Hallo allemaal, Ik ben kersvers op het forum maar zit al een tijdje mee te koekeloeren. Het lijkt me fijn om ons verhaal ook kwijt te kunnen aan wannabe-mama's die in hetzelfde schoutje zitten. Wij zijn dus nu een jaar bezig en nog geen succes. Natuurlijk ben ik gezegend met allemaal vriendinnen die in 1x, hoepsa, zwanger worden! Erg frusterend af en toe. Enniewee, wij hadden begin deze maand de langverwachte afspraak met de gyn. Die heeft even de boel van binnen bekeken en nix bijzonders gevonden. Ik zat vlak voor mijn NOD-dag, zoals dat hier zo mooi genoemd wordt, maar hij kon niets zien van een vruchtje ofzo. Dus mijn hoop om verrast te worden, ging in rook op. Afspraak voor bloedonderzoeken en baarmoederfoto gemaakt. Ondanks het strijdplan was ik toch erg ontdaan door het hele gedoe. Gewoon het besef dat je als jonge gezonde vrouw niet zomaar zwanger wordt, kwam ineens binnen. Dus, een tijdje zitten tobben en toch maar besloten niet door te gaan met de onderzoeken. De zaadjes van manlief waren al onderzocht en ondanks dat het niet super was zei de gyn dat het toch moet lukken op de natuurlijke weg. Nu nog de gyn bellen.... heb drempelvrees....
Hoi Djuke, ik respecteer uiteraard dat je de afspraken gaat afzeggen maar vind je het echt niet zonde? Je bent al zo ver! Bij het inwendige onderzoek kunnen namelijk een aantal dingen niet opgemerkt worden. Ik persoonlijk kan niet wachten op die onderzoeken. Heb je zelf al ovutesten gebruikt of getempt? Hopelijk zijn we snel zwanger zodat de testen niet meer nodig zijn!
Hey meis, een moedig besluit om verder te gaan zonder de MMM. Ik hoop voor jullie dat het op de natuurlijke weg gaat lukken. Sterkte en succes. Ikzelf zou overigens wel denken: stel dat? Ik zou zeker willenw eten of alles in orde is.
Uiteraard word jou keuze gerespecteerd maar net als wat de andere meiden al zeiden, zou je het wel doen dat afzeggen? Dan weet je i.i.g hoe het zit en kan je daarna alsnog besluiten om verder te gaan of niet. Ik ben onbedoeld achter een aantal dingen gekomen. Ik had enorm last van mijn menstruatie en (nog) geen kinderwens, maar heb een kijkoperatie gehad en daar kwamen dingen uit waardoor ik we erachter kwamen dat het niet helemaal goed zat bij mij. Wij zijn niet gelijk verder gegaan en wilden ook niet gelijk beginnen met een beebje. We hebben er goed over nagedacht en 9 maanden later besloten ervoor te gaan. Ik zit nu in de 2e ronde en we gaan het ongeveer 6 maanden zelf proberen. Daarna (mocht het niet nog raak zijn) gaan we verder met de Gyn. Liefs!
Nja, ik moet zeggen dat deze beslissing ook best moeilijk was en dat ik nog steeds wel twijfel hoor. Want ja, ik wil idd wel weten wat er nou loos is. Ben sinds een maand of 3 aan het klooien met tempen en ovu-testen. Ik heb gelukkig wel een hele regelmatige cyclus. Maar vraagjes: * als ik nou toch die baarmoederfoto doe, die is de 11e, is dat niet schadelijk voor een eventueel vruchtje? En volgens mij ben ik dan ongi, mag je dan wel een foto maken? * En nog een, euh, technische vraag. Hoe vaak moet je klussen als je ovu aangeeft dat er ei komt?
geven die ovutesten en tempen wel een duidelijke eisprong aan? die baarmoederfoto kan niet tijdens je menstruatie ,volgens mij doen ze die tussen de 6e en 12e dag van je cyclus (heb het foldertje thuis liggen) er zijn verschillende meningen over het aantal keren dat je 'moet' klussen. Sommige doen het elke dag en andere doen het om de dag, meerdere keren op een dag heeft volgens mij geen zin.
Ik kan eerlijk gezegd wèl snappen dat je er nog even mee wacht. Ik denk namelijk dat je je behalve een boel wetenschap over je lichaam ook een boel onzekerheden (ook artsen weten lang niet alles of er komt niet echt iets duidelijks uit een onderzoek) en vooral stress op de hals haalt. En stress is zeker niet bevorderlijk voor een natuurlijke bevruchting. Misschien een idee om jezelf een bepaalde tijd te geven, bv. 6 maanden nog, en daarna ermee verder te gaan? Sterkte ermee in ieder geval!
@ Esther: Ja, heb echt een duidelijke temp verhoging en mooie streepjes op de ovutest. @miepie: Ik heb niet echt een termijn in mijn hoofd. In ieder geval niet te lang. Waarschijnlijk een maand of 2 proberen.
fijn dat je wel duidelijke eisprong kan vinden, dat is bij mij namelijk niet het geval daarom kan ik niet wachten om die testen te ondergaan. en twee maanden is heel goed te overzien, toch? Ik dacht dat je voor langere tijd bedoelde. Dan doe je het toch lekker na al die rommelige feestdagen, je hebt groot gelijk meid.
Je moet ook uiteraard geen dingen doen waar je niet achter staat. Geef jezelf wat tijd, hoe lang dat ook duurd, dat beslis je zelf en dan komt het vanzelf wel. Ik hoop zelf ook héél erg dat het raak is voordat we terug moeten naar de Gyn want die hele medische molen zie ik niet zitten. Maar goed, als het zover komt zijn we al 6 maanden verder...nou ja, nu nog 5
Ik zelf ben na een klein jaar bij de gyn beland omdat ik al het gevoel had dat er iets bij mij niet goed zat ( dus een ander verhaal als bij jou). Inwendig dus wel een afwijking gevonden nl. PCO. Ook bloedtesten gehad en uitstrijkje en mijn man is onderzocht ( dat was oke). Hierna hebben ze mij aan de hormoontabletten gezet en om de anderste dag echo's gemaakt om te kijken of er een eisprong was, rond de vruchtbare periode een samenlevingstest gehad( om te kijken of het zaad en het baarmoederslijmvlies goed samen konden, want ook hier kan iets fout zijn), die was ook oke. 1ste ziekenhuisronde was meteen raak! Ik vond zelf de periode in het ziekenhuis erg confronterend en zeer intensief en weet ook niet of ik het lang zo volgehouden had maar achteraf gezien hebben we veel geluk gehad en zijn we nu heel blij dat we toch het ziekenhuis hebben laten uitzoeken wat er aan de hand was! Ik hoop voor jullie dat jullie voor jezelf kunnen bepalen of je op dit moment met of zonder ziekenhuis nog even doorgaat! Zelf vond ik het wel belastend maar wil altijd graag alles weten en ben dus blij dat ze er achter zijn gekomen wat het probleem was en is! Succes met je keuze! Liefs Kelly
Heey Ik begrijp wat je meemaakt. Het is ook allemaal heel eng. met mijn inwendige echo had ik ook stiekem hoop maar ook nix. En ik heb pas eind november een afspraak om terug te gaan. Dan krijg ik alle uitslagen. En dan ben ik 3 maanden en 10 dagen over tijd. en niet zwanger........ Dus nu is het helemaal eng ik weet ook niet wat er met mijn lichaam is. en ook al bijna een jaar bezig he!