Hallo allemaal, Het is een lang verhaal geworden, sorry, maar kreeg er niet meer uitgeknipt. Sinds september weet ik dat ik een trage schildklier heb en krijg ik medicatie. De ene keer heb ik mooie waardes en dan weer niet en wordt het verhoogd. (Laatste keer op 22-2-2017: TSh: 0,68 en T4: 21) Nu was ik aan het zoeken op internet of er toch niet iets is om die schildklierklachten wat beter aan te pakken, (de meest irritante klachten zijn: ben gigantisch moe, opgezwollen handen, prikkelbaar, slechte stoelgang, wazig, vergeetachtig en emotioneel, gelukkig niet agressief, want als ik uitbarstingen heb, weet ik dat mijn waardes slecht zijn.) Wat ik tegenkwam op internet was dat de schildklier ook samen kan gaan met problemen met gluten en eigenlijk wil ik om dat uit te sluiten een bloedtest bij de huisarts aanvragen. Wat mij tegenhoud is dat ik de laatste maanden al vanwege die schildklier zo vaak bij de huisarts ben geweest, dat ik bang ben om nu als een aansteller of hypochonder of daar komt ze weer overkom. Of dat de huisarts niet wil testen en het onzin vindt. En straks komt er niks uit en dan lijk ik helemaal alsof ik naar ziektes zoek. En als er wel wat uitkomt, dan lijkt het me ook vreselijk om mensen het uit te moeten leggen, alles aanpassen, maar dan is wel het voordeel dat ik wat aan de klachten kan doen. Hoe groot is de kans op de combinatie van trage schildklier en gluten?
Ik heb daar nog weinig van gehoord. Heb je ook buikklachten? Als je het wil laten testen dan moet je dat doen voordat je zelf gaat experimenteren met het schrappen van gluten Ga je alsnog testen dan krijg je een valse negatieve uitslag.
Buiklachten niet echt, weleens buikpijn, maar niet dat ik over de grond kruip van de pijn, meestal naar de wc en dan neemt het af.
Ik heb er ook nog nooit van gehoord, maar als je dit graag zou willen uitsluiten zou ik dit gewoon aankaarten bij je huisarts.
ja het kan gerelateerd zijn, maar de kans is denk ik niet zo groot is bij je schildklier iets uitgezocht, zoals of het auto-immuun is? (TPO-antistoffen testen!) is je FT3 wel eens meegemeten? Hoe lang na de laatste ophoging is dit bloed getest en hoeveel van welke medicatie slikte je daarbij? Coeliakie is ook een auto-immuun ziekte en als je 1 auto-immuunziekte hebt, is de kans op de tweede groter. ik heb 2 auto-immuunziektes, maar geen coeliakie. bij coeliakie past ook geen verstopping. je moet, als je schildklier auto-immuun is, streven naar een TSH van 1 of lager.
huisarts zei wel dat een waarde tussen 0,5-1,5 goed was, nu dus 0,68, dus moet me goed voelen en dat doe ik niet, maar instellen kan 2 jaar duren
Ik heb door de jaren heen gemerkt dat ik me alleen goed voelde als ik aan de hoge kant was ingesteld. Aangezien je waarde 0,68 is en dat dus meer aan de onderkant zit kan het zijn dat je toch meer nodig hebt, maar je bent nog niet heel lang aan de medicijnen dus het duurt meestal wel even voordat je 'goed zit' .
Hoeveel medicatie slik je nu, en welke medicatie? Voel je helemaal geen verbetering ten opzichte van vóór de medicatie? Met welke waardes ben je begonnen? Ik voelde wel verbetering bij de eerste medicatie, maar ben nog een aantal jaar bezig geweest met instellen. omdat mijn lijf maar langzaam kon wennen aan de aangevulde schildklierhormonen. Tegenwoordig voel ik me alleen nog goed met een TSH lager dan 0,3 (meestal 0,01). Ik denk alleen dat als jij nog verder ophoogt dat je Ft4 te hoog wordt, en daar kan je hyperklachten van krijgen. maar ik denk dat, afhankelijk van je situatie (zwanger bijv, en de referentiewaarden van jouw gemeten t4) dat er nog ruimte is om een heel klein beetje op te hogen. je voelt het snel genoeg als het teveel is is mijn ervaring. Er is niet zoiets als een schildklierdieet helaas. Wel helpt roken (hahaha) maar dat zou ik persoonlijk niet aanraden om andere redenen ik zou, omdat je je nog steeds niet goed voelt, staan op verder onderzoek, een doorverwijzing naar internist of voorstellen om de medicatie nog iets te verhogen. zelf zou ik de huisarts voorstellen om FT3 een keer mee te meten (om een zogeheten omzettingsprobleem uit te sluiten), en als daar niets uitkomt, daarna TPO-antistoffen testen om "Hashimoto" (autoimmuun) aan te tonen. Probeer je bloed smorgens vroeg altijd nuchter te laten prikken (dit hoeft officieel niet), maar dan krijg je steeds op hetzelfde moment van de dag je waarden en dan kan je gaan vergelijken.
Ik ben nu al een anderhalf jaar niet stabiel en steeds aan het ophogen en dan weer verlagen enz. Samen met de endicrinoloog. Alleen die heeft nooit gezegd de ft3 te prikken. Ik heb Hashimoto. Ts: glutenallergie heeft best heftige kwalen, diarre, opgeblazen buik, algehele malaise enz. Als je nooit e ht last hebt vsn je darmen lijkt die kans me klein en denk ik dat je het of in een andere hoek moet zoeken, of beter ingesteld moet worden. Het kan zijn dat die 0.68 voor jou net teveel is en dus dat het te snel werkt. Ik zou dan met de huisarts overleggen of je een kwart minder kan nemen om te kijken wat dat doet. Het duurt vaak een hele tijd voor je weet bij welke waarde je je goed voelt.
Verder heb ik last van smorgens gigantische zweetaanvallen, dat was ook de reden dat de huisarts wilde prikken. Die zweetaanvallen worden niet minder. Vanaf 10u ongeveer heb ik het de rest van de dag ijskoud en moet dan een dikke jas aan buiten om een beetje warmte te hebben, terwijl ik smorgens in een hempje loop en voor buiten een dunne jas aantrek (zelfs toen het vroor, liep ik in een hempje en nog had ik het superwarm)
Hier ook trage schildklier en moeilijke darmen maar (voor zover ik weet) geen glutenintolerantie oid. Kunnen die zweetaanvallen niet komen van de overgang? Bij de ene vrouw begint die vroeger dan bij de andere. Mijn ma was maar 34 toen ze (n.a.v. een operatie) hoorde van haar dokter dat ze al een paar jaren in de overgang zat.
Mag ik inbreken? Ik wilde hiervoor een topic maken toen ik deze zag. 2 over het zelfde onderwerp leek mij onhandig. Ik hoop dat je het niet erg vind to! Ik heb ook hashimoto (en b12 gebrek) Schildklier was mooi ingesteld op 0.4 tsh, daar voelde ik mij goed bij. Vorig jaar geprikt was hij 1.1 maar ik voelde me verder wel redelijk ok en de dokter wilde het zo laten. Nu voel ik mij al een tijd niet top. Moe..moe.. moe (en moe) zware benen, zo vreselijk koud (collega verdacht mij er van dat ik niet at omdat ik het zo koud had terwijl iedereen warm was) Pas toen ik weer een krop in mijn keel voelde ging het belletje rinkelen. Tsh geprikt gisteren en vandaag uitslag. 3.3 zegt de assistente .. dokter zegt prima waarde! Ik word er zo moe van dat ik moet uitleggen dat het een slechte waarde is. Mensen die slikken moeten rond de 2. Referentiewaarde is voor mensen zonder medicatie.. dan is 3.3 inderdaad prima. Dat van 1 probeer ik ook te leggen, maar de ha is er pas donderdag weer. Nou wilde ik de studie of richtlijnen zoeken op internet waar dat staat om mee te nemen naar de arts, maar ik kan het niet vinden. Jij refereert er ook aan. Weet jij waar dit staat?
Is niet erg dat je inbreekt. Bij mij kwam de huisarts zelf met dat de tsh waardes tussen de 0,5 en 1,5 moeten liggen bij een schildklierpatient die medicatie slikt en als je geen schildklierpatient bent en dus geen medicatie slikt mag je max 4.0 hebben. Dit heb ik kunnen vinden: https://www.schildklier.nl/schildklier/diagnose/bloedonderzoek
Uiteindelijk zijn alle waardes gemiddelden en gaat het om waar jij je prettig bij voelt. Ik zou dus bij de huisarts aangeven dat je je niet goed voelt en graag een kwart of halfje wil ophogen, over zes weken bloedprikken en dna kijken of het je goed heeft gedaan of dat er nog ruimte voor verbetering is of dat het juist slechter gaat. Meestal doen ze niet moeilijk als je ietsje wil ophogen of verlagen om te kijken of dat de scherpe randjes ervan af haalt.
Ja dat heb ik ook gedaan hoor! Alleen moet ik dat elke keer noemen, ik zou zo graag een onderzoek willen neerleggen waarbij uiteindelijk ze de juiste beslissingen nemen. Kijk ik ben vrij assertief, maar al die andere schildklierpatienten die het niet zijn krijgen nu dus het foute advies. Daar is zoveel winst te halen! Ik vind van het nhg in de richtlijnen nu iets over setpoint.. maar eens uitzoeken wat dit is..
uiteraard Even voor de volledigheid, hoe wordt je B12 tekort behandeld en bij welke waardes? Ik zou erop staan dat je OF verder mag ophogen, OF dat de dokter je doorverwijst om uit te zoeken hoe jij je zo moe blijft voelen. een onderbouwing die goed ligt bij een huisarts is er een van de richtlijnen van het Nederlands Huisartsen Genootschap: https://www.nhg.org/standaarden/volledig/nhg-standaard-schildklieraandoeningen#idp26291536 Hier zouden huisartsen naar moeten handelen, het zijn immers hun eigen richtlijnen. (ik persoonlijk ben het niet eens met alles wat er staat, maar om een huisarts te overtuigen staat hier voldoende).
Waarom eigenlijk naar de huisarts en niet naar de internist? Bij de huisarts voelde ik me ook niet begrepen, dus ben weer terug gegaan naar de internist.
Super! Deze kan zeker mee. Dan zijn we al een stapje verder.. B12 was laag normaal (steeds net boven de grens, maar ik slikte foliumzuur, dus dat was een corrupte waarde) ik heb andehalfjaar alles op alles gezet en gewonnen Eerst om de dag geprikt. Inmiddels prik ik zelf om de 3 weken. Eigenlijk is dat net te laat, want ik voel dan dat ik het nodig heb. Maar de ha wil om de 4. Zo merkt hij het niet in de recepten 😂 Als ik om de 2 ga prikken moet ik vast op het matje komen.. Overigens heb ik een hele fijne huisarts hoor! En hij neemt me wel serieus, maar over b12 en tsh/ft4 verschillen we enorm van mening. Mijn dochter heeft een b12 van 450 en veel te lage b11. 450 is de ondergrens bij b12 (en het zit in de familie.. oma..mijn moeder.. ik) ze krijgt nu alleen b11 maar de volgende keer wordt b12 wel geprikt. Zo nutteloos.. de waarde zal hoger zijn door b11 in bloed, maar effectief is er niks veranderd. Ik koop binnenkort de b12 mondspray voor haar, doen we het zelf wel
Ja dat is hier echt beleid. Gestart bij de internist, maar zou nu alleen een verwijzing krijgen als ik zwanger ben of er echt wat mis is..