Typ het even opnieuw ander is het idd onduidelijk. Vele die mijn kennen weten dat ik een lat hebt en dat is ook gewoon echt zo. Hij zit in een schuldhulptraject en in feb van dit jaar is hij door omstandigheden zijn huurkamer kwijt geraakt. Niet zijn schuld maar van de verhuurder hij had in eens geen gas water en ligt meer en dus. Kon daar niet blijven wonen de huur werd via hulp traject elke maand netjes overgemaakt daar ligt de oorzaak niet maar waar hij woonde was ( onbewoonbaar geworden.) door dat hij in dat traject zit kon hij maar met een beperkt budget een kamer zoeken precies 300 euro om precies te zijn. Overal moet je je inschrijven maar overal is het met borg mijn vader heeft dit deel over genomen en nu staat hij tot november december daar in geschreven. Hij en zijn vrouw nemen het daarna ook over dat doen ze niet speciaal voor hem maar ook voor mijn kinderen( kleinkinderen van mijn vader) Maar hij had geen kamer meer en stond op straat en kon nergens terecht. En dus woont hij hier tijdelijk nov/dec ja ik snap dat ik risico loopt en snap ook dat het niet volgens de regels gaat. Maar op dat moment voelde als of ik geen keuze meer had in verband mijn kinderen. Ook de oudste weet niet hoe het zit en hoe het in elkaar steekt. Ben heel eerlijk om te zeggen ik wil niet dat mijn kinderen weten dat hij eigenlijk een zwerver is. En daarbij doet hij zijn best om uit de schulden te komen en doe ik het ook in het belang van hun toekomst dat hij ze straks wel op zijn eigen plek kan ontvangen. Moeder liefde gaat ver dat snap ik. Maar nu dus dit Dillema wel of geen huisdier.Hij wil het niet kan mij voorstellen dat je dan denkt hij heeft niks te willen. Maar zo werkt het leven niet. Kan ook opstandig gaan doen en mijn zin door drijven. Mijn nichtje had een nestje kittens en had al twee keer nee gezegd van wegen deze situatie. Maar mijn hart staat totaal open voor een huisdier en ben gek op katten. Mijn hart smelt. Heb ze ook altijd gehad. Mijn andere katten zijn gebleven bij mijn ouder huis bij een goede buurvrouw die ze over genomen heeft. Het waren buiten katten nu zit ik wel op een flatje. Maar kan prima een binnen kat hebben. Brengt ook leven in de brouwerij. Dus zo dus ja nu dit deel van mijn verhaal. Wat te doen ?
Ik snap de helft van de zinnen niet. Maar ik zou er niet aan beginnen omdat t me een gevalletje lijkt waarbij het dier straks de dupe is en weer weggedaan word
Ik zou nog even wachten tot je partner weer uit huis is. Het zou heel zielig zijn voor het diertje als hij uiteindelijk weer weg moet omdat je geen zin meer hebt in de strijd met je partner. Ook zal dit niet ten goede zijn voor de sfeer in huis waar je kinderen dan ook onder zullen leiden.
Ik vind het erg onduidelijk getypt. En ruzies om een huisdier lijkt me niet echt de moeite waard. Hoe dan ook zullen de kinderen ook last van de ruzies ondervinden en hun vader misschien minder zien? Wil je dat echt allemaal op het spel zetten voor een dier? En ik weet niet aan wat voor dier je zat te denken. Hond? Kat? of gaat dit ook over een hamster? Misschien kun je dan een knaagdier aanschaffen voor je kids als daarmee wel de goede vrede bewaard blijft.
uhm... ik zeg toch jouw huis jouw regels.. hij is nu toch een logee? ligt er natuurlijk ook aan wat voor huisdier maar neem aan dat hij dan verder geen verplichtingen krijgt voor het dier bijv hond die uitgelaten moet worden...
Snap er ook niet veel van, ik zou zeggen ajuus mijn huis mijn regels en jij hebt pech. Verder moet je oppassen met het in huis halen, zeker als je belastinggeld krijgt je woont nu gewoon samen! Dus pleeg je fraude ook al staat die niet ingeschreven
Mijn eerste instinct zou zijn jouw huis, jouw regels, maar... November/december is niet zo heel lang meer. Je geeft aan dat het welzijn van jouw kinderen belangrijk voor je is, en als je steeds ruzie hebt vanwege een huisdier zullen de kinderen dat ook gaan merken. Het zou natuurlijk zelfs zo kunnen zijn dat ze ergens gaan denken dat de komst van het huisdier en de bijbehorende ruzies de reden is dat papa ergens anders gaat wonen, ondanks dat ze misschien de echte reden ook wel weten. Ik zeg dus wachten. Gebruik de tussentijd om alvast wat benodigdheden voor het dier te kopen en je evt extra te orienteren.
Ik zou zelf even wachten met het aanschaffen van een huisdier. Nu weet ik niet om wat voor dier het gaat, maar het lijkt mij bijvoorbeeld voor een pup niet een gewenste situatie om de eerste maanden op te moeten groeien in een huis waar zijn komst niet bij alle bewoners gewenst is, een beestje gaat dat voelen en krijgt misschien verkeerde reacties op zijn gedrag van degene bij wie hij niet gewenst is. Daarom zou ik wachten, tenzij het een goudvis of hamster is haha dan vind ik het weer anders, die lopen niet los door het huis.
Ik wilde er in mijn eerste bericht eigenlijk niet over beginnen, maar sluit mij wel aan bij bovenstaand stuk. Iemand mag maar een x aantal nachten bij jou thuis slapen zonder dat hier consequenties aan verbonden zijn voor wat betreft de toeslagen. Mocht iemand de belastingdienst er op wijzen dat jullie nu gewoon samen wonen, dan kan je veel problemen krijgen. Leuk dat hij straks uit de schulden is, maar jij kan juist schulden gaan krijgen als je alle toeslagen terug mag gaan betalen. Verder is het ieder zijn eigen verantwoordelijkheid.
Mede door een paar reacties al heb ik besloten om het toch uit te stellen. Een huisdier nemen. dit ga ik alleen doen als deze situatie verbeterd is. Een half jaar wachten kan makkelijk en zo voorkom ik extra problemen. Ja en zo het huis uit zetten. Ik kan het niet zo koud en kill van hoppa gaan met die banaan. En wil ook dat het goed afloopt voor hem en ook uit eindelijk voor de kinderen dat hij wel een ( nieuwe beter leven kan beginnen) Heb niet voor niks al die jaren hem toe gelaten in mijn huis wat betreft de kinderen en dat heeft vaak genoeg tot stres geleid, Nog even op mijn tanden bijten. Dan is er ook nog hoop voor mijn eigen toekomst. Besef dat er twee dingen door dit verhaal lopen. En moest eerlijk zijn kon wel zeggen dat niet zo was. Maar ja je bent eerlijk en recht door zee dus ook nu.
Dat dus TS. En verder zou ik gewoon wachten met een huisdier tot hij weer weg is. Of ik zou hem zo snel mogelijk, nog voor november, er weer uit proberen te zetten (ook in verband met het risico dat de Belastingdienst achter jullie situatie komt!) en dan kiezen voor een katje. Voor een katje is het in elk geval niet leuk om bij iemand in huis te moeten wonen die het beestje totaal niet ziet zitten en daardoor wellicht het beestje daardoor niet vriendelijk zal gaan behandelen.
Mag ik jou vragen waarom je nog een relatie hebt met deze man? Je hoeft hier geen antwoord op te geven hoor. Maar ik lees zo vaak een reactie van jou over je lat waar de liefde nou niet echt vanaf spat. Lees vaak over irritaties en stress. Nogmaals, je hoeft hier geen antwoord op te geven en het is ook zeker niet aanvallend bedoelt.
Ik zou het niet doen. Om twee redenen.. De eerste is dat hij het niet wil. Punt. Dus uiteindelijk gaat het dier eruit en wordt hij de dupe van jullie geruzie. Ten tweede, je moet er echt genoeg geld voor hebben. En voor wat ik van jou heb gelezen is dar er niet volledig. Het gaat niet alleen om de aanschaf. Maar ook zn voeding. Vaccinaties. Ontworpen en ont vlooien. En wat als hij ziek wordt? Dat is mijn mening
Weet het zelf ook eigenlijk niet zo goed. De kinderen zijn wel een drijf veer. Toen deze situatie na mijn scheiding ontstond leefde hij en ik los van elkaar hij kwam af en toe en dan was het gezellig ik verwachte niks en hoopte op niks. Zijn deel van zijn leven en mijn deel van mijn leven samen hadden we onze zoon. In het begin had hij een eigen huis maar de rede waarom ik gescheiden ben in ook de reden waarom hij nu in een schuldtraject zit. Zeer onverwachts raakte ik zwanger ( wel gewenst) dacht dat nooit meer gebeurde na 9 jaar dacht ik dat gebeurt niet meer. ( mis) Te gelijk waren zijn schulden zo groot dat hij hele grote problemen had. Hij vond zijn kamer hij ging het traject in. Hij had geen plek om ze te ontvangen en kwam een paar keer per week langs voor de kinderen. wilde dat ze een goede band met hun vader hadden. En al die tijd ging het goed tot feb. En ik voor deze keuze kwam te staan. Eerst was het alleen een een paar dagen om zo snel mogelijk weer een kamer te zoeken. Maar door dat hij geen vermogen heeft en leeft van week geld kon hij geen borg betalen en zo is deze nieuwe situatie ontstaan ben er ook totaal niet blij mee. Want dit was de bedoeling niet mijn vader nam het over... En op een stond hij daar in geschreven en duurde het logeren wat langer tot nu. Het is nu nog 5 maanden. Blij ben ik er idd NIET mee. De deur uit zetten drama waar de kinderen bij betrokken raken vader die zwerft zoon van 14 gaat het dan wel door krijgen! Maar ik zie ook in dat dit niet tot nov door moet gaan eigenlijk want ik ga er aan kapot.
Eigenlijk een beetje bot, maar ik vraag me ook af waarom je nog een relatie met hem hebt. Het levert jou helemaal niets op behalve stress en schulden. Dat hij de vaderbis van je kinderen betekent dat hij in je leven blijft, maar ik zou eens ophouden met deze 'relatie'. En ik zou hem er uit knikkeren. Hij heeft heg er zelf naar gemaakt en is een volwassen kerel, laat het hem lekker oplossen. Jij loopt alleen een boel risico terwijl je de boel net weer op de rit hebt. En tot slot, ik zou de eerste tijd geen huisdier nemen. Die kosten best veel geld. Je bent bijna schuldenvrij en dat gaat super. Trakteer jezelf op een huisdier om het te vieren als je schuldenvrij bent!
Ik was er inderdaad al bang voor dat deze relatie nog voornamelijk was door de kinderen. Je bent een geweldige moeder dat je alles voor je kinderen over hebt, maar er moet ook een grens zijn. Kies alsjeblieft voor jezelf. Zorg er voor dat je alles doet wat jou gelukkig maakt, zolang dit niet ten nadelen gaat van je kinderen. In mijn ogen doe je niks slechts voor je kinderen als je de relatie stopt omdat je voor je eigen geluk gaat. Dit zou anders zijn als je bij het verbreken van de relatie gelijk het contact met je kinderen ook stop zou zetten. Ook al heb jij geen relatie meer met hun vader, de vader kan de kinderen dan natuurlijk altijd blijven bezoeken. Ik heb ook geen relatie meer met de vader van mijn kind en hij mag hem gewoon elke week een dag op komen zoeken. Mijn zoontje lijdt hier echt niet onder, in mijn ogen is hij het gelukkigste jongetje van de hele wereld. Ik begrijp wel dat het heel moeilijk voor je moet zijn om je partner op straat te zetten. Hier heb ik dan ook echt geen advies voor, omdat ik zelf ook niet zou weten wat ik moet doen in die situatie. Het blijft inderdaad toch de vader van je kinderen. In ieder geval veel sterkte en succes gewenst met deze lastige situatie.
Heb het beheer gevraag dit te gaan sluiten en mijn naam. Kom denk wel terug maar gaat nooit meer over mijn problemen praten dat moet privé blijven, Tot nu toe gelukkig begrip gekregen. En laten we het daar maar bij laten. Mijn gelukkige tijd komt zeker nog wel even nog op mijn tanden bijten. Ik weet waar ik het voor doet. Bedankt.
Huh?! Ik hoop niet dat dit door mijn bericht komt? Ik leef juist erg met je mee! Als dit door mij komt, dan wil ik je mijn excuses aanbieden. Het was absoluut mijn bedoeling je te kwetsen of iets.
Nee lieverd je hebt niks gedaan. In tegendeel zelfs. Idd begrip en dat helpt mij goed. Maar het is te privé en je weet hoe het hier gaat je woord er op afgerekend dat wil ik voor zijn. Omdat ik dat niet gaat trekken. Ik weet wat ik moet doen zo snel mogelijk hem er uit krijgen. Maar dat blijft privé.