Mijn dochter doet meerendeel van de tijd moeilijk met aankleden. Ze maakt er zelf een strijd van. Ik probeer niet mee te gaan in de strijd (dit lukt aardig, reageer gewoon kalm en ga gewoon door met aankleden), maar ik weet ook niet heel goed wat echt een goede houding is om haar niet in een dergelijke strijd te laten verzanden. Mijn redenering, laat ik haar gaan... dan heeft ze gewonnen en doet ze het de volgende keer weer. Alleen mag het met dat gekronkel ook wel eens afgelopen zijn. Wie heeft de tip!
Ooo dat was hier ook zooooooooo'n drama! Ik werd er gek van! Of ze ging er heel de tijd vandoor of ze wilde hetgeen ik had uitgezocht niet aan. Nu heb ik een techniek die altijd werkt bij haar. Ik leg 2 of 3 setjes op bed klaar en dan bedoel ik ook echt alles! Rompers, schoenen, sokken en de rest natuurlijk. Dan mag ze kiezen tussen die setjes en dat moet ze dan aan. Ze mag niet combineren tussen de setjes, het staat dus echt vast. Ik maak er dan iets gezelligs van met een hoop bijvoegelijke naamwoorden en dan gaat het echt perfect! Ze is dan super enthousiast omdat het haar setje is! En als we naar een feest gaan leg ik een setje neer wat ik wil dat ze aandoet en 1 setje wat ze vreselijk vind hihi
Mja hier wilde ze ook ro nd die leeftijd daadwerkelijk inspraak in wat ze aan kreeg dus zelfde techniek hier als 078mama.. Al moet ik zeggen.. dan kies ik de broek, zij de trui. of als ze perse een rokje wil ipv een broek.. dan kies ik welke trui daar bij "hoort". werkt hier nog steeds erg goed.. en niet onbelangrijk.. ze ziet vaak zelf ook wel wat echt niet kan
Ik ga het uitproberen natuurlijk Ze zegt nu inderdaad wel tegen dingen "mooie". Dus wellicht is het de oplossing
en niet te veel keuze.. kiezen is al moeilijk genoeg inmiddels haalt ze in het weekend trouwens zelf dr kast leeg (urgh!) en komt dan fatsoenlijk gekleed beneden niet altijd mijn smaak.. en soms met 2 paar sokken enzo maar vrij regelmatig klopt de kleurstelling in ieder geval dus kunnen we daarna ook daadwerkelijk zo de deur uit
Wij zijn net door die periode heen, drama's Ik ben heel duidelijk geweest, als je brood wilt en drinken moet je je aankleden en naar beneden gaan. Wil je je niet aankleden is dat prima maar dan blijf je boven in bed. Ze heeft hartverscheurend gehuild als ik dan met zoon naar beneden vertrok en haar boven (achter het traphekje) achter liet. Als ze dan stopte met huilen ging ik vragen of ze zich al aan wilde kleden. De eerste paar keer duurde het wel een uur (tot uiteindelijk papa haar wel mocht aankleden) maar na 3 weken had ze het toch echt wel door. Nu komt ze uit bed en wil ze meteen haar kleren uitzoeken (vaak kiest ze de bovenkleding en pas ik de onderkleding erop aan) en trekt zich aan (ook een tip ze bleek heel veel eerst zelf te willen proberen ipv dat mama het haar aantrok)
Ik ben ook erg blij om te lezen dat ik niet de enige ben die dit heeft btw! Haar schoenen laat ik trouwens al zelf aantrekken. Alleen bij de nieuwste laarzen wil het nog niet, die worden dan ook steevast liever niet aangetrokken dan gaat ze voor makkelijk met klitteband, terwijl ze de laarzen wel erg mooi vindt. Schoenen geef ik dus liever zelf aan dan dat ik ze daar uit laat kiezen. Anders is het zonde van een paar laarzen. Ik zorg wel dat ze iig 3x per week haar schoenen zelf aan kan doen, dus rubberlaarzen of klittebandschoenen.
Gelukkig geen problemen (meer) met de schoenen. Ze mag ze zelf uitzoeken maar accepteerd ook als we nee zeggen omdat haar schoenen/laarzen een dagje rust nodig hebben. (kunnen ze even een dagje luchten) Maar zodra ze thuis is dan gaan de schoenen uit (doet ze zelf) want ze loopt het liefst op blote voeten (al proberen we haar nu wel uit te leggen dat het daar te koud voor wordt)