Wij vragen onze ouders echt wel als oppas voor een avondje of zelfs weekendje weg. Dat is natuurlijk altijd in overleg en ze hoeven echt geen ja te zeggen. Ze zijn allen nog actief dus hebben het druk genoeg. Mijn moeder werkt zelfs gewoon. Dagelijkse oppas is geen optie, te ver weg en ik denk ook niet dat ik het prettig zou vinden. Ik houd van zowel mijn ouders als schoonouders, maar het is mijn kind en mijn opvoeding. Met een vaste dag zou ik minder makkelijk kunnen zeggen, bij opa/oma zijn de regels anders en dat is prima. Als ik hem nu na een weekend geheel bedorven terug krijg (van opa mag ik wel een ijsje na het ontbijt is dat redelijk snel weer in het gareel, hij weet namelijk dat opa/oma een soort feestjes zijn. Dat kun je moeilijk volhouden als hij er wekelijks naartoe gaat. Ik stoor me er nogal aan als mensen ervan uit gaan dat opa en oma gewoon op komen draven. Ja, ik maak ook gebruik van ze, maar ben me ook ontzettend bewust van de luxe die dat is. We hebben ze echt wel eens in paniek gebeld als manneke ziek wakker werd en we nogal moeilijk vrij konden nemen, maar dan heb ik het over 3 keer in 3 jaar.
Mijn moeder/ ouders hadden ooit al eens aangegeven dat ze graag wilden oppassen. Na lang nadenken in de zeangerschap, hebben we ze gevraagd om 1 dag in de week op te passen. Ze waren superblij! Als ik nu een keertje afbel ivm ziekte of vrij zijn oid, dan is ze niet blij.. hihi! Maar ze zijn het zeker niet verplicht en dat zou ik ook nooit verwachten. Ze doen het voor niets en willen er ook niets voor hebben. Ze hebben er een tijd financieel erg slecht voorgestaan en nog wilden ze niets hebben, waar we uiteraard niet altijd wat om uit doen. Maar toen heb ik ook heel vaak aangeboden dat als ze toch liever een extra dag werkt ipv oppassen, dat ze dat gerust kunnen zeggen tegen ons. Geen probleem! Maar dan kijkt ze me aan alsof ik gek geworden ben. Dus ik vind ook zeker dat die verwachting er niet moet zijn, maar dat het van beide kanten geheel vrijwillig moet zijn.
Toen ik nog zwanger was zei mijn schoonmoeder altijd heel stellig dat ze niet ging oppassen. Inmiddels heeft ze al sinds ik weer aan het werk ben een vaste oppasdag en ze vind het heerlijk. Ze wil het zelf graag, ik vind het ideaal en ja het scheelt ons behoorlijk wat geld in de maand. Ze vraagt geen vergoeding maar krijgt van ons regelmatig een bloemetje of ze gaat lekker met m'n schoonvader lunchen op onze kosten. Mijn ouders wonen helaas niet in de buurt maar die passen aankomende week een paar dagen op (hij gaat uit logeren) omdat onze gastouder op vakantie is. Zij blij, ik vind het fijn dat hij niet naar vervangende opvang gaat. Mijn schoonouders passen ook tussendoor regelmatig op. Dat geeft ons de tijd om ook nog eens van elkaar te genieten en dat is oooh zo belangrijk!
Mijn ouders willen heel graag oppassen dus die passen 2 dagen per week op. Mijn schoonouders willen geen vaste oppasdag en bovendien wonen ze net te ver weg dus die passen alleen in noodgevallen op. Als mijn dochtertje bij mijn schoonmoeder is brengen we haar eerder en blijft ze daar slapen. Dan mis ik haar echt 's ochtends dus dat willen we niet te vaak doen.
Misschien ben ik heel erg ouderwets, maar vroeger zag je geen enkele oma oppassen en nu lijkt het wel abnormaal als je er niet voor kiest. Ik vond het vroeger geweldig om een weekje bij opa en oma te logeren. Dat zie ik nu in mijn directe omgeving helemaal niet meer. Ja, een nachtje. Mijn schoonmoeder wilde graag oppassen. En mijn ouders wilden geen vaste dag in de week. Zij staan voor ons klaar als er nood aan de man is, maar willen gewoon lekker opa en oma zijn. Prima toch? Wij hebben er zelf voor gekozen om een kindje te krijgen en dan moet je niet automatisch ervanuitgaan dat de oma's en opa's van deze wereld oppassen. En zeker niet vier dgn per week naar een zieke moeder omdat je kinderopvang te duur vindt. Dat is idd asociaal.
Mijn moeder zou graag af en toe oppassen maar kan dit niet. Vindt zij erg jammer, en wij ook wel. Nou heeft zij haar tijd ook ruimschoots gehad hoor (9 kinderen, 17 kleinkinderen, 4 achterkleinkinderen), dus ze moet helemaal niks meer. Een wat grotere kleindochter is nog wel eens bij haar komen logeren, maar een kind dat nog verzorging nodig heeft (verschonen, billen vegen, uit/aankleden) dat kan zij niet meer. Mijn schoonmoeder past vaak op (vooral in de periodes van wachtlijsten voor kdv en later BSO; dus geen permanente oppasovereenkomst maar een tijdelijke), en de kinderen kunnen vaak bij haar en m'n schoonvader komen logeren. We zijn ontzettend blij dat zij dit willen doen, en dat zij en de kinderen zo'n goede band met elkaar hebben. We gaan zelfs met z'n zessen op vakantie. (Hun andere zoon, schoondochter en kleinkinderen wonen aan de andere kant van de wereld, dus die zien ze hooguit eens per jaar.) Maar het is nooit een vanzelfsprekendheid dat zij altijd voor ons klaar staat! En gelukkig voelt ze zich ook vrij om Nee te zeggen als het haar niet uitkomt. Het vinden van een oppas is ons probleem, niet het hare. Dat vind ik zo logisch als wat. Ze mag dan de oma van onze kinderen zijn, ze heeft gelukkig ook haar eigen leven en bezigheden. Als ik het zo lees, zouden sommige oma's wel een assertiviteitstraining kunnen gebruiken. Als je niet wilt of niet kunt, dan moet je nee zeggen, en niet over je heen laten lopen door je kind of schoonkind.
Mijn schoonouders wilden graag een vaste oppasdag.. nou zolang we daar goeie afspraken over kunnen maken: prima. Dat gaat nu al ruim 3,5 jaar heel goed. Mijn moeder moet er niet aan denken en gelijk heeft ze. Maar zij wil altijd oppassen als we 'om hoog zitten' en dat is in de afgelopen 4 jaar 3 x gebeurd... best weinig al zeg ik het zelf. En juist om die reden staat mijn moeder ook altijd voor ons klaar. Heerlijk als je het met elkaar goed kan afspreken.
Vroeger.. waren moeders veelal thuis en werd er ook heel veel opgepast door familie of omgeving (maar dan meestal tantes en de buurvrouw). Waarom zou je je kind een week uit logeren doen? Dat heb ik vroeger ook nooit gedaan en ik zie geen enkele reden om mijn kind een week uit logeren te doen maar ik kan wel uitleggen waarom dat bij ons niet gebeurd... 1) nergens voor nodig 2) grootouders zijn hiervoor te oud (te vermoeiend) 3) grootouders zijn te actief (hebben meer te doen dan een week hun kleinkind(eren) te entertainen)
Tuurlijk, je hebt gelijk.....we leven niet meer in dezelfde tijd als toen. Maar ik vind dat wel eens jammer. De opa's en oma's van nu zijn ook jonger en hun dien en laten dan toen. En toen was het ook niet nodig om te logeren, maar ik vond het gewoon gezellig. Spelletjes doen, samen naar de stad. Maar goed, toen was ik zelf ook al wat ouder. Ik heb het niet over peuters. Dat weet ik niet meer.
Ik heb er bewust voor gekozen om een thuislijfmama te zijn. Ook hier dus geen oppasdagen. Mocht ik besluiten om toch weer te gaan werken dan gaat ons meisje gewoon naar het kdv of een gastouder. Mijn moeder zou wel vast willen oppassen, maar dat willen wij niet. Een uurtje hier en daar is prima (tandarts, dokter, etc). Mijn schoonmoeder riep vroeger, ik wil niet oppassen, en ook dat zouden we nu niet meer willen. (gaat ook niet afstand is te groot).
Mijn moeder heeft al jaren voordat ik zwanger was gezegd dat ze geen vaste dagen gaan oppassen , ze willen niet gebonden zijn. Ik snap dat heel goed. Schoonmoeder zou het wel willen maar die woont 160 km verder op ( wat ik niet zo erg vindt) dus vallen ook af. Bij ziekte en nood staan mijn ouders altijd klaar en de meiden gaan regelmatig logeren en tegenwoordig komt mijn moeder regelmatig ook een dagje poetsen door de lich beperking die ik heb. Ik vind het ook voor anderen geen vanzelsprekendheid dat opa en oma oppassen ( voor vast dan he)
Het is vast niet nodig, maar ik vond het wel heeeeel erg fijn dat ik vorige week 5 dagen met mijn lief op reis kon, omdat onze kinderen fijn bij hun opa en oma konden logeren. Ik vind dat heel belangrijk voor onze relatie, dat wij ook nog met z'n tweeën iets kunnen ondernemen. Gelukkig zijn mijn schoonouders niet te oud om dit te kunnen doen (65/66) en wel actief, maar zij zijn heel blij om hun agenda een weekje leeg te vegen om hun kleinkinderen èn zichzelf te entertainen. Mijn ouders deden dat trouwens ook toen ik klein was. En dat waren ongelooflijk ouderwetse mensen hoor, van (ver) voor de oorlog. Wij gingen dan ook een week logeren bij opa en oma, die nog van voor WOI waren. Mijn moeder werkte niet, dus oppas was verder niet nodig. En anders waren mijn veel oudere broers en zussen er nog om op de nakomertjes te passen.
@vroeger paste oma toch ook niet op: mijn oudste broers hebben bij hun grootouders in huis gewoond toen ze naar de middelbare school moesten. Mijn ouders woonden toen in Nigeria, waar de jongsten naar de lagere school gingen, maar waar ze de middelbare school niet geschikt vonden voor hun kinderen. Als mijn ouders dan 'op verlof' kwamen, met al hun kinderen, trokken ze voor weken in bij mijn grootouders. Dus 't is maar wat voor referentiekader je hebt. In mijn familie is er niks geks aan om de zorg voor je kinderen te delen met je moeder.
Ik denk dat dit vooral afhankelijk is van de familie(banden) van de ouders zelf en hoe de familie 'georganiseerd' is. In Nederland zijn mensen steeds meer individualistisch geworden, en dan krijg je dat soort gedachten. Net zoals steeds meer gevonden wordt dat de ouders maar niet op mogen rekenen dat hun kind voor ze klaar zal staan bij ziekte oid. Wij zien de familie als het verlengstuk van het gezin, waarin de relatie grootouder-kleinkind zowel lusten als lasten met zich meebrengt. (Net als andersom)
In mijn geval wilden mijn ouders en schoonouders GRAAG kleinkinderen en willen beiden graag oppassen. zijn voor en tijdens de zwangerschap en na de geboorte altijd erg betrokken geweest. Hun kleinkinderen (onze kinderen en ook hun andere kleinkinderen) zijn hun wereld. Dat is voor ons heel erg mooi en fijn. Lijkt me lastig als dit niet het geval is. Ik weet wel dat het een zegen is. Daarnaast zijn mijn kinderen alle 3 gek op hun opa`s en oma`s, en dat is erg leuk en fijn. Ik denk dat ik het ook erg leuk zal vinden wanneer mijn kinderen over 25 jaar zelf papa gaan worden en ik hoop dat ik net zo`n goede en leuke mooie band krijg met mijn kleinkinderen als mijn (schoon) ouders met die van hun. Schoonouders en ouders passen niet alleen op, ze helpen ook veel mee in de verzorging. Of toen de kinderen zeer lange tijd in het ziekenhuis lagen, gingen ze erheen om helpen met buidelen, aandacht geven, flesjes geven. ze hebben ook erg veel gezorgd voor mijn oudste zoon toen ik lange tijd van huis was (22 weken ronald mac donald huis), mijn ouders zijn bijna 2de ouders voor hem. Gelukkig hoeft dat nu niet meer, maar we zien mijn ouders nu wel 5x per week en mijn schoonouders 2x per week of meer.
Dat lijkt me idd heel fijn als het zo geregeld kan worden! Helemaal omdat het zo belangrijk is om je af en toe op te kunnen laden. Toen wij er nog niet achter waren dat mijn zoontje verborgen reflux had en dus nachten en dagen aan het spoken was, ben ik mijn (schoon)ouders echt heel dankbaar geweest dat ze een dagje kwamen helpen zodat ik kon slapen. En ik vind het onzin om te zeggen dat opa's en oma's te oud zijn om op te passen. Mijn ouders zijn 53 en 55 jaar oud en voelen zich nog 40. Ze halen juist hun energie uit mijn zoontje omdat ze lekker bezig zijn en weer nieuwe dingen ontdekken. De oma van mijn vriend is 86, dat vind ik dan weer een ander verhaal!
hier geen vaste oppas dagen om verschillende redenen maar indien nodig kan ik op ze rekenen maar mijn ouders en schoonouders werken nog gewoon dus naast hun werktijden, sociale afspraken zijn de kleinkinderen altijd welkom, ze willen er geen afspraken voor afzeggen meer wel is alles bespreekbaar behalve vergoeding daar beledig ik ze mee die fout maak ik niet nog eens hihi
Hier gaan ouders en schoonouders straks ook vast oppassen. Mijn moeder heeft altijd gezegd dat ze als ik kinderen zou krijgen, ze geen vaste dag wilde oppassen, wel af en toe wanneer het uitkwam. Maar toen ik zwanger was zei ze vrij snel al dat ze 'erover nagedacht had' en toch wel 1 dag per week op wilde passen (als wij dat wilden!). Later werd een halve dag erbij 'ook wel bespreekbaar' en nu gaat ze straks vast 2 dagen oppassen. Mijn schoonouders wachten volgens mij al jaren op hun kleinkinderen en zeiden ook meteen ja toen we vroegen of zij ook wilden oppassen. Als ze het niet gewild hadden had ik dat wel begrepen en het hun zeker niet kwalijk genomen. Maar ik ben wel heel blij dat we het zo kunnen regelen. We zijn wel naar de opendag van de kinderopvang hier in de buurt geweest omdat je nooit weet of je er toch nog eens gebruik van moet maken en dan is het toch fijn te weten wat er nog meer is. Voordeel van opa's en oma's vind ik dat wanneer je kindje ziek is, de opvang gewoon door kan gaan, dat is bij een kdv wel anders... het financiele voordeel is er natuurlijk ook, ik zou liegen als ik zou zeggen dat me dat niks kan schelen, maar daar is het me niet om te doen. Ik vind het een prachtige oplossing en (schoon)ouders vinden het leuk om te gaan doen! Het enige nadeel vind ik dat mijn dochter niet zoals bij een kdv, in contact komt met andere kindjes. Daarom wil ik haar wel met 2 jaar/2,5 jaar naar een peuterspeelzaal doen.
Wij hebben het mijn moeder gevraagd maar meer met het idee van; 'als jij het leuk vindt dan..'. Niet omdat wij wilden dat ze het zou doen. Wij hebben ook altijd geroepen dat WIJ kinderen willen en dus WIJ voor de opvang verantwoordelijk zijn. Mijn moeder gaf in eerste instantie aan 1 dag in de week te willen oppassen. Daarna heeft ze toch aangegeven, na overleg met mijn vader, dat ze toch liever in noodsituaties wil oppassen. Ik moet eerlijk toegeven dat ik hier veel gelukkiger mee ben. Het betekend dat wanneer de kleine van het KDV gehaald moet worden, terwijl ik werk, mijn moeder dat doet. Tegenover mijn werkgever vind ik dit een super regeling omdat ze nog steeds op mijn kunnen rekenen.
Hier geen (schoon)ouders die oppassen. Ten eerst wonen mn ouders niet om de hoek, en mn moeder werkt fulltime. Als het nodig zou zijn en ze heeft vrij, dan wil ze best oppassen. Mn schoonouders wil ik niet eens op laten passen. Ik vertrouw ze niet. Mijn man deelt deze mening gelukkig.. Daarbij zodra mn zoontje hen al hoort/ziet dan raakt hij volledig overstuur. Hier zijn we indien nodig gezegend met een lieve peettante of een goede kennisen van ons, die voor mn zoontje ook als oom/tante aangesproken worden. Maar we hebben geen vaste dagen en proberen te zelf zo in te delen, dat er altijd 1 aanwezig is bij ons zoontje.