Ik baal er enorm van dat mijn borsten kleiner zijn geworden en ook minder mooi van vorm. Ik had altijd al een kleine cup maat A (soms B) en daar heb ik nooit moeite mee gehad. Maar nu vind ik het niks, maar hopen dat ik snel zwanger ben, dan is het weer even beter! Verder een lichte baarmoederverzakkking, ook heel irritant, want tampons zitten niet lekker en alles lekt er langs (sorry voor het niet zo frisse verhaal). Ook nog een kleine aambei die vaak bloedt, maar dat gaat nog wel. Postief is dat ik 3 kilo lichter ben dan voorheen. Helaas heb ik dan ook weinig eetlust meer. En mijn cyclus is stipt regelmatig geworden , maar dat hang ik niet op aan de zwangerschap. Natuurlijk heb ik alles dubbel en dwars over voor de kleine. Maar soms mag je best even klagen vind ik! Waar balen jullie van? Schrijf maar van je af!!
Na mijn eerste zwangerschap was mijn cyclus ook heel regelmatig en vooral kort geworden. Heerlijk vond ik dat! Nu ben ik pas geleden weer bevallen en dus is het afwachten of ik weer zo'n mooie cyclus ga krijgen. Ik ben benieuwd!
- borsten voelen heel leeg aan, echt slappe hap. - buik is heel "breed" en een navel zo diep dat je er vast wel een echo uit zal kunnen krijgen als je er hard in schreeuwt:x - de 'onderkant' is heel lelijk geworden - plas ophouden lukt minder goed - scheten idem - striae :x Bah. Het is maar dat je er iets moois voor terugkrijgt
Ik moet zeggen dat het mij alles meevalt, allemaal. Mijn buik is nog steeds wat zachter dan voorheen, maar voor de zwangerschap liep ik altijd 24/7 met aangespannen buikspieren en het lukt me maar niet om dat weer aan te leren, haha! Mijn borsten zijn ook zielige zakjes geworden (was volle cup A, nu is soms AA precies goed), maar daar ging ik van tevoren al van uit. Het enige echt vervelende, maar dat is geen uiterlijk-ding: ik heb nog steeds (!) last van het litteken van mijn knip, terwijl mijn zoon inmiddels alweer 15 maanden is. Ik denk toch dat ik niet mag klagen, want geen striae, geen achtergebleven kilo's, etc. Alleen die knip, dus.
Ook ik heb maar eventjes mogen genieten van een stel mooie, volle borsten. Nu is het weer gewoon terug naar B en niet zo vol...:x Door mijn schildklierafwijking zit ik onder mijn gewicht van voor de zwangerschap en is mijn buik helemaal verdwenen, zelfs de cellulitus op mijn benen is weg. Tampons waren favoriet, maar voelen nog steeds niet prettig aan en ik ben veel heftiger ongesteld dan voorheen. Wel zit er opeens regelmaat in. Kortom: wat dingen veranderd, sommige in het voordeel, sommige in het nadeel. De balans is positief en we hebben er natuurlijk een fantastisch mannetje bij!
- wat slappere buik - litteken van keizersnede - misschien heel klein beetje slappere borsten. Maar misschien lijkt dit zo omdat ze tijdens de zwangerschap hard waren (niet groter) Verder eigenlijk niets.....
Valt me op dat er 3 van de 6 een regelmatige cyclus hebben gekregen... mhhh misschien geen toeval dan???
Oh, daar kan ik niks over zeggen. Ben na het stoppen met de BV meteen weer aan de pil gegaan ivm endometriose Misschien dat het dus eigenlijk wel 4 van de 6 was geweest, maar dat zullen we nooit weten
Hey Wat een leuk topic, lekker herkenbaar Mm even denken. Ik had altijd al kleine borsten, wat ik helemaal niet erg vond, maar vroeger waren ze stevig en nu best slapjes. Geen theezakjes zoals ik had gevreesd maar het lijkt alsof er iets uitgehaald is, zoals al gezegd hierboven een lege lap maar ik gaf borstvoeding en naar het schijnt is dat normaal. Ik moet ook nog enkele kilos kwijt, vooral love handles ... Ik had een zwangerschapslijn en die is er ook nog maar ergens ben ik er fier op, een duidelijk restje van een wonder en een goed excuus voor men lebberbuik Waar ik het nog het moeilijkste mee heb, is men onderkantje..Dat is helemaal anders...Ik had ook littekenweefsel(was niet geknipt maar scheurtje was wat verkeerd dichtgegroeid), dat is eraf gehaald maar het lijkt allemaal...anders Het lijkt ook alsof een stukje van de binnenkant nu buiten is...vroeger moest ik er echt in gaan voor een tampon, nu lijkt die half in men vagina te zitten..heel raar. Ik hoop dat dit nog beter wordt, want het is wel raar.. Op sommige dagen voelt het ook allemaal heel gevoelig en "gezakt" ook alzijn mijn bekkenbodemspieren volgens gyn goed in orde en heb ik geen urineverlies. Heel soms is er ook een druk op alsof er nog iets uit moet komen. Seks was geen probleem maar ik vind het allemaal maar raar. Het is ook zoiets waar niemand in mijn vriendenkring over praat. Over kleinere borsten, extra kilos wel ja maar over hun onderkantje neuh hoor...
- Ik heb nog wat kilo's over. - Mijn benen hebben een tijgerpakje aan (de striae zit zelfs op mijn kuiten!) - Het lijntje van mijn navel naar beneden zit er nog. - Mijn borsten zijn slapper en zitten vol striae, maar ik vind ze niet lelijker geworden.
@1979kik: Nou bizar, jouw verhaal over de onderkant is echt exact wat ik ook heb! Echt heel naar he.. na de zwangerschap ben ik erachter gekomen dat ik pre-baby echt een prachtlijf had (met altijd al kleine borsten maar tenminste stevig...) en een modeldoos Ik heb een manuele placentaverwijdering gehad en een aantal hechtingen van binnen, dus de buitenkant an sich ziet er op zich best redelijk uit. Maar inderdaad het lijkt allemaal wat 'gezakt' en ik heb de hele tijd de neiging om dat 'iets' soort van 'terug te duwen' als je begrijpt wat ik bedoel. Echt alsof er iets uithangt, of alsof er een tampon verkeerd is ingebracht, of alsof er nog iets uitmoet. Verder als ik zelf voel is het een beetje 'vol' daarbinnen. Alsof er meer weefsel zit dan voorheen of zo, echt OMG Mijn bekkenbodemspieren waren prima in orde aldus de gyn bij de nacontrole (inmiddels een maand geleden). Seks gaat hier redelijk okee, behalve de eerste paar tellen (dan denk ik echt van nee au au haal'm eruit aaarghhh maar daarna gaat het opeens wel ) Maar goed. Ik ben ondertussen 2.5 maand geleden bevallen en de onderkant is drama. volgende week maar weer naar de gyn om de boel nog eens na te laten kijken... ik hoop echt niet dat het een echte verzakking is of zo, maar heeft er alle schijn van (na alles wat ik gelezen heb op fora en zo..)
wat er veranderd is aan uiterlijke kenmerken: nou, heb nu een buik die zo slap is dat ik niet mag touwtjespringen omdat die zo flabbert dat ik mezelf blauwe ogen sla heb striae over borsten/buik/benen (alleen bij 1e zwangerschap opgelopen) over de inwendige zaken ga ik het niet eens hebben zucht
Ik heb aan de bevalling een voorwand en een achterwandverzakking overgehouden. Het ziet er ook anders uit van onderen. Er hangt niets uit of zo maar het lijkt niet meer op de onderkant van voor de bevalling. Ik heb bekkenbodemfysiotherapie gehad en doe nog steeds elke dag bekkenbodemoefeningen, die helpen prima. In het begin had ik nl last van ongewild urineverlies en daar ben ik nu helemaal van af gelukkig!!! Verder heb ik het idee dat er een "bal" van onderen zit, dat is dus die verzakking.... Voorlopig hoef ik nog niet te worden geopereerd, dat is alleen nodig als ik meer klachten krijg. Wat er verder anders is dan voor de bevalling: Mijn buik en navel zijn wat slapper geworden en er is nog een smalle streep op mijn buik te zien. Al met al heb ik het er graag voor over gehad, ik heb een wolk van een dochter gekregen en die wil ik voor geen goud meer kwijt!
Ik heb geluk gehad. In no time had ik mijn oude figuur weer terug, mijn borsten waren misschien wat minder 'vol' maar ach, ik loop er toch niet topless bij . Geen hangbuik, flubbervel, geen striae, geen verzakkingen en voor zover ik weet ziet de onderkant er nog net zo uit. Kan alleen wel een litteken zitten van een open wond, maar dat kan ik niet zien. Alleen maar een zoon van tien pond, een zware bevalling (niet alleen groot maar ook nog een sterrenkijker) en hechtingen die van binnenuit zijn gaan ontsteken waardoor het herstel wat langer duurde. Maar verder echt helemaal niks. Mijn zwangerschap was op allergieën na ook een eitje. Dus gewoon echt een mazzelkontje hier. En dat streepje van navel naar beneden, ik ben er trots op dat dat samen met mijn zoon mijn enige twee souvenirs zijn van de zwangerschap. Mijn cyclus was wel heel kort na de zwangerschap. Het duurde negen maanden voordat de boel weer op gang kwam, maar nadien had ik een cyclus van 31, 33 en zwanger (volgens de termijn in een cyclus van 28 dagen). Ik heb PCOS en mijn vorige zwangerschap kwam uit een cyclus van 100+ dagen.