Dit kan ik alleen maar beamen. Verder is het zo leuk! Elke dag kijk ik naar hem hoe leuk hij speelt en nieuwe dingen ontdekt. En ik geniet van de dagen dat ik vrij ben want dan duik ik samen met mijn zoontje het bed in. Ik slaap dan niet, maar geniet van zijn lieve slaapgeluidjes naast me. En 's avonds kijk ik altijd even bij hem voordat ik naar bed ga en als hij dan zo lief ligt te slapen voel ik een liefde die komt vanuit mijn tenen. Ik zou echt nooit meer terug willen naar mijn leven zonder Sven.
Zwanger zijn vind ik prachtig! Ik voel me dan zo op en top vrouw: helemaal oer en helemaal zen. Dit gezegd hebbende: hormonen doen soms vreemde dingen met je, ik was zeker in het begin erg moe en bij de zwangerschap van T ook redelijk wat bekkenklachten. Kinderen zijn ook prachtig, maar de slapeloze nachten zijn minder. Helaas twee kinderen die niet snel doorslapen. M pas met 15 maanden en T doet het sinds een week of 2 eigenlijk heel goed (van 19-4/6u). En ja je levert vrijheid is, zeker! Voorheen konden we 1 minuut voordat we wilden gaan koken besluiten toch maar uiteten te gaan of lekker lang hangen in het café of spontaan een weekend weg. Dus dat hebben we veel gedaan en enorm van genoten. Nu genieten we enorm van M en van T. Een beetje twijfelen is denk ik normaal, maar als je echt niet zeker bent, dan zou ik weer even veilig vrijen
En inderdaad: voor het eerst in mijn leven ervaar ik doodsangst, zowel voor mijn kinderen, als voor mijn man, als voor mijzelf. Brrr ... (maar ook dat is het waard)