Waarom open ik altijd dit soort topics en ga ik dan uit nieuwsgierigheid ook nog alle pagina's lezen Ben zo te lezen blij dat dochter nog niet echt kan praten
afgelopen zomer door L., toen net geen 2jaar. "mama! D. (broer van toen 3,5) heeft mij helemaal koud gemaakt!" hij had dr nat gespoten
In ons oude huis was mijn oudste dochter (toen nog klein) heel bang op haar slaapkamer en had het vaak over een oma. Soms moest ze enorm huilen maar af en toe was ze heel vrolijk aan het lachen en zelfs een paar keer vanaf de commode tijdens verschonen dat ze vrolijk aan het zwaaien was naar die oma... Vlak voor wij in het huis kwamen te wonen was de vorige bewoonster,een oude vrouw,overleden en ze wou het huis niet uit maar toen ze erg ziek was en terminaal was moest ze wel ivm de zorg die haar man niet aan kon etc... Ze was zo gehecht aan het huis en wou daar sterven. Maar dat is niet gebeurd,ze is overleden in het bejaarden tehuis. Maar typisch vond ik wel dat mijn dochtertje het altijd over een oma had op haar kamer. Mijn middelste dochtertje heeft het ook even gehad,die fase met een oma op kamer. (Zelf ook echt hele bizarre dingen in huis meegemaakt daar,ben BLIJ dat ik daar weg ben!!!) Sinds onze verhuizing 1,5 jaar terug niks meer. Geen oma verhalen,geen bange kinderen en geen enge dingen meer in huis. En nu schiet mij dit ineens te binnen. Mijn man en ik waren eens met de oudste naar Kamp Vught gegaan. Ik was er heel benieuwd naar en ook al was de oudste toen net iets van 3 jaar,er gebeurde iets moois. We stonden bij het kindermonument en daar stonden achternamen bij die het zelfde zijn als de die van mij,en die naam komt erg weinig voor dus ik stond al met kippenvel (das niks engs of vreemds maar gewoon even detail haha) Ik kijk naar ons dochtertje die vrolijk aan het rennen en spelen is op het gras. Ik vroeg zo: Wat ben je aan het spelen? Ze riep toen terug: Allemaal kindjes hier! Samen spelen! Tikkertje doen!!! En echt,ze was echt heel serieus met die ''kindjes'' aan het spelen. En ze wist echt niet dat we bij het kindermonument stonden,dat besef had ze niet toen. En vraag me dan nog steeds af: Zou ze echt die kindjes gezien hebben die daar bv omgekomen zijn of iets? Vond het niet eng maar heel mooi en bijzonder!
M'n beste vriendin heeft ook haar 'opa' bij haar op de slaapkamer gezien op het moment dat hij stierf. Haar zus ook trouwens. Ze was toen een jaar of 10 denk ik.
Ik vind het eigenlijk heel mooi al die verhalen, niet eng. Ik geloof zelf altijd al dat er meer is tussen hemel en aarde. Dit soort verhalen bevestigt dat weer. Mijn dochter heeft heel vaak "vreemde" uitspraken gedaan. Wat ik de meest bijzondere vond was toen ze 2 was. Ze zei: Mam, vroeger, héél lang geleden, toen gingen alle muren trillen, gingen de ramen kapot en vielen de huizen en de bomen om. Ze had nog nooit het nieuws o.i.d. gezien. Ze beschreef gewoon een aardbeving...
Mijn dochter heeft een tijdlang gehad over een 'engerd' die altijd op hetzelfde plekje in haar kamer zat. Normaal ben ik niet zo onder de indruk van zulke verhalen. Maar ze was er echt doodsbang voor. En het engste vind ik nog dat mijn jongste zoontje in dezelfde tijd ook altijd naar die plek keek en lachte. Ik hoor haar er nu al een paar maanden niet meer over.
Ik heb nog niet alles gelezen maar mijn verhaal... Toen ons zoontje nog een baby was lachte en zwaaide hij vaak naar hoeken bij het plafond, en toen mijn nichtje binnenkwam deed ze ook eens zoiets! Geen aandacht aan besteed maar toen zoontje vaak onverwachts ging huilen in zijn slaap en ik dacht dat het onze kindjes waren heb ik ze gezegd hem met rust te laten als hij sliep, en geloof het of niet, het wakker schrikken en huilen was vanaf toen over. Na een tijdje was het over, en ik vroeg aan een vriendin of het klopte dat ze weg waren, zij zei inderdaad dat ze er niet meer waren. Van de week zat hij op ons bed te spelen met een treintje en kijkt ineens naar een hoek bij het plafond en gaat zitten praten, kijk trein, kijk, trein geel en rijden... dus ik vroeg met wie praat je? Ohhh, zus... Blijkbaar is ze momenteel toch weer aanwezig, want hij doet het nu weer steeds vaker. Ik ben er niet bang van, ik weet dat er momenteel niets slechts in huis zit en als ik merk dat dat wel zo is stuur ik ze weg!
Mijn dochter heeft tot twee maal geroepen naar haar oma. Mijn moeder. In wilde paniek de woorden: nee nee niet doen nee. Toen ze twee was en drie jaar. Beide keren werd er wederom teruggekomen kanker geconstateerd vlak erna. Alsof ze het zag of al wist.
Brr.. creepy al die verhalen.. Mijn zoontje, die nog niet goed kan praten, wordt regelmatig 's nachts wakker en huilt dan heel angstig. Als ik dan bij hem op de kamer kom staat hij te wijzen naar een hoek in zijn kamer, en altijd naar dezelfde hoek. Als ik hem dan uit zijn bedje haal en naar die hoek wil lopen om te laten zien dat er niks is, wordt ie helemaal 'wild' en wil dus absoluut niet naar die hoek toe.. En om het verhaal nog enger te maken... mijn tante heeft jarenlang last gehad van een plaag geest.. om een verhaal kort te maken... ze hebben afgelopen december eindelijk iemand in huis gehaald, (een soort exorcist) En mijn nichtje vertelde aan hem dat ze elke nacht stipt om 03:00 wakker werd. Die 'exorcist' zei dat dat wel kan kloppen want om 03:00 zijn de geesten op hun sterkst. Dan hebben ze de meeste energie. Dus de keer nadat mn nichtje dit verteld had en zoonlief weer wakker werd 's nachts... keek ik op mn klok.. en jaa hoor... 03:00! Kippenvel all over the place! En altijd als we zijn kamer uitgaan, zwaait ie....
Ik denk het, hij begon er net in de douche weer over... zus ook douchen... Ze is bijna 'jarig' blijkbaar is ze weer sterk aanwezig op het moment. Buiten dit verhaal heb ik meer verhalen hoor. Toen wij hoorden dat Yaël waarschijnlijk een dag eerder was overleden had mijn buurman hun 4 weken jonge dochtertje bijna levenloos in zijn handen na meerdere ziekenhuisbezoeken de dagen ervoor, hij heeft haar met spoed naar het ziekenhuis gebracht en een dag later kwamen wij daar dus ook voor de bevalling. Voor mijn buurmeisje waren er allemaal onderzoeken gaande en er stonden wat dingen op kweek. Dit mdt mijn buurmeisje was op dinsdag. Wij hoorden op woensdag hst slechte nieuws en donderdag op vrijdag ben ik bevallen. Zaterdag kwamen de resultaten voor mijn buurmeisje, ze had 18 virussen in haar lijfje waaronder het RS-virus en werd de beademing en zuurstof verdubbeld. Ik stuurde mijn buurvrouw toen een sms dat ik ons engeltje gezegd had te waken over mijn buurmeisje. Een dag later was ze ineens erg opgeknapt en mocht ze naar huis! Drie dagen daarna was ze bij de begrafenis van ons meisje, compleet stil en toen we kaarsjes om het kistje zetten begon ze ineens zachtjes te huilen. Mijn buurvrouw (die overigens verloskundige is) en ik zijn ervan overtuigd dat ze elkaar zijn tegengekomen toen ze beiden bijna overleden en dat Yaël ervoor gezorgd heeft dat mijn buurmeisje weer terugkwam en zo snel als een wonder opknapte! De artsen hadden namelijk geen enkele verklaring waarom ze zo snel opknapte!
Best eng.... Volgens mijn dochtertje zitten er vijf broertjes in mijn buik.... Laten we hopen dat ze gewoon nog niet zo goed kan tellen..
Ook fijn dat ik dit om 3:00 uur lees! vl ligt al lekker te snurken, ik doe voorlopig geen oog meet dicht, maar de tv aan.
Ja andere mensen vinden het "eng" wij niet zo wij vinden het fijn / mooi maar mijn zoon zegt met opa en oma te praten (die zijn overleden) en weet dingen die hij dus niet KAN weten. Hij kwam me vorig jaar vertellen dat ik zwanger was (ik was al in de overgang dus verwachtte dat niet bepaald) dat had oma verteld en hij had gelijk, ik vroeg meteen of het een jongen of meisje was, moest ie even aan oma vragen, volgende dag kwam ie gillend naar beneden "mama we krijgen een broertje!!" en tadaa gelijk. Heel vaak heeft ie dat soort dingen wij vinden het alleen niet eng..