Oh ja! Was ik dat toch bijna vergeten! Ik heb opeens wel borsten! Haha. Die ga ik dadelijk wel weer missen hoor!
ik heb sinds mijn dochter ook bij elke zwangere buik die ik zie een soort van medelijden hahahaha... en nu ben ik er toch zelf weer 1. Al heb ik dus geen medelijden met mezelf hoor, maar toch... dat kindje in je armen is toch wel de reden waarvoor ik het onderga!
Hahah, die was ik helemaal vergeten! En indd ook dat je echt een bitch mag zijn en niemand die het je kwalijk neemt ! Ik ben momenteel ook echt strontchagerijnig, dus vriendlief heeft weer veel te voorduren.
Geweldig! Een super trotse dochter die grote zus wordt,buikje dat gaat showen, mensen die je trots kunt vertellen dat je een wondertje verwacht. De bewegingen die je gaat voelen, de onvoorstelbare liefde die met de dag voor je ongeboren kind groeit!! Ik heb alleen de eerste 5 a 6 weken last van misselijkheid enzo gehad en ben af en toe wat moe. Maar elk ongemak, hoe klein ook is het me compleet 100% waard!
Het feit dát ik het een keer mag mee maken na 2 jaar wachten, want sommige anderen is dit niet gegund. Maar eerlijk: ik vind het echt niet leuk, ze zeggen dat je leven veranderd als je een kind krijgt, nou bij mij is mijn leven totaal omgekeerd sinds ik 6 weken zwanger was en alleen nog maar kon lopendebandkotsen en niet eens meer staand kon douchen van de slapheid. Niet meer opgeknapt ook sinds toen (wel iets uiteraard), gelukkig hou ik mn eten wel binnen vanaf 20 weken dus het is vol te houden maar dat is zwanger zijn voor mij: uitzitten thuis en misselijk zijn. Roze wolk..? meer een grijze met een roze stipje hier en daar maar wel dankbaar want we krijgen een kindje.
en het einde is in zicht! Succes nog even met de laatste loodjes (geldt trouwens voor alle dames hoor... ook die nog niet in de laatste loodjes zitten. Ik wens iedereen een vorderende en makkelijke bevalling toe )
Mag ik je over ong. 9 maanden daarop antwoorden? . Tot zover vind ik de aandacht wel leuk. Het is ook wel eens een keer leuk als mensen zich zorgen om jou maken. Babydingetjes kijken. Cadeautjes zal ik niet heel veel krijgen want ik heb niet een hele grote vriendenkring (bewust hoor. I kmoet ze kunnen onderhouden ). Verder geeft het me een heel fijn gevoel dat mijn moeder inmiddels de hele boel bij elkaar aan het breien is. Niet eens zozeer om het breien, maar gewoon de moeite die ze ervoor doet. Dat doet me wat.
Ik geniet van elke beweging en ben nu al helemaal verliefd op de kleine en ontzettend dankbaar at ik dit voor de tweede keer mag meemaken. Ondanks dat vind ik de zwangerschap echt lood en lood zwaar en ik ben dan ook al vanaf het moment dat ik de test deed aan het aftellen. Ik kan niet meer volledig voor de oudste zorgen en ook in huis kan ik bijna niks meer. Pfffff nog 8 weekjes
zwanger zijn viel me vies tegen. ;t leek me zo fantastisch vroeger. Maar op de bank zitten met een hand op mijn buik of op bed van die schopjes en golfbewegingen fantastisch. Vriendin is hoogzwanger en zat toch weer met een jaloerse blik naar die prachtige toeter te kijken. ( en die vers-van-de-pers-baby's met van die ongecontroleerde beweginkjes zijn helemaal fantastisch)
de kleine voelen in je buik, lekker trots zijn met je dikke buik, en het naderend verlof, kortom: elke dag genieten!
Het begin vond ik minder door de misselijkheid. Daarna voelde ik me beter en de baby liet al gauw van zich horen. De schopjes en de bewegingen van de baby blijf ik bijzonder vinden. Ook het contact dat er nu al is, voelt heel bijzonder. Ik ben erg blij en trots dat ik dit mee mag maken voor de tweede keer. Mijn buik is echt mijn pronkstuk. Wel vind ik de harde buiken en het snel moe zijn niet leuk, maar ja dat hoort erbij. Gelukkig is mijn man erg behulpzaam en mijn zoontje erg lief (naast zijn drambuien en peuterpubertijd). Heb een keer gehad dat ik helemaal kapot was en moest huilen en mijn zoontje bij me kwam en zei: Mama, niet huilen, ik hou toch van je. Zo lief!!!
Ik vind het echt geweldig om zwanger te zijn! Helemaal nu de kleine al lekker beweegt, zo bijzonder om dat te voelen. Ik kan inmiddels ook al leuk met mijn buik pronken. Ik ben er ook echt heel trots op. En ik ga niet liegen, de extra aandacht is ook wel heel leuk natuurlijk Heus zijn er ook wel dingen die ik soms vervelend vind, snel moe, niet lekker kunnen slapen, rugpijn e.d. Misselijk ben ik nooit echt geweest gelukkig. Maar buiten dat, geniet ik onwijs van mijn zwangerschap. Zo wil ik er nog 10
Ik vind het heerlijk, ook al heb ik beide keren vreselijke last van mijn rug gehad. Ik heb artrose in een ruggenwervel. Daarbij heb ik ook mega last van ischias gehad, ik kon soms niet meer lopen aan het eind van de dag. Maar wat is het magisch om te weten dat er een kindje in mijn buik groeit. Alles erom heen, de vk-bezoekjes, de echo's, de aandacht (hihi ), de buik (niet hoeven inhouden in de zomer ).. Een aantal vriendinnen van me zijn op dit moment zwanger en ik ben best een beetje jaloers op hun mooie buikjes.
tja... ik vind het vooral erg leuk om straks moeder te worden, zwanger zijn vind ik eigenlijk gewoon best vervelend. Hoewel inderdaad "het is voor een goed doel" ontzettend veel goed maakt. Ik ben het zat dat mn ribben zo ontzettend beurs aanvoelen en dat ik niet kan slapen... en dat iedereen denkt dat ze het beter weten dan ik (ik kan zelf best goed aanvoelen wat er wel en niet gaat) Toch zijn er ook wel heel veel bijzondere momenten en zou ik het niet willen missen. Maar inderdaad dat gemekker van "geniet ervan" .....
Ik vond de weg er naartoe wel zwaar, steeds die teleurstelling, de hormonen die je je lijf in pompt (in de mmm) en een miskraam. Maar nu ben ik over de helft en bedenk ik me dat ik dus nog maar minder dan 20 weken hoef. Ik geniet er nu wel heel erg van. Ik ben de eerste weken ontzettend onzeker en bang geweest, maar nu geloof ik er gewoon in. Het gaat goed daar binnen, top! Heb ook niets te klagen!! Ben soms wat moeier (moeder ) en heb last van mn banden maar verder.... Zo wil ik nog wel meer zwangerschappen! Ik geniet van: - mijn lief die zo trots en verliefd is op onze uk. Hij praat er tegen, ligt het liefst de hele dag met z'n oor op m'n buik te luisteren. - dat geborrel in m'n buik. - bezig zijn met de kinderkamer. - het enthousiasme van de mensen om me heen. - het feit dat ons mopje tussen zo veel mensen komt die we nu al vsn houden. - mijn dikker wordende buik, terwijl ik toch amper aan kom (daar zag ik tegenop....) - het feit dat dingen nu veel minder belangrijk lijken te zijn. Ik krijg n kindje en ben bijv moe; het werk kan wel even zonder me. En dat voor n workaholic!! Eigenlijk ben ik gewoon heel gelukkig momenteel!!
Alleen al het wonder van zwanger zijn mogen meemaken wat voor sommigen helaas niet is weggelegd maakt het voor mij heel bijzonder. Het voelen van leven, gezellige 'onderonsjes' met je kleintje...ja dat vind ik wel heel fijn. Maar de laatste loodjes wegen wel het zwaarst ik begin er nu wel een beetje genoeg van te krijgen met vocht vasthouden, maagzuur, veel plassen, rugpijn etc etc. Maar daardoor ga je je juist weer minder tegen de bevalling op zien . Prima geregeld zeg ik!