Hihi..leuk he, hoe je dus over gaat op manipuleren en 'lief'doen als al dat andere niet werkt..wat een 'krengen'zijn wij vrouwen toch..
"neem als je blieft een kauwgumpje want je stinkt naar koffie! " dat was het...... zo ranzig als je lief heel goed je steunt maar je dan steeds een koffielucht voorbij ruikt komen dat was alles... maar tijdens het weg puffen van persweeen ruim 2 uur lang (onze kleine moest nog 180 graden om zijn as draaien... aangezichtsligging) heb ik wel een paar keer gedacht "jij hebt makkelijk praten" als hij mij keer op keer vertelde dat ik moest uitademen.... maar als hij dat niet zei, dan ging ik automatisch mee persen...w at dus niet mocht... dus dankzij hem is het me wel gelukt!
Tijdens mijn rugweeen: "Ik kan niet meer, echt niet" "Ik wil niet nog zo'n wee" "Harder", "Lager", "Hoger", "Neeeej DAAR!", "Duw me maar door het bed", "Duw me maar doormidden", "Met je VUISTEN!" :x Tijdens het persen (zonder persweeen) "Ik mag zeker niet nog een keer op de baarkruk?" (antwoord was heel liefjes en zacht "nee") "Oh, oke" Na de bevalling "Ah, de rugpijn is weg" "Vind je haar mooi?" "Is ze gezond?" "Is mijn mascara uitgelopen?"
Geweldig... herkenbaar.. Lach me kapot om deze verhalen.. Had iedereen van tevoren gewaarschuwd.. Wie er met een koffie of wat voor kegel dan ook aan mijn bed komt.grrr Ik had een zak pepermunt meegenomen naar het ziekenhuis.. Iedereen angstvallig aan de pepermunt.. Maar de enige die naar dooie mus stonk was ikzelf.. hahaha.. 24 uur puffen en niet eten en drinken is niet echt bevordelijk voor je adem.. Gelukkig heeft niemand iets gezegd! Ik weet ook nog dat ik door de pijn was gaa ijlen e uiteindelijk bij het persen riep.. "De aardbeien vliegen mijn kont uit!!!" Heerlijk bevallen!
hahaha meiden heb me echt krom gelachen van jullie verhalen hihi ben benieuwd wat ik ga zeggen .. ben niet z`n lieverdje en vooral als ik pijn heb ben ik geen schatje,. pasgeleden ahd ik een flinke harde buiken me mannetje ging aan me zitten hebi kook gezegd en nou moet je opflikkeren , dus hij heb nog wel wat te voorduren denk heb hem al gewaarschuwd hihi
haha grappig allemaal! Ik had op maandagavond lichte weeen, en ben gaan slapen,en die nacht verloor ik mn prop, en dinsdag kreeg ik "normale" nog te houden weeen, en het hele huis stond vol! Ben van ellende gaan afwassen. Toen kwam de vk en ik had 2 cm, ze zou savonds terug komen. Toen kwam ze terug en had nog steeds 2 cm. Ze stelde voor om naa het ziekenhuis te gaan. Die avond gegaan, en heb heerlijk geslapen ( kreeg een spuit in mn been) de volgende ochtend geen weeen meer,en belde de verpleegster of ik mocht plassen haha. Eenmaal thuis, smiddags weer de vk gebeld want de weeen begonnen weer, en had 6 cm. Moesten we met de auto nog naar het ziekenhuis rijden, en mn mannetje wist wel een binnenweg. 100 drempels ofzo! Ik zeg, jij altijd met je binnenweg! Ga zelf maar weg! Tijdens mn bevalling,was ik erg in mezelf gekeerd, en zei alleen tegen mn moeder, ik kan niet meer, ik kan niet meer, en dat zeker een half uur! Toen ik eindelijk mocht persn maakte mn moeder een foto van het hoofdje die er al bijna uit was, en vroeg of ik het wilde zien, ik zeg NEE, IK ZIE HET ZO ZELF WEL! Toen de vk naar de kast liep schreeuwde ik tegen haar, NIET WEGGAAN HOOR HIJ KOMT ERAAN! toen moesten ze allemaal lachen haha. Verder heb ik mn mannetje echt helemaal niks aangedaan,en hij was echt ontzettend lief voor me,hoogstends had ie last van zn hand, want die heb ik de hele bevalling vastgehad.
tijdens mijn bevalling was ik heel erg onrustig, en tasmer ook. Ik had een weenstorm en dat 2 uur lang. Ik weilde heel graag een ruggeprik maar die mocht ik niet want we waren onrustig en als tamer urstig was in mijn buik mocht ik een ruggeprik en na een half uur mocht ik er een maar de arts ging eerst kijken hoeveel cm onstsluiting had, ik had al 7 cm en ik mocht geen ruggeprik meer. Ik was me boos op haar, ik kon haar wel wat aan doen. Ik zei, ik lijd hier pijn, ik ga dood van de pijn, u had het beloofd, a.u.b geef me wat ik hou het niet meer. Nog geen 15 minuten later is tamer geboren dus het had niet echt veel zin. Heb wel gelijk mijn exuces aan geboden omdat ik zo boos was op haar.
Ik kan niet meer, ik kan niet meeeeerrrrr. Ik moet poepen, ik ga poepen, ik ga gewoon poepen. Wat moet ik nou doennn.
Ik ben helemaal in mezelf gekeerd tijdens de bevalling. Ik heb alleen geroepen tijdens het persen snij haar er maar uit, maar daar was het te laat voor. ik moest door. En er is bijna niets tot me door gedrongen als ik mijn bevallingsverhaal van mijn vriend hoor.
vijf jaar geleden van me zoon bevallen en hetl lijkt nog of het gister was. :greep vriend naar zijn keel zei dat ie me nu moest helpen. :nam van iedereen afscheid want dacht dat ik het niet zou overleven 1000x geschreewd ikga dood dit was het. :warme kruik voor me rugweeen naar me moeder en me nicht dr hoofd gsmeten. :en na 5 kwartier persen kwam hij eindelijk maar voor me gevoel kwam ie uit me reet en dat liet ik iedereen weten ook. :tot slot was een thuisbevaling op een heel klein kamertje met 6 mensen inlc mij, een hittegolf die dag voor dat me kind eruit was mocht gelukkig het raam open heerlijk...maar de hele buurt kon meegenieten want woon in een echt buurtje waar de helft van me fam woont en die stonden nog eens allemaal voor ook ds heerlijk..... maar eenhele mooie zoon Rossi daar deed ik het voor.
ik heb alleen maar gemopperd dat me ma uit der mond stonk en als ze zeiden nog ff dan is ze er dan zei ik oh ja dat zei je 12 uur geleden ook al houd toch je kop ga breien hahaha en verder eigelijk niet
Ik heb gezegd tijdens het allerlaatste stukje ontsluiting: "Ik wil nu naar Griekenland op vakantie!" En toen de mannen geboren waren tegen mijn man: "En nu ga jij maar even langs de poli urologie om daar een afspraakje te maken voor een knipje!" Erg he?
heb het nog ffies gecheckt bij mijn vriend, hij vond me verschrikkelijk lief... hij wist te vertellen dat ie mijn hand vastpakte en tegen me zei dat ik in zijn hand moest knijoen als ik pijn had en moest persen maar ik schijn daarop geantwoordt te hebben: nee lieffie anders doe ik je pijn... hihihihi dat is helemaal langs me heen gegaan.... schijnt dat ik ook heel lief en aardig tegen de vk was maar dat staat me ook niet meer bij... zwangerschapsdementie he?
haha nou ik riep: IK WIL EEN NEUT NUUU! heel de kamer stond vol met mensen omdat ik zo'n sh*t bevalling had maar iedereen lag in een deuk.
Ha Ha wat grappig om te lezen! Ik zei tijdens de weeen niet veel toen het echt persweeen werden riep ik alleen maar "ik moet poepen ik moet poepen" Toen wist de VK genoeg! Toen Sam er eenmaal was zei ik meteen tegen mijn vriend: "Dit noooit meer de volgende wordt halen we op van schiphol!" Maar na 1 week was ik al helemaal bekeerd! Zou zo weer zwanger zijn! Liefs, SoSweet
Ik was heel erg in mezelf gekeerd maar weet nog heel goed wat ik dacht: wat nou 7 pufjes, wat nou 7 pufjes, heb ik daar die f*cking cursus voor gedaan: door het infuus had ik een weeenstorm en kon alleen maar of 3 x puffen was eigenlijk geen puffen maar harde ps (pppp, ppppp, pppp) of kermen (een heel raar geluid volgens mij, mijn vriend vond het eng). Verder heb ik mijn vriend ondergekotst (spuugbakje was veel te klein) en ondergepiest (ik kon niet meer zitten op die wc-stoel en ja staand mikken in zon bakje lukt mij dan ook niet meer ). Vroeg net aan hem of ik nog rare dingen zei maar nee, was heel beschaafd allemaal.
Ben benieuwd wat dat straks bij mij wordt...Hier geven ze je vaak Nubin om de pijn wat te verlichten en daar schijn je best stoned van te worden...Ook vraag ik me af of ik in het NL of het FR ga schelden, hihi...Hou jullie op de hoogte...
Heb tegen mijn man geroepen: als je nu je bek niet houd met je lieve woordjes sodemieter je maar op naar huis! Arme jongen wist zich ook geen raad met mij,had zoveel pijn.... Maar hij kon er ook wat van hoor! Ik had persweeën die ik moest wegpuffen en vroeg aan hem of hij mee wilde puffen anders raakte ik in paniek. Dat is een paar minuten goed gegaan en op een gegeven moment zegt hij iets dat ik nooit meer vergeet...: Schat,wil je even ophouden met puffen,want ik begin hier te hyperventileren! Ja hoor,ik stop wel even MANNEN!