Sorry ik moet weer eens even mijn verhaal kwijt. Ik ben het laatste tijd zo zat om te wachten wanneer ik eindelijk zwanger ben. Sinds ik gestopt ben met de pil leek het al dat iedereen om mij heen zwanger was, maar nu lijkt het wel of dat ze als paddestoelen uit de grond schieten. In mijn omgeving hebben een aantal vriendinnen, tja ik zit in zo'n leeftijd, besloten dat om te stoppen met de pil. En ja hoor het lijkt net of dat de een nog gemakkelijker zwanger wordt dan de ander . Ik ben natuurlijk harstikke blij voor ze. Maar naar mate maanden vorderen en alweer het alweer een jaar geleden is heb ik elke maand een enorme verdriet als die verdomde (sorry voor taalgebruik) ongi weer komt. De laatste paar maanden denk ik ook elke keer na mijn eisprong dat ik weer iets voel, is het niet krampjes in mijn buik danwel soort bandenpijn. Maar helaas heeft het nog steeds niet mogen baten. Al die tijd voorbehoedsmiddel gebruikt om juist te voorkomen om zwanger te worden, wil je het eindelijk worden dan :x!
Heel herkenbaar die gevoelens, helaas Wij zijn inmiddels ook een jaar bezig zonder resultaat. Ook mensen in omgeving die in een poep en een scheet zwanger zijn en die dan ook nog durven zeggen dat ze weten hoe het voelt doordat ze niet de eerste maand maar 'pas' de tweede maand zwanger waren...... pppppffff. En dan de goedbedoelde adviezen als 'ah joh, niet zoveel mee bezig zijn, komt vanzelf'. Of 'gewoon om de 2 dagen klussen, dan lukt het vast snel' ... goh dat had ik zelf allemaal nog niet bedacht... Zoals je wel kunt lezen denk ik, ben ik er soms ook zoooo zat van. Iedere maand weer in spanning zitten, steeds die teleurstelling en het verdriet. Je afvragen waarom het zo lang duurt... Zijn jullie al bij de HA geweest voor een verwijzing naar het ZH of nog niet? Ik hoop steeds dat het niet nodig is en stel het nog even uit. Maar ik denk dat we na deze ronde of de volgende toch maar een verwijzing gaan vragen.
He stroopwafeltje, ik krijg honger als ik je naam zie Kom op meid, ik heb hetzelfde, ben aan ronde 8 bezig, en iedereen in mijn omgeving is zwanger, of wordt letterlijk en figuurlijk binnen een wip zwanger... Kom we gaan ervoor, schouders eronder!
kan me ook helemaal inleven in jullie!! Wij zijn vandaag naar de huisarts geweest, manlief moet zijn zaad inleveren voor onderzoek en ik krijg een oproep voor een echo bij de fertiliteitsarts...ben benieuwd wat het allemaal inhoudt. Vind dat ook wel weer heel spannend! Wanneer mogen wij nu eens..? Tsjaaa...we wachten maar weeeeeer af!! En ik duim voor ons allemaal voor een beebje!
Heeeel herkenbaar.... Ik zelf ben op een punt aangekomen dat ik wel weer blij kan zijn voor anderen dat ze zwanger zijn, echt oprecht blij Merk ook dat ik alles wat meer los kan laten en me kan focussen op andere dingen... erg fijn Maar tja... die ongi dagen.... dat zijn en blijven klote dagen...
Hier hetzelfde helaas Ik ben dus helemaal nog niet zo lang bezig maar wil al zó graag (sinds 2008) en nu zijn we eindelijk begonnen en ben ik alleen maar ziek. Ik zie mezelf nog niet zwanger worden als ik elke maand wel een keer griep heb. Heb al sinds afgelopen donderdag roodverlies,testen negatief en ik weet dat ik gewoon ongi moet worden. Ik word er zooo moe van. Ik weet wel dat ik niet moet zeuren,ben nog geen half jaar bezig en ik vind het niet erg om ongi te worden als het maar doorzet zodat ik verder kan!
Hier ook heel herkenbaar. Ik zit nu in ronde 11 en in het afgelopen jaar zijn er 4 in onze directe omgeving zwanger geworden, 3 in ronde 1 en 1 in ronde 5 (en weet je wel hoe lang dat wachten is? :x). Het pijnlijkst vond ik toen degene die gelijk met ons begonnen is bevallen is. En ik ben nog niet eens zwanger. Maar het enige wat we kunnen doen is doorgaan, hoe zwaar het ook is. En lekker hier je verhaal kwijt kunnen, dat scheelt ook wel wat, hier word je tenminste begrepen. Mijn schoonmoeder zei zondag: "je moet er minder mee bezig zijn, dan komt het vanzelf." Ik was woest! :x @ Flippo: ik vind het knap dat je blij kan zijn voor andere die zwanger zijn. Heel stom, maar voor de meiden hier op het forum ben ik echt blij, maar in mijn omgeving niet. De meiden waar ik hier mee klets hebben ook meer moeite moeten doen, die in mijn omgeving niet.
@Leentjuh: Ik snap jou gevoel ook, dat herken ik ook wel.... Maar goed, mijn zus is voor de 2e keer zwanger binnen de tijd dat wij ook bezig zijn... ik ben super blij voor haar en natuurlijk kan ik niet ontkennen dat het bij mij niet steekt Ieder leuk nieuws omtrend een nieuwe zwangerschap steekt... en dan laat je even een traantje... Maar daarna doe ik mijn best om blij te zijn ik wil namelijk niet verbitterd worden en over komen... Hun kunnen er immers niets aan doen dat ze zo snel zwanger zijn en ik gun het niemand om vol in de MMM te zitten zoals wij zelf zitten... Het enigste vervelende is dat men je niet begrijpt... daar door krijg je soms pijnlijke maar goed bedoelde opmerkingen. Wat ik dan doe is ze een bepaald nummer toe sturen en vragen of ze daar naar willen luisteren, dat nummer verwoord goed hoe het is om in de MMM te zitten en gewoonweg 2-3 keer in de week in t ziekenhuis te moeten liggen met je benen wijd, 2-3keer in de week bloed te moeten laten prikken en dan weer ongi te worden terwijl je er zo veel voor doet... YouTube - I Would Die For That
@ Flippo: dat nummer ken ik, mooi he. Ik vind het heel knap van. Tuurlijk wil je niet verbitterd worden en andere kunnen er ook niks aan doen, maar het onbegrip, daar heb ik zoveel moeite mee. Wij hebben nu verschillende onderzoeken gehad in het ziekenhuis en er zijn 3 mensen op de hoogte: mijn schoonouders en die vragen hoe het geweest is, luisteren half en maakt dan zo'n domme opmerking dat ik er niet teveel mee bezig moet zijn. En een vriendin die ik nog steeds niet gehoord heb nadat ik in het ziekenhuis geweest ben (1 week geleden). Dat onbegrip, kan er vreselijk verdrietig om worden.
@Leentjuh: tja dat onbegrip herken ik wel inderdaad... wij lopen nu vanaf november 2009 (ja ik weet dat we al vroeg in t ziekenhuis liepen, maar ik had geen eisprong) in het ziekenhuis... bij ons is nu ondertussen iedereen op de hoogte maar dat is alleen maar omdat ik afgelopen zomer onverwachts geopereerd moest worden aan een cyste... maar er is maar een enkeling die rekening probeert te houden met onze situatie... Ik heb me er erg over op gewonden, boos om gemaakt en om gehuild... Maar omdat ik er zelf alleen maar verdrietiger van werd heb ik besloten me te focussen op andere dingen... Op dit moment gaat dat ook erg makkelijk omdat we vol in de verkoop van ons huis zitten en mijn schoonvader morgen voor een open hart operatie gaat... dus tja dan zit je wel met je gedachten ergens anders... Maar goed, die klote dagen zullen vast wel weer voorbij komen als ik eind deze maand weer ongi wordt... dan laat ik mn tranen ook weer even lopen. Dit is gewoon een heel moeilijk onderwerp die mensen die de situatie niet zelf ondervonden hebben niet kunnen inschatten of er op een goede manier mee om kunnen gaan... Dat is het moeilijkste er van.... althans zo zie ik het dan... Ik hoop voor jullie dat er snel een mooi wondertje is weg gelegd
Hier hetzelfde gevoel.... 3 vriendinnen in mijn omgeving zijn binnen no time zwanger geworden (zeggen ze) en ik.....???? We blijven hopen..... Maar schrijf hier lekker je gevoel en frustraties van je af.... heb ik ook gedaan en het lucht wel op... Iedereen sterkte....
Mochten er meiden zijn die ook tussen ronde 12 en 14 ongeveer bezig zijn: als jullie het leuk vinden om met lotgenoten te praten die even lang bezig zijn, kom dan gezellig meekletsen in dit topic: http://www.zwangerschapspagina.nl/zwanger-worden-clubs/254987-2011-2e-jaar.html We zijn met 4 meiden die allemaal 12,13 of 14 maanden bezig zijn. Voel je welkom!
heej meiden, wij zijn nog niet zo heel lang bezig (ronde 6) maar ik herken jullie gevoelens wel. Zelf zit ik ook elke maand snikkend op de wc als ik weer ongesteld wordt. Dat komt denk ik grotendeels omdat ik mezelf had voorgenomen dat ik snel zwanger zou zijn omdat mijn vriendinnen allemaal binnen 4 maanden zwanger waren. Het grootste gedeelte zelfs de 2e maand al. We zijn nu bijna een half jaar getrouwd dus er komt steeds vaker een vraag als: ben je nou NOG niet zwanger? Doen jullie het wel genoeg? Ik was de 2e maand al zwanger hoor. GGgrrrr, zo frustrerend! Ik leef met jullie mee hoor!
Hey lieve meiden, Hartelijk dank voor jullie lieve berichtjes. ik leef ook erg met jullie mee! Het is ook erg fijn, hoe vervelend het ook is, om "lotgenoten" te hebben, die je echt begrijpen. Als ik het soms vertel aan mensen doen ze er inderdaad zo luchtig over . En ze proberen het wel te begrijpen, maar het is toch niet hetzelfde. Ik kan wel oprecht blij zijn als iemand zwanger is, maar het blijft toch wel moeilijk. En eenmaal thuis moet ik toch altijd een traantje laten. En eerlijk gezegd ben best jaloers als ik iemand met een kinderwagen zie lopen of met een mooie zwangere buik . @ Marjolijn: Ik ben vorige maand naar de huisarts geweest. Deze heeft een verwijsbriefje gegeven voor de gynaecoloog. Manlief wil hiermee nog even mee wachten, gezien wij pas 3 maanden echt bezig zijn met vruchtbaarheidstesten etc. Misschien ben ik te ongeduldig. Als het deze maand niet zo ver is maken wij een afspraak. Ik heb hier eerlijk gezegd wel een raar gevoel over weet niet wat het is. ik wil graag dat het op natuurlijke wijze gaat, maar helaas! Misschien dat mijn leeftijd ook wel meespeelt . ik ben nu al weer 31! Het klinkt misschien heel raar maar soms heb ik spijt dat ik niet eerder ben begonnen. ik wil al een tijdje kids maar telkens kwam er wel iets tussen. Werk, studie etc. Nu raad ik iedereen aan als je eraan denkt en je bent er aan toe twijfel niet te lang. Je weet maar nooit...
@XXPetra: Daar erger ik mij ook steeds aan. Aan die meiden die telkens vragen en ben je al zwanger? Doen jullie het wel vaak genoeg? Heb je niet soms spijt dat je het verteld hebt? En denk je soms niet had ik het maar voor mij gehouden?
o ik herken je gevoel ook wel. maar ik schaam me een beetje want ik baal er nu al van, na ronde 5 niet zwanger te zijn... vind dat ik niet moet mopperen omdat er meiden zijn die dus idd al dik een jaar bezig zijn!!!! iedereen om me heen is zwanger, en de meeste al na een maand of 2 ggrrrr ggrrrr ik ben hier dus snel weer weg want ik moet niet klagen! knuffel voor diegenen die het zwaarder hebben!
Hi stroopwafel...ik had dit bericht een aantal maanden terug kunnen schrijven. Oh wat had ik me vergist in het zwanger worden...dacht dat duurt een paar maanden, maar nee hoor 10 maanden lang teleurstelling na teleurstelling. En de onzekerheid of het ooit wel zal lukken maakte me zo verdrietig. Op een gegeven moment voelde het echt als een grijze wolk die overal overheen hing. En inderdaad, iedereen wordt 'zomaar' zwanger en je ziet de buikjes om je heen groeien. Ben dan uiteindelijk in ronde 11 zwanger geraakt...wowww wat was ik ontzettend blij en opgelucht. Weet dat 11 rondes erover doen nog normaal is en dat dit niks is vergeleken bij wat sommige meiden moeten doormaken (jaren lang), maar zoals iemand al schreef 'iedere maand is er één teveel'. Wens je veel sterkte en geduld, want dat heb je nodig. Ik ben na 8 maanden naar de huisarts gegaan, gewoon ff bespreken en mijn tempkaartjes laten zien. Stelde me ff gerust om met haar te delen. Misschien een idee voor jou? Veel succes voor iedereen waarbij het zwanger-worden op zich laat wachten!!!
@Zonn: Ten eerste van harte gefeliciteerd met je zwangerschap! Als ik dat soort verhalen hoor krijg ik wel weer hoop . Dank je wel voor je bemoedigende woorden. Ik ben al naar de huisarts gegaan en deze heeft mij doorverwezen naar de gynaecoloog. Echter, wij zijn pas 3 maanden bezig met vruchtaarheidstesten. Dit wordt de vierde maand. Manlief wil hiermee nog even meewachten, maar ondertussen wordt ik gek van het wachten. Als het deze maand niet raak is dan hebben wij besloten om een afspraak te maken bij de gyn. Bedankt voor je tip Zonn Laat even weten hoe je zwangerschap verloopt