De dag waarop ik mijn ex vertelde dat ik bij hem weg zou gaan. En hij me dusdanig in elkaar geslagen had dat ik 2 dagen weggeweest was ik wakker werd in het ZH en hij naast mn bed zat te huilen en vervolgens allerlei dreigementen uitte zodat ik niet durfde te vertellen wat er gebeurd was
WTF?! Wat een idioot!!! Je noemt hem je ex, dus neem aan dat je niet meer bij hem bent. Verstandige keus engste wat ik ooit heb meegemaakt was toen ik heel klein was. Ik was aan het buitenspelen met wat kinderen uit ons blok. Er lagen van die enorme ronde dingen waar ze draden/buizen vanaf rollen tijdens bouwwerkzaamheden aan straten etc. Dus wij daarop klimmen.... lag 1 van die dingen niet vast. Ren ik erheen, spring erop, klimmen en begint dat ding opeens te rollen. Ik kwam er niet meer vanaf, viel op mijn borst, ding rolde stukje over me heen en toen weer terug maar ik kreeg geen lucht meer. Uiteindelijk begon mijn broertje van toen 7 keihard op mijn rug te slaan waardoor ik weer lucht kreeg (denk ik) Dacht echt ff dat ik doodging toen Gelukkig ben ik er nog
Dat ik vanmorgen door een auto ben schept terwijl ik onderweg was naar mijn werk. De schrik begint nu pas te komen...
Dat ik werd aangerand door een man op mn 16e. Ik kwam terug van training en er zat daar een man op een paaltje. Hij vroeg hoe laat het was en ik zei kwart over 11. Mooi zo, dan is het nu tijd om je mee te nemen. Hij pakte me vast en begon aan me te trekken. Ik dacht ja daaag. en heb geprobeerd me los te rukken. Pas na een trap in zn kloten liet ie me los, trok een mes stak in mn been en hand, greep me bij mijn voet, ben weer losgekomen en weggerend. Op de fiets met 35km/u naar beneden sjeezen van een berg af en dan keihard in een kuil fietsen waardoor je zadel door de klap losschiet en er allemaal auto's langsrijden... Dat mijn oudste dochter van de trap afhipte (ze was een konthipper) haar vader dacht dat ik het traphekje had dichtgedaan en ik dacht dat hij het gedaan had, ik zie nog steeds zo het traphekje openzwaaien en haar naar beneden storten... Gelukkig was alles goed maar elke keer als dat beeld ineens naar voren komt krijg ik datzelfde gevoel weer. en als kind van een jaar of 10 vastgezeten in de modder. Was met een vriendinnetje in een park in aanleg aan het spelen toen het heel erg begon te regenen. De modder ging drijven en we werden er steeds dieper ingezogen. In het begin kwamen we nog steeds wel los maar als de een dan de ander ging helpen zat die ook weer vast. Op een gegeven moment was een invalide man die vroeg of ie moest helpen door bijv de brandweer te bellen. Vervolgens kwamen er 3 brandweerauto's, 3 ambulances en 2 politieauto's... beetje overdreven hahaha. En de hele wijk was uitgelopen om te kijken. Sindsdien ga ik ook nooit meer kijken bij ambulances, wat moet je je vreselijk bekeken voelen, bah!
Oh ja, ik herinner mij ineens iets, een paar maanden geleden. Ik was met de jongste boven, zet hem neer en draai me om om het traphekje dicht te doen. In een seconde stond hij voor die trap en laat zich zo naar beneden storten! Ik heb keihard mijn mans naam geschreeuwd ( die was beneden ), hij stond binnen 2 seconden onder aan de trap om hem op te vangen, maar in die tussentijd heb ik mij op 1 of andere bizarre manier met mijn voeten de jongste opgevangen. Hij rolde echt de trap af, een tree of 4 was hij onderweg toen ik hem te pakken kreeg. En het erge, die kleine lachte alsof hij in één of andere attractie zat. Draak. En ik ben in 5 seconde tijd, 20 jaar ouder geworden. En helemaal bond en blauw, want hoe ik hem zo tegen heb kunnen houden snap ik nog steeds niet.
WTF!!!???? Ik snap sowieso niet dat je als mens zoiets kunt adviseren/uitspreken, laat staan als het je vk is!! Ik zie aan je banner dat Noah inmiddels al een paar maand oud is, hoe is het met de kleine man?
oh ik weet nog iets ik heb toen echt gevreesd voor mijn leven en mijn baby! mijn man reed in die tijd bagage vanuit t vliegveld naar de mensen thuis. ik was op dat moment 20wk zwanger ongeveer van onze oudste. hij had een ritje naar frankrijk. nou leuk ik ga mee! onderweg kwam ik erachter dat hij behoorlijk aangeschoten was en nog allemaal bier in de auto had die hij mooi opdronk tijdens t rijden. eenmaal aangekomen in frankrijk was hij behoorlijk zat en begon hij dingen te verwijten over mijn ex. opgegeve moment passeren we een klein tunneltje en met een rotvaart vliegt hij door die tunnel heen, als hij ook ma 1verkeerde beweging zou maken zouden we volop tege de wand op zijn gereden. gelukkig niet gebeurt ma hey we waren nog lang niet thuis. onderweg naar huis reed hij constant 180km en ging van links naar rechts op de snelweg om ma niet te hoeven afremmen. ontzettend irritant te doen in de auto steeds naar mij kijken terwijl hij zo hard reed. ik dacht echt dat het ergens verkeerd zou gaan en we een ongeluk zouden krijgen. eenmaal thuis heb ik hem helemaal verrot gescholden en heb een paar dagen spierpijn gehad omdat ik me zo stevig vast hield aan de auto voor het geval we een ongeluk zouden krijgen. ik ben wel nog met hem samen en heb 2kinderen ma gelukkig heeft hij voor 5jaar geen rijbewijs meer door dit soort gedrag brrrr nooit meer in de auto bij iemand die heeft gedronken! !!
sorry voor de typfoutsn ik zit op de gsm. ik ga ff de fouten corrigeren op de laptop want dit leest nidt fij.
Ik ben in 2007 2,5 dag gegijzeld in mijn eigen woning door mijn toenmalige vriend omdat ik de relatie wilde verbreken en hij dat geen goed plan vond.......mishandeld lichamelijk en geestelijk en misbruikt. Het is een gek gevoel als je lichaam een geest toegeven aan het feit dat je dood gaat.......... MAARRRRRRR IK BEN ER NOG EN GENIET!!!!!
Pfff, dit verhaal doet me gelijk herinneren aan die keer dat mijn anderhalf jaar oude dochter van boven naar beneden van de trap kletterde Ik draaide me boven 1 seconde om, om het wasmachine deurtje dicht te doen en in die seconde was dametje naar de rand van de trap gewandeld en viel letterlijk van boven naar beneden. Ik hoor nog zo die 4 bonken met het gehuil erachteraan. Ze was de volgende dag blauw in haar gezicht aan 1 kant. Wat schrok ik me kapot zeg en wat voelde ik me schuldig Godzijdank had ze er niks ernstigs aan overgehouden.
Ooh wat lijkt me dat eng. Fijn dat ze er niks aan over heeft gehouden. Zo werd ik een paar weken geleden wakker van gehuil van de oudste, die had een enge droom. Dus getroost en weer naar bed. Na een minuut of 10 begin ik weer in slaap te vallen, en was al een eindje heen, hoor ik opeen bonkbonkbonk. Echt het geluid alsof iemand van de trap af viel ( wij slapen beneden, kids boven ). Ik stond als 1 of andere kung-fu ninja binnen een seconde naast mijn bed, kussens vlogen alle kanten op en man schrok zich dood. Ik dacht dat de oudste het bed uit was gekomen, en was gevallen. En het ergste, ik hoorde geen gehuil!!! Ben toen zó geschrokken, sprint naar de trap toe en zag helemaal NIKS! Mijn man had het ook gehoord, keek in de hal en ik zie onze hond heel schuldbewust lopen. Ik denk dat de hond de trap op wilde, en er vanaf is gedonderd. Ik kwam moeilijk in slaap die nacht.
Jeetje!!! Kan me indenken dat je hart zowat stil stond! Ik heb weleens gehad dat mijn dochter ineens keihard begon te krijsen midden in de nacht. Nou je hart staat stil. Stond ook met 2 sprongen in haar kamer toen En je arme hond...arme beestje zal ook niet helemaal wakker zijn geweest
Ontvoerd worden door mijn ex! Naar engeland Hij heeft altijd tegen mij gezegd dat hij daarheen zou gaan (was illegaal) en ik heb dat zo lang mogelijk tegen kunnen houden. Achteraf was hij met een vies spel bezig hij zorgde dat mijn ouders niet meer kwamen,mijn vriendinnen waarschuwde me al telkens. Maar ja ik was verliefd en zag dat allemaal niet. Toen hij tegen mij zei we gaan naar mijn broer in almere. Leuk dacht ik nog even een week weg. Koffer ingepakt tijdens het in laden zag ik mijn moeder nog beneden op de parkeerplaats. (niets vermoedend wat er ging gebeuren) Onderweg naar almere daar een nacht geweest en toen zijn we naar rotterdam gegaan naar vrienden van hem. Ik kreeg s'avonds eten en drinken ging liggen en werd de volgende ochtend wakker op de stena line(boot) onderweg naar engeland. Toen werd alles anders voor mijn gevoel. Hij heeft mij 4 weken opgesloten gehad op een kamertje in een asielhuis deed super lief tegen mij kwam met cadeautjes aan en zo. Tot hij op een dag vergat de deur op slot te doen. Ik ben naar buiten gegaan naar eerste telefoon cel gelopen en mijn moeder gebeld. Die mij dus al als vermist had op gegeven in nl mijn vriendinnen hadden haar gebeld om door te geven dat ik spoorloos was. Ze kon alleen maar huilen en vroeg me waar ik was. Ik wist alleen dat ik in engeland was,maar waar? Ze zou me terug bellen binnen een uur op dat nummer van de telefooncel. Ik ben vlug terug gegaan naar de kamer heb wat kleren gepakt mijn portemonee gezocht (zat mijn id in) maar bankpasje was weg. Shit hoe ga ik nu weg? Ik ben gegaan heb heel de kamer overhoop gegooid en weer terug naar de telefooncel. Mam belde zei dat het netnummer van de telefoon uit bullwell kwam en heeft me een adres gegeven van een westernunion punt. Ze stuurde geld zodat ik op de trein kon stappen naar harwich haven. Ik had weer geld ben naar het station gegaan, en toen ik net zat in de trein en de deuren gingen dicht kwam hij aanrennen met 2 jongens. Mijn hart klopte in mijn keel. Rij aan dacht ik nog. Ik heb toen6 uur in de trein gezeten een nacht op station geslapen, voor ik bij de haven aan kwam. Daar ook een nacht geslapen op de haven. En om 6 uur kwamen de eerste passagiers al aan lopen. De deuren gingen open en daar kwam mijn moeder en haar vriendin aan. Ik heb gehuild als een klein kindje. Gelukkig is het allemaal goed af gelopen. Er had ook wat anders kunnen gebeuren. 2de schrik moment. Toen diezelfde man 2 jaar terug ineens bij mijn werk voor de deur stond. Ik kwam naar buiten zag hem met een vrouw en 3 kindjes. Van de achter kant en ik wist het zeker dat is hem! Zoveel angst en haat kwam er naar boven bah. Dit was even een korte samenvatting. Want er is nog veel meer gebeurt daar en achteraf. Maar dan ben ik over een uur of 10 nog aan het typen
Oooh jeetje babyhope ik zit met open mond te lezen!!!! Maarre ik ben nu wel ontzettend nieuwsgierig naar meer! Lijkt wel of ik een goed boek aan het lezen ben! liefs Adorable
Ja ik heb aangifte gedaan maar dat is op zijn oude naam. Hij heeft in engeland dus een andere naam aangenomen. En die weet ik niet. Adorable. Nou hahaha ik zal eens denken aan een boek gaan schrijven.mischien kan ik het zo ook los laten. Dit was in 2002-2003 en ben nu nog bezig met de gevolgen ervan te betalen. Mijn bank pasje was dus weg. En ik had net daarvoor een lening aan gevraagd voor nieuwe meubeltjes te kopen in mijn nieuwe huisje. Dat geld was dus allemaal weg. En hij had mijn huis onder verhuurd aan andere afrikanen. En die wilden er totaal niet uit. Ik kon daar dus ook niet voor naar de politie want toen mocht je nog niet onder verhuren. Blablabla