitstortingen (heel pijnlijk voor hem) en meerdere maagspoelingen nodig van de troep die hij had binnengekregen. Ik doe het nooit weer . Voor mijzelf was het herstel vergelijkbaar met eerste zoon (normale bevalling).
De kans dat je tweede kindje ook weer in stuit ligt is natuurlijk wel klein Maar ik zou de gyn wel heel precies naar de risico's vragen. Er moet toch een reden voor zijn dat de meesten het niet willen doen? Ik snap helemaal dat je na je ks een natuurlijke bevalling wilt meemaken (had ik zelf ook), maar het belangrijkste is een gezonde baby op het eind. Uitwendige versie doen ze niet na een eerdere keizersnede zover ik weet? Nederland is zeer terughoudend met keizersnedes, dus of je het echt moet afdwingen natuurlijk te bevallen bij een tweede stuit, is maar de vraag? In ieder geval succes en hopelijk geen kindje in stuit
Nee ik besef dat de kans klein is, maar het houdt me bezig dus ik ben liever goed voorbereid. Ik woon in België en heb de indruk dat het er hier heel anders aan toe gaat. Er wordt heel vlug de medische kant gekozen jammer genoeg. Heb jij een natuurlijke bevalling kunnen hebben na je ks?
Ja, 2e en 3e bevalling waren natuurlijk. Maar ik had bij de eerste een keizersnede wegens Hellp syndroom en mijn zoontje kon de weeën niet aan door een verminderd doorbloeding van de placenta. Deze complicaties had ik de andere zwangerschappen niet, dus toen was het ook voor de dokters vanzelfsprekend dat ik natuurlijk ging bevallen (al had ik wel de keus, natuurlijk of gewoon meteen een keizersnede inplannen)
Ik heb ook heel wat tegenwerking gehad toen ik besloot voor de natuurlijke weg te gaan hoor. Een co-assistent noemde me zelfs een egoïstische, slechte moeder. Ik had het geluk toen in Den Haag te wonen waar in het Leyenburg een gerenommeerd specialist op het gebied van stuitbevallingen werkt, dokter Huisman. Met hem praten en zijn begeleiding waren een verademing. Misschien kan je hem eens Googlen. Hij heeft ook veel geschreven hierover.