Meiden, Mijn naam is Simone en ben 25 jaar. Ik ben 2 jaar geleden bevallen van ons eerste kindje "Bas". Deze bevalling ging niet makkelijk en is geeindigd in een spoed keizersnede. Het besluit daartoe had meerdere redenen: Ik werd ingeleid omdat ik 42 weken zwanger was. Door het Vena Cava Syndroom, waar ik erge last van heb, werd bij elke contractie de hartslag van mijn zoontje naar beneden gehaald. Deze was uiteindelijk tijdens een wee 50 slagen per minuut. Bas lag in een voorhoofdsligging, dus dat pas dan ook nog eens niet door het geboortekanaal. de omtrek van kin tot kruin is meer dan 10 cm. De ontsluiting vorderde niet en de pomp (van het infuus) kon niet hoger dan stand 4 (en ik geloof dat die uiteindelijk naar 12 zou moeten gaan) omdat Bas dit niet aankon. Uiteindelijk dus een keizersnede waar ik op dat moment onbeschrijfbaar blij mee was. Mijn herstel ging vlot en super goed. Nu ben ik 16 weken zwanger, maar als de dood voor de bevalling. Ik ging er eigenlijk vanuit dat ik medisch was en dus niet hoefde te lijden en ik een geplande keizersnede ging krijgen. dan dus niet een kindje van 8,5 pond na 42 weken, maar een klein babytje na 38 weken. okay mijn herstel zal langer duren dan met een natuurlijke bevalling en sommige zullen mij voor gek verklaren dat ik dit nu liever heb dan een vaginale bevalling, maar er is niemand die mij kan overtuigen dat dit vena cava syndroom (waar ik nu al last van heb omdat mijn buik nu sneller groeit en zo groot is als dat ik vorige keer 6 maanden was) niet de bevalling opnieuw gaat beinvloeden. Ik begrijp dat de kans op een voorhoofdsligging nihil is en dat dat vast niet nog eens gaat gebeuren, maar de rest... Heeft iemand tips of wijsheden over dit syndroom tijdens de bevalling? Maandag een gesprek met Gyn en ik ben geen type die op har strepen staat tijdens zo'n gesprek, maar ik durf echt niet eerst te "proberen". Hoe kan ik dit gesprek het beste sturen? een bange mamma...
Ik heb geen tips maar ik begrijp je gevoel wel, anderen kunnen toch niet weten wat je toen hebt meegemaakt? Ik vind het helemaal niet gek dat je nu met jouw ervaring toch liever een keizersnede hebt. Veel sterkte en hopelijk kan iemand je tips geven!
hoi hoi ik denk dat ondanks je niet op je strepen durft te staan je toch met je verloskundige je angsten moet overleggen alleen op die manier kan jij geruster zijn en kan zij weten hoe ze jou het beste moet of kan helpen dus bespreek het echt daar is ze voor succes groetjes nathalie
Ja ik weet het, ik zie de verloskundige eigenlijk helemaal niet als iemand bij wie ik dat soort dingen moet melden. ik vind ze eigenlijk alleen maar vervelend en drammerig. zij doen er verder volgens mij ook helemaal niets mee, want het is toch de Gyn die moet beslissen hoe alles gaat verlopen. maar ik zou inderdaad meer moeten zeggen tegen de VK. Als ze me vraagt of er nog iets is of dat ik vragen heb zeg ik altijd "nee, niets alles gaat goed", ze doet haar ding en ik ben blij als ik het hartje even hoor. Maar de Gyn is iemand waar ik tegenop kijk op een of andere manier. en tegen hem/ haar durf ik niks te zeggen/ voor te stellen, want ik wil niet betweterig overkomen in hun vakgebied. raar maar ja, ik wil wel dat het gesprek een beetje richting keizersnede gestuurd wordt... ben blij als ik weet waar ik aan toe ben zeg hey.. bah, wat rottig.
Ik loop nu door medische indicatie ook bij een Gyn. maar ze zijn heel hoorzaam hoor, als hij vraag hoe je eerste bevalling is gelopen kan je gewoon je angsten toegeven en zal hij/zij je daarin tegemoet komen. Ze willen natuurlijk geen bange gestressde mama hebben die moet bevallen, en zal samen met jou een oplossing gaan vinden. Maar laat je gevoel gewoon spreken, dus als je ertegenop ziet..gewoon aangeven. Succes ermee!
Dank jullie wel meiden! inderdaad ik had een ontzettende meegaande gynaecoloog eeeeennnnnnnnnn hij heeft me nog even de baby laten zien via een echo! zo aardig Maar goed de kans blijft 50/ 50. hij had een verslag gelezen van het AMC en gaf aan dat ze me best lang door hebben laten gaan. Deze keer gaat OF de bevalling 100% volgens het boekje en dus helemaal goed, OF het word een keizersnede. Nu is het nog te vroeg om er iets over te zeggen. Bij de overdracht naar de Gyn (36) weken wordt er nog een echo gemaakt en dan kan hij altijd nog beslissen om een geplande keizersnede uit te laten voeren. Bedankt allen! Liefs, Simone