Pijn!?

Hoi,

hier zijn al heel veel topics over hieronder. Misschien kun je daar veel voor je zelf uithalen.

Tjah, bevalling doet gewoon veel pijn, dat is algemeen bekend en er zijn bijna geen vrouwen die het niet als pijnlijk ervaren.
Het heeft alleen geen zin om daar van te voren druk om te gaan maken, want de angst zal de bevalling alleen maar moeilijker maken. Probeer te ontspannen. Misschien is zwangerschapsyoga wat voor jou? Het helpt je wat ontspannender tegenaan te kijken, is mijn ervaring.

En alle dingen rondom bevalling zoals inknippen, prik etc: daar voel je helemaal niets van hoor. Dat is maar een hele kleine bijzaak vergeleken met weeen. Dus daar hoef je je echt niet druk om te maken.

 

Ik heb een ruggenprik gehad, en als die goed gezet wordt voel je het wel, maar doet het echt geen pijn. Knippen doet geen zeer (nee, echt niet!) en ook het hechten deed mij geen pijn. Ik ben wel verdoofd voor het hechten, en ja dat voel je, maar ik heb bij de tandarts rottere verdovingen gehad.
De weeën doen inderdaad flink pijn, maar een zware ongesteldheid doet ook pijn en dat overleef je ook elke maand. Nou doet een bevalling wel flink wat meer pijn, maar het wordt geleidelijk een beetje erger dus het is te doen. En zo niet dan kun je verdoofd worden. Lees je wel goed in over de verschillende manieren en wat jouw voorkeur heeft.

Ik had zelf een zware en gecompliceerde bevalling, maar ook ik wil ooit nog een 2e, dus ´t is de pijn echt waard. En je hebt gelukkig geen geheugen voor pijn

 

ik vond de weeen het meest erge. Inknippen en hechten absoluut niet gevoeld! Ook het persen zelf vond ik vergeleken met de weeen niet super pijnlijk ofzow....
Probeer er niet teveel tegenop te gaan zien, iedere bevalling is anders dus je kan niet afgaan op verhalen van anderen. Zwangerschapsyoga heeft mij wel wat geholpen (ademtechnieken voor weeen). Succes!

 

inknippen en hechten deed echt geen pijn. de verdovind was wat vervelend, maar goed te doen. De weeen daarintegen. De rugweeen vond ik heel ellendig en Ik heb 2 uur lang non-stop persweeen gehad en vond het verschrikkelijk kon totaal niet op adem komen. Al met al zou ik het zo weer doen. Hoe cliche ook je bent de pin zo vergeten. Vond de napijn van de knip vele malen erger. Kon de eerste week niet eens zitten.

 

Tja de weeen kunnen echt op een gegeven moment ondragelijk pijnlijk zijn zodat je in jezelf gekeerd bent en onberijkbaar bent voor partner en andere....da's een manier van je lijf om het te kunnen doorstaan.

Knippen..daar voel je nix van..dat doen ze tijdens een pers wee zodat er geen boed zit in het weefsel waar ze in knippen (ivm het persen) en het dood aanvoelt...

Een epidurale zoals jij dat noemt of een ruggenprik is niet pijnlijk...jij denk waarschijnlijk aan een ruggenmerg punctie. Nee een ruggen prik tijdens een natuurlijke bevalling is niet pijnlijk en je hoed evengoed controle over je benen...perween kan je ook gewoon voelen..een zwaardere versie daarvan krijg je bij een keizersnee...dan voel je nix meer van je onderlichaam.

(maar dit soort info wordt uitgebeid besproken bij zw-gym is dat nix voor je...is erg informatie)

 

Ruggenprik voelde ik alsof iemand tegen mijn rug 'piekte' en ik voelde in mijn hiel een soort stroomstootje, zoals je voelt als je je elleboog stoot. Heerlijk. Tenminste, het effect. Het prikken was alleen lastig omdat die gast vroeg om mijn rug bol te maken. Jep... Met een kind van dik 8 pond erin lukt dat wel Had een 'kleine' ruggenprik, kon alles nog bewegen en mocht probleemloos nog 4 x zo veel uit dat infuus. Heb het verdoven en knippen niet gevoeld. Alles lekkerder dan de zo-veel-ste wee

Als ik je een tip mag geven... geloof wat de mensen hier zeggen... We hebben het allemaal overleefd ook de meest kleinzerigen onder ons heb vertrouwen in je lijf, ga uit van het positieve en hou rekening met onverwachte dingen... Raak niet in paniek en dan kan je heeeel veel hebben!

 

HI...

Vond mijn bevalling ove het algemeen wel meevallen... de ontsluiting liep vlot....
Het gene wat ik echt rot vond was dat ik met 7cm al perseweeen kreeg en die dus op moest houden...
(maar normaal gesproken krijg je die pas met 10 cm en mag je gelijk...)..

Mijn kindje paste niet... (kon het heuveltje niet nemen) dus het laatste stukje heb ik een flinke knip gehad... en is hij met de vacuum gehaald...
Knip heb ik zonder verdoving gehad... en niets van gevoeld... hechten deden ze met verdoving... en niets van gevoeld...

Ja prettig is een bevalling niet... maar probeer er "blanco" in te gaan... laat je niet te veel leiden door andere verhalen... iedereen is anders...
en misschien is een lage pijngrens wel gunstig...
Ze zeggen toch...dat als het "boven"' je pijngrens is.. je er niets meer van voelt

Een ruggeprik heb ik ooit gehad ivm een blaasoperatie... van de prik zelf heb ik niets gevoeld, maar later wel weeeeeeken nog ontzettende pijn in mn rug gehad... (bijwerking)..
zo'n prik is niet zonder nadelen...

Er is niet voor niets het spreekwoord:
Een mens lijdt het meest van het lijden dat hij vreest.....

 

Ik vergelijk het voor mezelf maar met een gaatje laten vullen bij de tandarts:
ik heb beide (een bevalling en het vullen van een kies) 1x meegemaakt zonder verdoving en een bevalling is het enige dat ik nogmaals zou willen doen zonder verdoving..
Mijn bevalling in het kort: 42 wk, 11 uur weeen, 1 uur persweeen, knip en vacuumpomp.

Bij mij hielp het erg om te denken per wee, zo van, deze wee krijg ik onder controle. En vooral niet denken aan hoelang het eventueel nog zou kunnen duren.
En bedenk ook: het vrouwenlichaam is ervoor gemaakt he, om kindjes op de wereld te zetten. Vertrouw op je lichaam.

 

ja het doet pijn...Ik ging er erg naïef in en dat was maar goed ook
Maar het knippen voelde ik niet hoor! En die eerste verdoving daar ook niet. Toen er alleen ineens nog meer geknipt moest worden, ben ik zelf hard gaan schreeuwen omdat ik het gewoon niet wilde horen.. (en iedereen was stil van de spannend, hihi)
Tja, de weeën, bij mij deden vanaf wee 1 zeer, maar goed, kreeg ze toen ook meteen om de 2 min. en dat is ook niet helemaal volgens het boekje.
Ik heb overigens op aanraden van de dok een epidurale gehad en dat doet dus echt geen pijn! Het vervelende was het stil zitten tijdens de weeën, maar omdat je dus de pijn van de weeën kent voel je dat prikje echt niet hoor!

Succes alvast!

 

ik was dr bij mn eerste ook bang voor maar ik heb t allemaal niet eens nodig gehad! n meid van 9 pond ter wereld gebracht zonder inknippen, scheuren, hechten en naalden..
Nu bij mn 2e weet ik nog niet hoe t gaat lopen..
ze ligt in Onvolkomen Stuit
En dr bestaat n kans dat ze gehaald word met keizersnede..
Dus ik kan niet echt mn ervaringen delen

 

ik ben ook erg bang voor de pijn, knip, en de naalden.

maar heb er met de verloskundige over gepraat en die heeft me gerust gesteld.
want ik was helemaal gek gepraat door andere vrouwen met horror verhalen.

ze heeft gezegd is een flinke klus iedereen ervaart het anders maar je weet waar voor je het doet.
en als je eenmaal je kindje in je armen krijg ben ja alle pijn vergeten.
en het is niet de ergste pijn die der bestaat.
sommige vrouwen hebben soms wel 4 kinderen ,dus dan moet het mee vallen lijkt mijn.

 

Hey
Mijn pijngrens is ook niet bepaald hoog hoor,maar laat je iig niet gek maken door verhalen van anderen. Mijn moeder had een goede bevalling. bijna geen pijn, en mijn buurvrouw had het idee of ze dood ging. Heb mezelf dus maar voorgehouden dat het zou voelen alsof ik dood zou gaan dan kon het alleen maar meevallen

Tuurlijk het is niet pijnloos en toen ik er middenin zat dacht ik ook alleen maar 'ik kan dit niet" maar je zal wel moeten en dus ga je door. Je krijgt een soort adrealine kick over je heen.

En laat je ook niet bang maken door al die inknip verhalen, ik ben bevallen van een 8 ponder zonder knip, en zonder inscheuren.

 

Hey meis,

Toen mijn bevalling begon vond ik de weeen het ergste van alles, toen ik mocht mee gaan persen vond ik dat echt een hele op luchting.
Toen bij mijn kids het hoofdje geboren werd voeld het heel branderig aan.
Probeer te ontspannen meis, en laat het over je heen komen, ik weet het makkelijk gezegt als gedaan.

Heel veel succes! en geniet nog lekker even van je zwangerschap!

Groetjes,
Bianca

 

Praat er met je verloskundige over. Je zou kunnen bespreken dat je pijnstilling wilt op het moment dat je het echt niet meer houdt. Een lage pijngrens zegt niks. Ik piep ook bij elk pijntje, vind een spelde prik verschrikkelijk en als ik bloed moet prikken gaat mijn ventje mee om mijn hand vast te houden!

Maar, begin dit jaar heb ik een zware operatie gehad. Voor de operatie heb ik veel pijn gehad en na de operatie heeft het 2 dagen geduurd voordat mijn pijn onder controle was. Ondanks mijn lage pijngrens heb ik die zware pijnen prima doorstaan. Of het te vergelijken is met weeën doorstaan weet ik niet, maar het geeft mij wel het vertrouwen dat ik kan piepen om kleine pijntjes en grote pijnen aan kan.

 

Over de pijn bij een evt. knip hoef je je niet druk te maken. Dat doen ze tijdens een wee en daar voel je dan niks van, althans ik voelde er niks van. Voor wat betreft hechtingen: daarvoor krijg je een verdoving. Van deze prik voel je niks, omdat je op die plek al op een natuurlijke wijze verdoofd bent door de bevalling. Daarna voel je alleen het zetten van de laatste paar hechtingen. Ook dit viel bij mij reuze mee .... ik was zo blij dat ik m'n ukkie op mijn buik had, dat het me niks meer kon schelen wat ze bij me gingen doen. De weeen: toen ik dacht dat ik het niet meer uit kon houden, mocht ik persen .... en dat vond ik echt een verlichting. Verder heb ik nog wel lang last gehad van de hechtingen van de knip. Maar goed ... dit zijn mijn ervaringen en voor iedereen is dat persoonlijk. Iedere bevalling is ook anders, dus ...

Veel succes,

Gr,
Ellis

 

oke het doet zeker pijn maar hoe ik het ervaren heb is gewoon dat je op dat moment niet eens echt bewust beseft dat het zo'n pijn doet! er zijn echt momenten dat je het letterlijk uitschreeuwt vooral de laatste uren dan ben je er gewoon helemaal niet meer bij! en hoe ik het ervaren heb is dat je op dat moment totaal niet denkt! ik riep van tevoren altijd het hardst dat ik n ruggenprik ging vragen meteen als ik binnenkwam in het ziekenhuis maar op dat moment dacht ik er helemaaaal niet aan! pas toen hun zelf zeiden dat ze me een ruggenprik gingen geven had ik zoiets van GODZIJDANK hhahaha en die knip? ik wist niet eens dat ze geknipt hadden pas na de bevalling toen ze zei dat ze ging hechten hahaha