Tijdens de persweeen heb ik vaak shiiit geroepen en f#cked, steeds nadat ik dit geroepen, zei ik wel steeds sorry ! de vk zei al je moest eens weten wat we allemaal te horen krijgen
Ik heb het zelf nog nooit meegemaakt maar een collega riep tijdens de eerste bevalling naar haar man: Dit nooit meer! En bij de tweede bevalling: Jezus, dat ik hier weer ingetuind ben zeg!
Voor de meiden die op pufclub zijn geweest, jullie kennen wel het zinnetje voor het puffen in 7 stapjes: - al-tijd is kort-jak-je ziek of - de-ze wee komt nooit meer t'rug Tijdens de puflessen grapte ik eens: - ik wil nooit meer sex met jou. Tijdens de ontsluitingsweeen heb ik het 1 keer geroepen en toen kwam ik in een soort lachbui terecht, het puffen leek meer op ik wil ha ha ha ha ha
ging hier helemaal kapot van het lachen wat een verhalen leuk hoor ik zelf was bij de eerste heel rustig en in mezelf het gekke vond ik dat het leek alsof ik van boven zelf meekeek. ben benieuwd hoe ik het bij deze ga doen.
Echt leuk hilarisch topic! Ik heb echt gehuild van het lachen... Ben benieuwd wat ik ga roepen straks...
Vind het zo heerlijk om jullie verhalen te lezen....heerlijk, moet er zo om lachen. Zal beloven dat ik tegen die tijd ook laat weten hoe het hier is gegaan. , Eva.
Goed topic! Ben blij om te lezen dat zo veel vrouwen vooral in zichzelf gekeerd raken en eigenlijk heel stil zijn. Ik vermoed dat ik een schreeuwer zal zijn, maar ik hoop wel dat ik het een beetje netjes en aardig kan houden! Maar die andere verhalen zijn wel humor! Misschien minder als je er zelf bij bent (die VK's en gyna's en stagiairs moeten wel eelt op hun ziel (of hun trommelvliezen) hebben!). Dat sommigen nog zo gevat kunnen zijn, verbazingwekkend!
Lieve meiden, Ja, ook de vloekende en tierende feeksen Ik heb me echt kapot gelachen! Was haast bang mijn eigen bevalling op gang te brengen zeg! Tussentijds echt mijn laptop weg moeten zeggen vanwegen mega harde pijnlijke buiken! Wat heb ik gelachen zeg! 17 pagina's onafgebroken leedvermaak! Heerlijk. Nog 5 wk dan ben ik zelf aan de beurt...ik ben benieuwd! Ben pittig van mijzelf maar heb de 7 puncties zo keurig gedaan dat ik benieuwd ben hoe ik de bevalling ga beleven. Wordt vervolgd dus Elmo
Ik was helemaal vergeten dat dit topic er ook was (voor mijn bevalling wel gelezen hoor). Ik heb ff snel bijgelezen en idd heb het niet droog kunnen houden van het lachen! Ik was redelijk lief deze bevalling, ik heb een ruggeprik gehad. Toch kwamen de weeen er toch doorheen, ik dacht als ik al zo'n pijn heb van deze harde buiken, hoe moet het dan als het echt gaat beginnen (ik ben ingeleid). Ik bleef maar volhouden dat het harde buiken waren, ookal pufte ik als een gek en dacht ik echt ik ga dood. En iedere keer lag ik te jammeren en na de wee wel 100x sorry gezegd dat ik zo'n aansteller was en zo kleinzerig. Op een gegeven moment zegt de assistente tegen mijn hubbie dat hij de kleertjes moest pakken. Ik: "ben jij helemaal gek geworden? hier blijven allemaal, dat kind komt nog laaaaaaaaaaaaaaang niet". 2 persweeen later kwam ze..... Het waren dus ook geen harde buiken, maar mega persweeen.... Ik heb toen het hoofdje stond ook nog heel hard en lang AUWAUWAUWAUWAUWAUW gegild En toen ze er eindelijk was, riep ik: "wat ben ik blij wat ben ik blij.... dat je ERUIT bent!". En vervolgens, toen ze op mijn buik lag en de placenta nog niet geboren was, of iemand die navelstreng opzij wilde leggen want die kriebelde aan mijn .. euh... doos zal ik maar zeggen. Maar het was echt zo, ik wilde de hele tijd krabben.
Kom WEER niet bij van het lachen! Hoop dat het snel mijn beurt is om te bevallen en dan... zet ik hier wel mijn verhaal neer
ik lees nog met veel plezier dit topic! Was toch een goed idee! hahahah alleen moet je het niet te vaak lezen als je nog niet bevallen ben! volgens mij krijg je gewoon angst om te bevallen! ennuuh kiki die ga ik onthouden hoor! ik-wil-nooit-meer-sex-met-jou! HI-LA-RISCH!
Ik was helemaal in mezelf gekeerd, heb wel (tig keer) gejammerd dat ik niet meer kon en echt niet sterker was dan dit. Toen ik voelde dat ze eraan kwam riep ik dat ik ging persen. De gyn zei dat ze eerst nog mn ontsluiting op moest meten. Gezegd: dat is goed, ik begin vast Hierop zei ze trouwens dat ze genoeg wist en heeft t niet meer bekeken. Ze was er na een paar keer persen.
OPmdat de verloskundige naar haar auto moest rennen om haar koffer te pakken (ze had niet verwacht dat ik volledige ontsluiting had, dus ze had dat gewoon in de auto laten liggen) had ze gezegd dat ik moest puffen tot ze er weer was. Ik schijn geroepen te hebben: WAAR BLIJFT DAT WIJF NOU? En dat terwijl ik nooit scheld... ze was er ook niet boos om gelukkig.
Hello ladies Ik heb tijdens mijn bevalling blijkbaar grof uit de hoek gekomen. Tijdens de persweeën zeiden de vroedvrouwen telkens weer: "komaan, duw die vingers weg! wegduwen die vingers" en hoe ik ook duwde, het ging wat mij betrefte niet vooruit. tot ze weer begonnen met hun vingers! Toen heb ik ze toegeroepen: "haal die vingers er dan uit, dan moet ik ze niet wegduwen!" Ik moest ook een deel op mijn zijde persen, omdat Kian nog een stuk moest draaien. Dus zijdelings persen, dan weer op mijn rug Tot de vroedvrouw (was nog jong meisje) voorstelde om nogeens op mijn zij te gaan persen. Het op mijn zij gaan liggen, was geen makkie... weeën en dan die dikke pens nog eens! Tot ik ze vroeg: "zeg, weet je het nu onderhand? Want da is hier ni voor mee te lachen, zenne!" Ik dacht dat ik tijdens de bevalling nog vrij rustig was en kalm. Maar mijn vriend heeft die ilusie dus de kop ingedrukt door me eerlijk te vertellen dat ik eignelijk wel grof was tegen de vroedvrouwen. Zo zie je maar... ik wist het nog nog niet meer! hihi xxx jelly
zo dames, eindelijk kan ik mijn verhaal hier kwijt. ik heb het volgende geroepen, hhmm na 14 uur werd het toch echt schreeuwen, toen wist ik ook niet dat ik nog 10 uur te gaan had. arme ikje . * ik doe dit nooit meer, ontelbare keren geroepen. * als je er ooit nog een wil dan adopteren we die wel. * dat ik het echt niet meer aan kon, tja als zelfs morfine en een ruggeprik met maximale pijndosering niet aanslaat dan mag je dat wel roepen he. * BAKJE! oeps te laat, daar ging de lunch over mijn haar, kleren en het bed heen. * AAAAARRRRRGGGHHHHH, mijn rug! heerlijk een weeenstorm in je rug en buik. * snij dat ding eruit, tja was niet meer bezig met een kindje krijgen maar met overleven voor mijn gevoel. * na iedere perswee: ben ik er al, hoevaak moet dit nog! tja er stonden 4 man om mijn bed heen, die bij iedere perswee heel enthiousiast schreeuwden dat ik er bijna was, maar nee hoor toen moest ik nog een uur persen, en bedankt he! ach ik heb volgens mij nog wel meer dingen geschreeuwd die ik me niet meer kan herrinneren. en dat is maar goed ook! voor alle dames die nog mogen bevallen, veel succes! joyce
nou om eerlijk te zijn was het verschrikkelijk, heeft 24 uur geduurd en ze hebben er alles aan gedaan om de pijn weg te nemen maar ondanks morfine, en ruggeprik was het een hel! moet zeggen dat alle pijnstilling niet aansloeg, hoe dat kan? is nog een raadsel! maar goed, we zijn nu dolgelukkig met ons mannetje! en die bevalling die moet ik maar gauw proberen te vergeten! liefs joyce