Ladies, ben vandaag 7 weken zwanger, dus het is nog lang niet zover, toch ben ik wel al met de bevalling bezig. Mijn eerste kind, een prachtige zoon van 14 maanden, is geboren dmv een keizersnede. Hij bleek tijdens de bevalling in stuit te liggen. Heeft hij altijd gedaan, maar is niet opgemerkt door meerdere verloskundigen, hij lag gewoon heel apart Omdat hij toen te hoog lag, was een natuurlijke bevalling niet mogelijk. Ik had me toen enorm verheugd op een natuurlijke thuisbevalling, in mijn eigen badkuipie, dat mocht van mijn verloskundige. Maar goed, dat werd dus een ander verhaal. Nu ben ik, HOERA!, voor de tweede keer zwanger. Ik weet dat mijn gedroomde thuisbevalling nooit meer gaat gebeuren (of het moet zo snel gaan dat ik niet meer in het zkh kom, maar dat is maar 5 minuten rijden, dus lijkt me sterk...). Nu heb ik dus mijn zinnen gezet op een zo natuurlijk mogelijke bevalling in het zkh. Mag je als je medisch bent in bad bevallen, weet iemand dat? Ik heb het geluk dat mijn zkh het Lucas Andreas in Amsterdam is, waar ze 'natuurlijke keizersnedes' uitvoeren, maar ik hoop echt dat het geen keizersnede wordt. Ik hoor graag verhalen van meiden die ook teleurgesteld waren in hun eerste keizersnede en van hun tweede wél een natuurlijke bevalling hebben gehad. Hoe hebben jullie het ervaren? Waren jullie angstig over het eventuele scheuren van je litteken? Heb je het gevoel dat in het zkh naar je wensen werd geluisterd? Heb je een beter gevoel over je tweede bevalling? Ik heb zeker geen slecht gevoel over mijn eerste bevalling, ik vond de arts waar ik mee te maken had zeer kundig en doortastend, maar ik had me zo verheugd op een heel andere bevalling dat ik nu toch wel een soort druk voel. Ik wil zó graag een natuurlijke bevalling, dat ik er nú al mee bezig ben, terwijl ik nu alleen nog maar zou moeten genieten van het nieuwe leven dat in me groeit. Het is moeilijk uit te leggen aan anderen, dus hoop hier wat gelijkgestemden te vinden! Alvast dank!
Geen ervaring met een tweede natuurlijke bevalling.. Maar bij mijn eerste heb ik een spoedkeizersnede gehad, dus dat was ook tegen alle verwachringen in.. wou ook thuis bevallen, geen ruggeprik enz.. nou na thuis te zijn begonnen moest ik tog naar het ziekenhuis aan de weeopwekkers en na 27 uur werd besloten om een keizersnede te doen! Vond het zwaar en heb er zowat een pnd aan over gehouden.. Nu ben ik alweer 32 weken zwanger van de tweede, en zoals het er nu uitziet word dit een geplande keizersnede, omdat ie weer zo groot is en je dan toch het zelfde effect als bij de eerste gaat krijgen.. Ik had ook zoo gehoopt op een natuurlijke bevalling, maar heb me er wel bij neergelegd en volgende week gaan we de bevalling bespreken en ga ik iig een natuurlijke keizersnede bespreken! Ik heb nu wel iets meer rust, omdat je straks een datum krijgt (tenzij ie eerder wil komen) dus je kan alles een beetje plannen, en je weet nu toch qat er gaat gebeuren! Al zie ik weer vreselijk op tegen een ruggeprik en het herstel erna.. Jij bent nog lang niet zo ver, maar hoop voor je dat jij het wel zo mag gaan proberen!
Hoi Joyciejj, dank voor je reactie! Ik hoop voor je dat je een prachtige natuurlijke bevalling gaat krijgen, heb er net nog een filmpje van gezien, heel ontroerend. Dat lijkt dan haast op een natuurlijke bevalling! Goed dat je je bij de situatie neer hebt kunnen leggen, dat is het belangrijkst. Is er een reden dat je zo opziet tegen de ruggenprik en het herstel? Is dat de eerste keer heel moeizaam gegaan? Hoop dat je een goed gevoel overhoudt aan je bevalling. Succes met de laatste loodjes!
Ik hoop het ook, zou zo mooi zijn!! En alleen al bij die gedachte heb je zin in een keizersnede haha en dan kun je je er ook beter bij neer leggen, maja nu nog hopen dat ze dat willen doen! Vorige keer hebben ze de ruggeprik 3x misgestoken, naald krom en alles, toch heb ik er niet veel van gevoeld, maargoed was dan ook al even bezig en hou gewoon niet van naalden.. ook het infuus brrr en catheter... Ik vond het herstel behoorlijk zwaar! En mn dochter lag ook nog eens op de couveuseafdeling.. ze haalde pas na 2 dagen alles eruit bij mij dus kon toen weer gaan lopen, heel moeizaam, bukken gaat niet, 1 been wou steeds niet en mn man moest me altijd helpen met douche.. en dan nog niet te spreken over de baarmoederstand te voelen brrrr dat mogen ze wel laten dit keer.. en mocht ook pas na 6 dagen na huis omdat mn dochter het slechter deed maar toen ging het wel redelijk, maar mn buik is nooit meer de oude geworden en het gewicht wel Nouja hoop dat bij deze het herstel makkelijker gaat, maar ze zeggen vaker dat een geplande anders is dan een spoed.. dus ben benieuwd
Op 8-7 ben ik natuurlijk bevallen na een keizersnede in 2010. In eerste instantie keek ik er heel erg tegenop, de angst voor complicaties met het litteken en misschien gewoon voor het onbekende. Uiteindelijk ben ik ingeleid (met ballon en matig infuus ivm litteken) met 41+2 weken. De bevalling ging super snel, 3 uurtjes weeën gehad en 2 uur na de eerste echte (pijnlijke) wee was ons kleine meisje er al wel een weeenstormpje gehad (in een half uur van 5 naar 10 cm) en een knip ivm dippen hartslag door de snelheid van de bevalling maar dat mag de pret niet drukken. Want wat was dit prachtig!! Ik heb het zo compleet anders ervaren als mijn keizersnede. (waar ik overigens ook helemaal niet negatief op terug kijk.) Ik vond het super om het nu ook op deze manier meegemaakt te mogen hebben. Het herstel nu is ook totaal anders, dit keer kon ik bijvoorbeeld direct zelf voor ons kleine meisje zorgen incl. in bad doen etc. Van de keizersnede was ik destijds ook snel hersteld maar dit gaat toch veel sneller.
Vanilla, dank voor je mooie verhaal. En natuurlijk van harte gefeliciteerd met de geboorte van je dochter! Ik hoop over een maand of 7 een soortgelijk verhaal te kunnen vertellen hier.
Nr1 is via de natuurlijke weg geboren Nr 2 was een keizersnede (placenta lag onderop) Nr 3 weer via de natuurlijke weg Ik was wel bang dat het weer een keizersnede zou worden maar daar is gelukkig nooit sprake van geweest. Wat mij opviel is dat het litteken tijdens de bevalling heel goed in de gaten gehouden werd. Toen de pijn echt pittig begon te worden kwam steeds de vraag terug waar het pijn deed precies. Het herstel is idd anders. Ik heb erg veel last gehad van mijn hechtingen en een blauwe plek/bloeduitstorting diep in mijn bil. Daardoor kon ik de eerste weken niet lang staan. Echt stom...maar lichamelijk is een keizersnede natuurlijk toch veel zwaarder. Het blijft een operatie waar je goed van moet herstellen.. Succes met je zwangerschap!