Ha allemaal, Hier een verdrietige moeder... Mijn dochter gaat sinds vorige week naar school. De eerste drie dagen ging het super goed. Ze ging lekker spelen op het plein, zoekt blij haar stoel op en nam makkelijk afscheid. Nu is het sinds vrijdag ineens huilen, dikke tranen! Op de vrijdag heeft ze een andere juf dan de andere dagen; ik begrijp dat dat spannend is en dat er gehuild kan/mag worden. Nu gisteren en vandaag weer. Terwijl ze vrijdagmiddag mij uitlegde dat ze moest huilen omdat ze deze juf niet kende, maar dat ze nu gewend was en dat ze niet meer hoefde te gaan huilen. Het is echt brullen, zo zielig... Ze begint al op het plein: mama blijf je nog even totdat ik naar binnen ga? En dan gaat de bel, gaan we naar binnen en begint d'r lip te trillen... En dan op d'r stoeltje is het huilen... Ik knuffel haar nog en zeg dat ik wegga. Ik loop weg en nog harder huilen. De juf pakt haar en zet haar op de stoel van de juf... Ik wordt zo verdrietig hiervan! Ik ga weg, terwijl mijn meisje bij mij wil blijven... Herkenning? Hoe gaan jullie hiermee om? Nog tips? Groetjes, Arri
Ow dat ken ik met mijn oudste. Alles is nieuw, veel meer kindjes dan de psz, oudere kindjes die al weten wat van ze verwacht wordt... Bij mijn zoon heeft het 3 weken geduurd, toen was het klaar. Hoe zielig ook, je zult er even doorheen moeten. Meestal is het zo dat je nog niet eens de hoek om bent en het alweer klaar is.
Mja wat wel handig is... Is even een andere ouder te vragen door het raam te gluren. Dan zul je zien dat ze in no time stopt met huilen. Onze dochter had het in het begin ook behoorlijk.. Maar het was puur het afscheid nemen dat een probleem was.
Goed om te horen! Dank jullie wel! De juf gaf aan dat ze het goed vond dat ik na het afscheid inderdaad gelijk wegging. En met dat ik wegga, is het ongeveer ook over. Ze krijgt nu een sticker van de juf als ze niet meer huilt... Weet nog niet of ik hier blij van wordt; als ze verdrietig is, mag ze huilen vind ik. Maar ik zal donderdag en vrijdag nog even aankijken. Krijg wel vertrouwen als ik zie hoe vrolijk ze is als ik haar ophaal (ik was vroeg en ik zag haar nog heerlijk buiten spelen!! ) Zo fijn!!
Dit is heel erg herkenbaar hoor! Hier ook een meisje die erg verdrietig is bij het weggaan.... Sterker nog ze rent of huppelt de school binnen helemaal vrolijk, zodra ik maar zeg mama gaat er vandoor....dan is het verdrietig. Vanaf gisteren houdt ik het erg kort, spulletjes in de luizenzak en eigenlijk bij de drempel neem ik afscheid. De juf neemt haar over pfpfpfpfp echt zo moeilijk maar het moet! Het sterkt mij dat ik na de middag een berichtje van een moeder krijg dat ze er hartstikke vrolijk bij zit en 's middags komt ze ook vrolijk uit school Dat houdt me sterk....het is puur het afscheid! Maar hoop zeker dat het snel over is
zelf geen ervaring mee maar mijn vriendin haar zoon heeft het ook . nu hangt ze zijn jas op en brengt hem naar de deur van de klas , hij loopt naar binnen en zij gaat dan gelijk weg, want als ze mee gaat naar binnen is het huilen geblazen
Het huilen op school is ook voor ons zeer herkenbaar. Goedgeluimd vertrekt ze naar school, éénmaal voor de schoolpoort blokkeert volledig. We gaan dan samen naar binnen en blijven bij haar tot de bel gaat. Dan nemen we kort afscheid en vertellen we haar hoe de avond eruitziet. Soms gebeurt het dat oma of mamie haar oppikt en soms moet ze ook op de opvang blijven. Meestal wil ze niet uit zichzelf naar de rij gaan, dan moet de juf haar meenemen. Het is niet leuk, maar het is zo. Vanaf volgende week moet ze terug naar school (België) ikzelf werk ook in het onderwijs en kan haar dus onmogelijk afzetten. Normaal gezien voorziet mijn man dan tijd hiervoor. Jammer genoeg vond zijn baas het leuk om op de eerste schooldag een ontbijtvergadering te verzien....Met als gevolg dat het dus oma zal zijn die haar zal afzetten. We beseffen goed dat het waarschijnlijk met tranen zal zijn. Het zal inderdaad even tandenbijten worden, maar normaal gezien zal het wel beteren. Wanneer ik haar ' s avonds oppik, is ze meestal heel blij, dus zo slecht kan ze het niet hebben op school. Kindjes hebben nu eenmaal tijd nodig om te wennen, net zoals moeders ook die tijd nodig hebben
Oogappel, lief dat je er naar vraagt! Vandaag heeft mijn moeder haar naar school gebracht, omdat ik zelf ook werkzaam ben in het onderwijs ben en haar dan niet kan wegbrengen. Gelukkig maar één dagje. Ze heeft zich erg groot gehouden en ze heeft niet gehuild. Maar ze had het er wel moeilijk mee, volgens mijn moeder. Ik vind het zo gek dat het na 3 dagen ineens zo is... de eerste dagen ging ze gelijk spelen en lekker bezig. Morgen mag ik haar weer wegbrengen. Heb er ondanks het huilen wel zin in, vind het zo leuk dat ze naar school gaat en ze vindt het zelf gelukkig ook leuk -op het afscheid na dan. Stephanie, ah wat naar zeg, gelijk de 1e dag niet door één van jullie. Succes voor jullie meisje!! Groetjes, Arri
Had mijn dochter ook ( en vele andere kinderen) Dat gaat over. Nu heeft mijn dochter het ook weer ( groep 2) met een nieuwe juf en andere klas. Ik vind het wel vervelend maar ik weet dat het over gaat.