Na bijna 10 weken hebben wij het verteld :-)

Hallo meiden

Even mijn verhaal weer kwijt, ben zo opgelucht .
Vandaag ben ik 9 weken en 4 dagen zwanger, we weten het zelf vandaag al weer 6 weken dat we zwanger zijn.
Het was/is nog steeds een raar idee dat we een kindje krijgen en moeten er nog erg aan wennen dat we over 7 maanden niet meer samen zijn.
We hadden afgesproken om het pas na de eerste echo aan onze fam. te vertellen.
We wilden zeker weten dat alles goed is en dat we het hartje hebben zien kloppen.
Nu krijgen wij onze eerste echo pas 19 jan. Ik ben dan 11 weken en 2 dagen.
Een aantal vrienden zijn waren al wel op de hoogte en die vonden eigenlijk dat onze moeders/opa/broers en zus ook op de hoogte gesteld moesten worden.
Ze kwamen met de reden dat stel het niet goed zou zijn, zou je het dan vertellen.
Ons antwoord was ja natuurlijk zouden we dat vertellen, en toen snapte ik het.
Het werd toch wel tijd om de oma's,opa, oom's en tante op de hoogte te gaan stellen en dat hebben we gister avond gedaan.

We zijn naar de Prenatal gereden en hebben voor de oma's/opa een setje slabbetjes gekocht.
We zijn eerst naar mijn moeder en man gereden met de smoes dat we in de buurd waren en we even een bakje koffie kwamen doen.
Ik was zooooooooooo zenuwachtig dat mijn hart in mijn keel bonste.
Na bijna ANDER HALF UUR hahahahaah daar gezeten te hebben werd het toch echt wel de hoogste tijd om het te gaan vertellen, we moesten immers naar nog een oma om het te gaan vertellen .
Toen kwam het moment dat mijn vriend het cadeautje aan mijn moeder gaf.
Normaal is mijn moeder een hele nuchtere vrouw die niet snel emotioneel is (dat heb ik dus van mijn moeder) we hadden dan ook verwacht dat ze zouden zeggen "ohhhhh leuk zeg, gefeliciteerd" en vervolgens verder zou gaan met een verhaal
Maar niets was minder waar hihihihihi.
Ze kreeg het cadeautje in haar handen en keek haar man vragend aan. Ik zag in haar ogen dat ze dacht het zal toch niet
En het moment dat ze de slabbetjes in handen had begon ze te huilen en vloog ze ons om de nek.
Het eerste wat ze zei "Ohhhhhhhh wat ben ik hier blij mee, ik hoopte hier al jaren op" (we zijn net 4 en een half jaar samen )
Goed van de schrik bekomen gingen we naar de volgende oma.

Ook daar waren we "toevallig" in de buurd.
Juist bij mijn schoonmoeder hadden we verwacht dat ze hysterisch zou worden any way.
We waren bij mijn schoonmoeder en na wat gedronken te hebben gaf mijn vriend het cadeautje aan zijn moeder, die keek ook een beetje raar en toen kreeg ze het in de gaten.
Ze pakte de slabbetjes uit en werd helemaal stil (van geluk). Ze zat maar te kijken en te lachen naar dat setje slabbetjes en na enig moment kwamen dan toch de tranen.
Iedereen is zo blij en gelukkig dat er weer een kleinkind,nichtje of neefje bijkomt.
Dat ik nu wel heel blij bent dat we het verteld hebben .

Zo dat is er uit hahahahahahaha.
Ik hoop dat jullie ook allemaal hele leuke reactie's of juist wat je nooit verwacht had hebben gehad
xxx

 

Ja de reactie's waren geweldig, was er ook erg blij mee.
Ik voel me nu ook weer iets beter moet ik zeggen.
Het is raar, dan ben je al een aantal maanden bezig met zwanger worden en als het dan 1 maal zo ver is...........
Af en toe schieten er wel eens wat dingen door mijn hoofd.
Hoe moet het met dit hoe moet het met dat, geen verre vakantie's meer samen.
De onzekerheid slaat soms toe .
Maar blijkbaar hoort dit er allemaal bij.
En als je dan zulke leuke en lieve reactie's krijgt maakt dat een hoop goed

 

Tuurlijk is dat kindje veel leuker hahahahahah maar die reizen gaan er zeker weer komen maar dan indd als gezin
Kijk er nu al naar uit.
Dank je voor de felicitatie's