Fysiek: de hoofdpijn toen ik hersenvliesontsteking had, de pijn in m’n long toen ie helemaal vol zat met ontstekingsvocht en de pijn van de longpunctie. M’n bevallingen waren verre van pijnloos maar bovenstaande topte dat. Psychisch: depressie en PND, verlies van geliefden.
Mijn rug die volledig vast zit en waar ik nu diclofenac voor heb. Kan niet meer tillen maar moet wel vanwege 11 maanden baby
10jaar helse pijn in m'n rug(vanaf m'n 15e). 10 jaar artsen die niet konden helpen, je niet geloven vooral. Jaren aan zware pijnstillers gezeten, elke dag zo duf als een lammetje. Heb heel wat zitten huilen, nachtelijke hete douches om de pijn iets te verzachten, elke dag met een hete kruik tegen m'n rug in bed. Niemand die mij kon helpen. Heb uiteindelijk een revalidatie centrum gevonden die mij zo onwijs goed hebben geholpen dat ik nu bijna pijnloos door het leven ga. Hooguit op dagen dat ik het druk heb gehad of tijdens m'n menstruatie.
Bevalling moet nog komen dus die laat ik nog even open.. Dus nu op 1 : Nierbekontsteking. Drama ! Op 2 : me tweede miskraam met bijna 14 week door een hematoom zowel fysiek als mentaal want ik wou haar zo graag bij me houden.
naast mijn bevallingen... verstandskiezen trekken. man man week pijn per getrokken kies gehad. vreselijk.
Frituurvet (op zijn warmst) over mijn voet krijgen. De frituurpan viel om. Ik met mijn toen 16 jarige hoofd dacht dat het wel een goed idee was om de frituurpan op een verhoogde drempel (of dorpel?) in de schuur te zetten zodat de frituur lucht naar buiten kon. Totdat ik mij bedacht dat dit misschien toch niet zo'n héél goed idee was met het risico dat hij om kon vallen.... dus toen wilde ik hem pakken en op de grond zetten.... suuuuper heet dat ding dus hij viel om. Over mijn voet. Nog nooit heb ik zo'n pijn gevoeld