Yippie.. Thanx's, is lief van je! Maar oppas is zelden een probleem. Maar we hebbenw at afgesproken met elkaar en als je dan elke keer een Nee krijgt gaat dat iriteren. Als je niet wilt oppassen, zeg dat dan. Dan weten we waar we aan toe zijn. Charity.. Fijn dat je ondanks je heftige jeugd toch zo'n goede band hebt met je moeder.. Giltje.. Weet niet wat ik hoor OMG.. Denemarken.. Soms snap je het gewoon ook niet he?! Ze weten niet wat ze missen Nikkie.. Sommige mensen zitten zo vast in hun eigenwereldje en alles wat daarbinnen afspeeld is goed en naar de buitenwereld kijken ze niet.. Merk dat mijn ouders ook heel erg binnen hun eigen leven. Wat anderen denken/voelen interesseerd ze niet veel.. HUN zijn belangrijk.. Anastacia.. Wist je uberhaubt dat je moeder dronk waar de kids bij waren? Ik had echt alle contact verbroken.. Twinklestar.. In jou verhaal herken ik me ook heel sterk. Steeds weer je best doen, maar tegen een muur aan blijven lopen. Nog meer je best doen & het maakt je zo onzeker en verdrietig. Hier verwaterd het ook langzaam. Ik heb mijn vader zo'n maand niet gezien en mijn moeder zie ik alleen als ik daar heen ga. Mijn vriend is er al weken niet geweest. Is er ook helemaal klaar mee.
weet je wat ik het ergste vind, hoe vertel ik dat mijn dochter, ja sory schat papa zijn ouders vonden je niet intresant genoeg omdat je gezond bent (ik ben daarin tegen goed ziek, maar ook daar is geen begrip voor) soms kan ik me er zo boos om maken, maar aan de andere kant denk ik niet doen is verspilde energie.
Denemarkw.. Hoe oud is/zijn jou kind(jes).. Esmee heeft echt het verschil al wel in de gaten tussen mijn schoonouders en mijn ouders. Over mijn vader zegt ze: Die wil nooit met mij spelen
@MamavEsmee Ik had geen idee dat mijn moeder destijds weer dronk, want dan had ze nooit mogen oppassen van mij. Het leek eigenlijk alweer heel lang goed te gaan. Vlak voordat het aan het licht kwam dat ze weer dronk, had ik wel vermoedens dat er iets niet klopte maar wat.. daar kon ik mn vinger niet opleggen. Mijn vader heb ik het ook heel erg kwalijk genomen, want hij wist het wel en liet haar bij mijn kleine baby's! Zo erg vond ik het toen ik die middag thuis kwam, ik had haar echt wel kunnen vermoorden op dat moment.
MamavEsmee, het lijkt me heel erg als je eigen ouders niet geinteresseerd zijn in je kinderen en zo weinig voor je willen betekenen. Als ze er nu eerlijk over waren, zou het wat anders zijn, maar als je er steeds via via achter moet komen dat ze liegen, is dat wel heel erg. Ik heb geen contact meer met mijn eigen vader, vanaf mijn 11e. Hij was tot die tijd een goede vader die veel met me ondernam, tot dat hij een andere vriendin ontmoette en mij links liet liggen. Hij heeft vanaf mijn 18e weer geprobeerd contact te zoeken maar dat heb ik nooit meer toegelaten. Wat ik je graag als tip wil geven is, praat er eerst over en lucht je hart. Al is het maar middels een brief, laat ze wel weten hoe jij je voelt. Als je nu ineens het contact zou verbreken, zonder ooit te hebben gezegd hoe jij over de situatie denkt en hoe teleurgesteld je in ze bent, dan blijf je je rot voelen. Veel sterkte! Liefs.
die van mij is 2,5, maar al vanaf dat ze klein was denk 3 dagen, huilde ze al als ze ze zag, vooral mijn schoonvader, en dat tot leeftjd van 1,5 zeker, daarna heeft zij ze niet meer gezien
Ik denk dat je daar zelf ook een groot aandeel in hebt. Het hoeft voor hun niet "zielig" te zijn. Ligt er maar net aan hoe je hier zelf mee omgaat en wat je je kindje wel en neit verteld. Hier zijn de kinderen 9, 6 en bijna 3 vroeg of laat komt de vraag, bij onze oudste al vrij snel (Die heeft ze ook bewust gekent) Nu begon onze dochter er laatst ook over. Ze sturen de oudste 2 met hun verjaardag ook altijd een kaartje. Eerst met allerlei verwijten maar later normale kaarten. Deze geven we ze ook altijd gewoon. Als ze vragen hebben, beantwoorden we ze zo goed mogelijk. Maar vergeet niet, kinderen hoeven niet alles te weten!! En er is vaak ook een verschil met je eigen gevoel en de werkelijkheid. JIj schrijft bijvoorbeeld dat ze om jouw kind niet geven omdat ze gezond is maar is dat wel het "probleem" of is er iets anders? ER gaat alleen wel een probleem komen als onze jongste het gaat beseffen. Zij is geboren na de breuk. Schoonouders wel een kaart gestuurd met een mooie brief er bij en een nare brief van hen terug gekregen. Nu hebben zij onze jongste dus nooit gekend en sturen ze haar dus.....juist.....geen kaartje!! Hoe kinderachtig kun je zijn??
Wat gebeurd er als je gewoon even niet meer belt? Een week? Een maand? Bellen ze jou dan? Zo niet, niet meer bellen.
Ik heb sinds kort het contact met mijn schoonouders verbroken. Ik heb mijn man gezegd dat hij van mij gewoon contact met ze mag hebben, het zijn toch zijn ouders. Ze nemen mij opeens van alles kwalijk terwijl ik al 10 jaar een hele hechte band met ze had gekregen. Dit is allemaal veranderd sinds de komst van onze dochter. Ze vinden dat ik teveel contact heb met mijn ouders en ze vinden mij harder en afstandelijker geworden. Terwijl ik juist emotioneler ben geworden sinds mijn dochter er is. Dit alles heeft te maken met mijn zwager. Mijn zwager heeft ook een dochter en dat is het 1e kleinkind. Mijn schoonvader heeft aangegeven dat hij een band heeft met zijn andere zoon en kleinkind en niet met ons, ook niet met ons kleintje. Mijn zwager is altijd het lievelingetje geweest en die heeft dit nu ook lopen uitbuiten, hij heeft mij en mijn man zwart lopen maken. Daarom hebben we nu ook geen contact meer met hem. Dit gedrag is ook zo uit het niets, ik voelde en zag opeens dat ze zich anders gingen gedragen. Ik weet gewoon dat ik niets fout heb gedaan. Ze vinden dat wij te weinig langskomen maar ze komen bij ons niet langs, dan moeten we ze eerst uitnodigen. Wij werken allebei en moeten het van onze weekeinden hebben terwijl mijn zwager en zijn vriendin de hele dagen thuis zitten. Zo makkelijk om verwijten te maken en dat allemaal achter mijn rug om. Ben helemaal klaar met ze. Mijn schoonvader is ook de veroorzaker van het ontslag van mijn moeder. Hij haat haar omdat ik een hechte band met haar heb. Ik heb geen spijt van mijn beslissing. Gr Viper
Volgens mij gaat het vaak na het krijgen van kinderen " mis" Ik had best hoge verwachtingen van mijn ouders als opa en oma en ik sloeg de plank compleet mis. Twinkle star.. Stuur dan of alle kleinkinderen of alle 3 geen kaart. Wat vals! Hoe heb jij het uitgelegd aan je kinderen? Missym.. Dan smst ze waarschijnlijk over een week of 2. Of niet.. Weet het niet. Viper.. Als je weet dat jullie geen blaam hebben is alles wat je hebt kunnen doen gedaan. Al knaagt het altijd niet?? **** Kreeg gisteravond een smsje dat schoonzusje vanavond de verjaardag vierd. Heb even geen zin om mijn pa en ma te zien dus ga niet.. Ga een andere keer met Esmee.
ik zal mijn dochter gewoon de waarheid vertellen, en ook alles vertellen, waarom zou ik erover liegen? ik denk dat ik het wat beter zal kunnen brengen dan mijn man, die zegt gelijk je mag er niet heen en je neemt geen contact met ze op. zijn ouders hebben wel vaker van dit soort dingen gedaan, en dit was de druppel voor hem (voor mij heeft ie ook al een paar jaar geen contact gehad) ze hoeven mijn dochter geen verjaardagkaarten te sturen die stuur ik direct weer terug scheinheilig gedoe daar doen we niet aan
Hier zou ik het liefst het contact verbreken met schoonouders maar vriend vind dat ik m'n eigen aanstel.. schoonfamilie is gereformeert (niets op tegen!) denk dat ik het fout schrijf, maar goed, Wij zijn dus niet getrouwd, en voordat wij esmée kregen al aangegeven dat we misschien eerst voor kinderen gaan, dan trouwen of andersom we zagen wel hoe het liep! kreeg ik smiddags de opmerking; nou, als mijn zoon niet getrouwd zou zijn, endie krijgt een kind aanschouw ik hiet NIET als mn kleinkind.. dit deed en doet me nog steeds veel verdriet. Esmée is dus niet hun kleinkind zoals zij het zegt! ze doet esmée op zettelijk pijn; Esmée kreeg 4 boventandjes tegelijk, dus je kan wel raden dat het zeer doet, gaat ze omdat ze die tandjes persee wilt zien, want ja, neefje F. van 4 mnd ouder heeft er maar 3 kan esmée er natuulijk niet meer hebben, trekt ze zo haar bovenlip omhoog en esmée krijsde het uit! ze was boos dat ik er iets van zei!! ik voed esmée niet goed op, want ze eet veeels te veel en is veeels te dik ( 70 cm en 9 kilo) mjua dat doen alle jonge moeders, die hebben nergens verstand van.. Volgens vriend stel ik me eigen aan en bedoelt ze het niet zoals ze het zegt.. en hij snapt niet dat het mij verdriet doet en mij wel raakt.. gelukkig zien we e maar 1x in de maandd, ( wonen 1.5 uu verderop) en van mij mag het veel minder... X
alle verhalen zijn heel herkenbaar. Ruim 10 jaar geleden letterlijk weggevlucht bij mijn ouders, Ik kon ze niet meer handelen in mijn leven. De ouders van mijn toenmalige ex hebben ervoor gezorgd dat ik ze weer ontmoet heb. Na anderhalf jaar weer teruggegaan naar mijn ouders omdat het met mijn ex niet meer ging. Na niet al te lange tijd gelukkig een eigen plekje gekregen, dus niet heel veel last meer van ze gehad. Inmiddels een paar vriendjes verder heb ik nu de ware gevonden. Alleen die willen ze nog niet echt accepteren. Ik ben bij mijn laatste ex weggegaan (woonden samen) en ben toen bij huidige vriend in gaan wonen. Dit ging voor hen te snel en konden het niet echt hebben dat ik nu zo gelukkig was. Nadat ik verhuisd ben heb ik geen contact gewild meer met mijn ouders, was klaar met ze. Na een maand of zo een brief geschreven. Waarin ik mijn keuzes heb duidelijk gemaakt, waarom ik dingen gedaan heb zoals ik ze heb gedaan en waarom ik met name de laatste keuze heb gemaakt. Dit viel bij mijn vader niet in goeie aarde. Ik was immers met moeders al bij een spycholoog geweest en daar was toch alles uitgepraat ?!? Voor mij duidelijk nog niet! maar goed toen heeft het nog wel even geduurd voor mijn moeder me eindelijk een mail stuurde dat ze wel wilde praten. Na een goeie bak koffie afgesproken dat ik een dag later zou langs komen met nieuwe vriend om hem voor te stellen. Dit ging op zich wel goed. 3 oktober is in Leiden altijd Leidens ontzet en dan maakt mijn moeder Hutspot, dus we zijn daar lekker wezen eten. Op de terugweg naar de stat (zeker een kwartier) alleen maar lopen schelden... We krijgen regelmatig commentaar van "zo kon je tomtom de weg weer vinden" en zo als we weer langskomen, dat maakt het voor mij toch een stuk minder leuk om erlangs te gaan. Nu zijn ze weg en kreeg ik een mailtje dat ze dankzij mijn broer "bisniss class" mochten zitten, en dat ze het niet leuk vond dat we niet geweest waren. Mijn eerste reactie was, ga lekker naar je zoon, die is zo perfect en laat mij dan maar met rust. Helaas vind vriendlief dat ik niet met mijn ouders mag breken (die hebben mij immers ter wereld gebracht) maar anders.... Dat terwijl ze altijd geroepen hebben:"jij was het meest gewilde kind" (er zitten 3 miskramen voor mij) en nu roepen ze "we hebben de meeste problemen met jou". Dan denk ik laat mij, ik heb nog nooit drugs gebruikt, nog nooit dronken geweest en ben nu goed terecht gekomen! accepteer me zoals ik ben en anders niet.... De buurvrouw bij mijn ouders heeft een zoontje, nou die is echt alles voor ze... maar hun eigen dochter? ach laat ook maar... Moet dit nog maar even vol houden
Misschien hebben sommige van jullie mijn verhaal over mijn schoonmoeder ergens wel gelezen,maar wat bij mij de doorslag gaf is dat mijn zoontje nu doodsbang is voor haar door haar geschreeuw tegen mij. En snapt iemand dit? de ruzie begon omdat ze vertikte een kinderzitje te gebruiken want er kon toch niks gebeuren volgens haar. Nee bij mij komt ze niet meer binnen, gelukkig weet de politie alles kan ze zo bellen als ze weer komt aan de deur voor ruzie te zoeken. En 2 dagen later nadat ze hier schennis heeft geschopt,gooit ze 100 euro door brievenbus om ons om te kopen,ik heb het mijn man terug laten brengen ,wat een monster in law zeg.
Wat een vreselijke (schoon)ouders zeg, jee.... Mijn vader is 5 jaar geleden overleden,slechte contact en relatie is met mijn moeder. Toen we klein waren(heb nog een broer en zusjes)moesten we meehelpen rekeningen verstoppen, verstoppen voor deurwaarders en liegen tegen mijn vader. Verder ging ze wel eens met ons wandelen waar we ook altijd ineens een andere man tegenkwamen en ik alvast voor uit mocht lopen. Nu besef ik heel goed wat dit betekent, toen kreeg ik er alleen een vreemd gevoel bij maar drukte dat weg. Toen ik in groep 8 zat zijn we uit huis gezet en verhuisd naar een opvang, denk aan mensen met drugsproblemen, mensen met psychische problemen. Geen leuke omgeving voor een kind. Na een jaar kregen we een huis, rond de kerst liep ze weg met een andere man. Toen ze na een dikke week terug werd gebracht door de politie heb ik heel hard gehuild. Omdat ik niet wou dat ze terugkwam... Mijn vader werd 5 jaar geleden ziek, mijn moeder had het gezellig op internet met andere mannen, totdat ik de modem heb opgehaald (woonde inmiddels samen) Een week na de begrafenis stelde ze haar nieuwe vriend voor, waarna ik ben ontploft en haar heel hard heb teogeschreeuwd dat ze een vreselijke slechte moeder is en dat ze voor ons nu hoort te gaan.:x Haar reactie was, dat ik haar geen nieuw geluk gunde. Zo gelukkig was ze nou ook niet geweest met mijn vader en verder zou ze er over nadenken. Na een lange stilte heb ik toch maar weer contact opgenomen. Heb haar geholpen met de nieuwe en lopende schulden, geen leefgeld etc, waarna ze zich bij anderen beklaagt, dat ik me overal mee wil bemoeien... Ik ben er klaar mee, heb haar dat ook gezegd en nu sinds een maand geen contact. Het ergste vind ik alleen dat ze ook totaal geen belangstelling meer toont voor onze dochter. Ik wéét hoe ze is maar dit steekt toch. Hmm, sorry voor mijn boekwerk,haha! Wel fijn om even van me af te schrijven.
Onvoorstelbaar wat ik allemaal lees.. Ik heb helaas al talloze keren geprobeerd om te praten. Ze wuifen alles weg, ach we bedoelden het niet zo.. Het was niet de bedoeling.. Je ziet het verkeerd. Maar het voelt wel verkeerd, als ze nou alleen eens mijn gevoel zouden erkennen. Maar nee hoor.. Voor mijn broertjes en zusje vliegen ze en ik.. Ik ga naar schoonpaps en mams als er iets is. En dan zijn ze ook nog jaloers als ik vertel dat we een avondje uit zijn geweest of uiteten zijn geweest met schoonouders. Oja.. Als we met mijn ouders uiteten gaan ( laatste keer een jaar of 8) moesten vriend en ik ons eigen eten en drinken betalen.. * koekoek*
Dit topic raakt me heel erg. Na dagen twijfelen ga ik dan toch ook reageren. Wat een verhalen hebben jullie. Ik leef met jullie mee. Ik heb sinds januari geen contact meer met mijn ouders. Met een vader die altijd alles beter kan/ weet (narcisme) en een moeder die altijd alles erger heeft, mocht ik nooit mijn eigen gevoel tonen. Ik was jaren aan het sukkelen, steeds maar weer contact en steeds weer teleurgesteld. Een gesprek was niet mogelijk. Mijn moeder ontkende mijn gevoelens gewoon keihard. Mijn vader roept alleen maar heel hard dat hij nooit iets fout doet. Maar altijd het gevoel gehad dat ik mijn kinderen (die ik hoop te krijgen) hun opa en oma niet wilde ontzeggen. Bij de laatste keer had ik een week stress voordat mijn ouders op bezoek kwamen. Ook was ik totaal mezelf niet meer als ik bij hun in de buurt was. Mijn moeder mailt nog wel eens maar ik reageer niet meer.
Dat klinkt heel hard, maar ik begrijp hem totaal. Hier ook zo'n moeder, als ze een nieuwe vent heeft moet ze ook een nieuw kind. Ze is nu met d'r vierde huwelijk bezig. Ze heeft 4 kinderen en alle kinderen zijn het huis uit. Er uit gezet of weggelopen, alle 4! Dat moet toch wat zeggen niet..? Gelukkig kan ze geen kinderen meer krijgen, want ze heeft haar baarmoeder eruit laten halen na een aantal verdachte uitstrijkjes. Toch vroeg ze een paar jaar geleden aan mij hoe ik het zou vinden als ze een kind adopteerde met haar vierde man. Ik ben toen keihard geweest en heb gezegd: Je kan je eigen kinderen nog niet eens fatsoenlijk opvoeden, ze zijn allemaal gevlucht zodra ze konden en dan denk jij serieus dat jij een kind zou mogen adopteren? Je bent gek! Kreeg er flink van op mijn sodemieter van haar vierde man (die overigens denkt te weten hoe hij kinderen moet opvoeden, terwijl hij er geen heeft), want mijn moeder was uiteraard een slachtoffer van de omstandigheden en heel erg zielig. Ik ben van mening dat ook al heb je een hele slechte jeugd hebt gehad dat je dat nog niet hoeft te verhalen op je kinderen en als je hulp krijgt aangeboden je dat ook moet aannemen. Ik ben ook opgegroeid met het idee dat ik een ongelukje was en dat ik haar leven eigenlijk verpest heb daardoor.