Wist niet zo goed waar ik dit moest plaatsen dus doe het maar hier. Ik werk in een team met een paar collega's , met enkelen van hen heb ik ook privé contact. We zijn van dezelfde leeftijd en hebben kinderen in dezelfde leeftijd. Nou geeft een andere collega aan dat ze het niet vind kunnen dat wij privé ook contact hebben met elkaar. Deze collega's is al iets ouder en kan prima met haar werken maar heb verder gewoon geen klik met haar. Ik ben van mening dat ik prima zelf kan bepalen met wie ik privé om ga ( het is tenslotte MIJN privé) Zouden jullie deze collega er wat van zeggen ? Uiteraard op een nette manier. Vind het zelf namelijk erg vreemd dat ze voor mij wil bepalen met wie ik privé wel en niet om mag gaan
Ik zou er niet op terugkomen, maar als ze weer zo’n opmerking plaatst zou ik wel iets zeggen in de trant van dat je zelf gelukkig heel goed kunt bepalen met wie je wel en niet privé omgaat.
Ik zou daar ook echt niet van gediend zijn. Voelt ze zich buitengesloten ofzo?? Ik ga ook met 1 van mn collega's prive om. Ook een kleintje, zelfde leeftijd. Andere meiden kan ik t prima op werk mee vinden maar nodig ik niet thuis uit. Lekker doen hoor, t is indd jouw privé leven.
Uhm dat moet je toch lekker zelf weten Waarom vind ze het niet kunnen? Heeft ze dat gezegd? Ik had er wel gelijk wat van gezegd maar goed dat ben ik Laat me niet vertellen door anderen wat ik wel en niet mag.
Ik had zeker wat van gezegd, al s het alleen al dat ik verontwaardigd zal zijn dat iemand dat vind... Ik zou dan dus vragen waarom ze dat vind en dat ik dat dus vreemd vind dat ze dat zegt
Ze zal zich buitengesloten voelen inderdaad. Maar ja, dat gebeurt nou eenmaal als je het goed met een andere collega kan vinden. Maar zou wel proberen op werk goed met haar om te gaan
Haar reden is dat het voor onrust zorgt binnen het team , Wat absoluut niet het geval is. Heb haar er nog niet zelf op aan kunnen spreken omdat ze het tegen een collega heeft gezegd. Maar als ze erover zou beginnen dan laat ik haar wel weten dat ik die keuze toch prima zelf kan maken.
Laat haar dat lekker denken. Ik zou het gewoon laten gaan. En lekker prive omgaan met degenen waarmee ik dat wil. Daar gaat zij niet over. Als ze zoiets tegen je zelf zegt of in jouw bijzijn, dan zou ik er wel wat van zeggen. En verder..... ze doet maar.
Mocht ze er weer over beginnen dan zou ik hier op doorvragen. Waar komt dat gevoel bij haar vandaan? Krijgt ze het gevoel dat ze buiten gesloten wordt, dat kan natuurlijk wel haar gevoel zijn. Verder ben ik van mening dat je je eigen keuzes maakt en als collega's jouw vrienden worden is dat toch prima. Ik heb via mijn werk één van mijn beste vriendinnen leren kennen, inmiddels zit ze wel op een andere locatie vanwege een andere functie.
Ik zou er zeker niet op in gaan. Tenminste niet op een manier waarbij je je gaat verdedigen of zo. Heel kort houden en laten weten dat jij zelf bepaalt hoe je je privéleven inricht..
Enkel als 1 van jullie 2 een leidinggevende functie heeft, kan dit vervelende situaties opleveren voor de andere collega’s
Nee we zijn beiden geen leidinggevende Het grappige is echter wel dat zij wel privé contact heeft met leidinggevende via app Dus vind het echt onzin dat ze zo reageert
Misschien kun je bespreekbaar maken waar ze vindt dat die onrust vandaan komt? Ik heb recent in een team gezeten met 2 mannen die dik bevriend waren en die zaten de hele dag een beetje te kletsen en moppen te tappen alsof ze gezellig samen in de kroeg zaten. Daar werd het wel een beetje onrustig van ja
Hier ook zo'n situatie. Inmiddels hebben de klagers zich er wel een beetje bij neergelegd, geloof ik. Wij (bevriende collega en ik) zijn er wel bewuster op gaan letten op ons werk niet al te uitgebreid over gezamenlijk plannen te kletsen. Of over dingen die we samen gedaan hebben. Om het gevoel van buitengesloten te zijn wat te verminderen. Maar wat wil je... we zitten in een team van ongeveer 20 mensen. Dan heb je met sommigen meer ee klik hebt en met anderen minder.
Ik heb ook privé contact met een collega en daar nog nooit opmerkingen over gekregen. We wonen ook in hetzelfde dorp en komen elkaar buiten werktijd vaak spontaan tegen en gaan ook bij elkaar op visite. Iemand die daar problemen mee heeft heeft dan maar pech zou ik zeggen.
Ik ben zelfs met een aantal collega's spontaan op een citytrip geweest. Toen we een foto van ons in het vliegtuig naar de rest appte kregen we gelukkig alleen maar positieve reacties. Overigens gaan we ook wel eens met zn allen (17 man) uit eten, borrelen of stappen. Bij ons juist totaal geen jaloezie maar alleen maar gezelligheid.