Hallo, Ik moet het toch even kwijt want ik begin mezelf gek/ziek te maken... Ik ben 16 weken geleden bevallen van een flinke zoon! Ik ben echt gelukkig met mijn zoon maar de laatste weken voel ik mij wat raar. Ik heb soms écht het gevoel dat ik op automatische piloot sta en alles doe zonder het volledig te beseffen dat ik het doe. Kan het heel moeilijk beschrijven maar heb soms het gevoel dat iemand mij écht eens moet knijpen zodat ik besef wat ik allemaal doe. Verder heb ik soms wat hoofdpijn, lichamelijke futloosheid en ben de laatste tijd ook zo snel moe en het ligt niet aan mijn zoontje want hij slaapt bijna elke nacht goed door... Ik begin dan over alles na te denken. Waarom ik mij zo raar voel en begin dan al die symptomen samen te nemen en denk dan onmiddellijk aan erge gezondheidsproblemen waardoor ik dit weekend dan een kleine paniekaanval had. Had écht het gevoel dat ik afscheid moest nemen van iedereen omdat ik ervan overtuigd was dat ik er niet meer zou zijn... Ik heb tot vandaag eigenlijk nooit gedacht aan het feit 'ontzwangeren'. Voornamelijk doordat ik heel wat vriendinnen heb die nu ook net bevallen zijn en die helemaal geen last hebben (of er niet echt over vertellen, heb dat eigenlijk zelf ook nog niet gedaan) en ik ook redeneer dat het al 16 weken geleden is dat ik ben bevallen en ik geen symptomen meer hoor te hebben! Denken jullie dat ik bezig ben met ontzwangeren? Zijn er nog mensen die zich zo voelen?
Hey, ik zou het niet weten of dat ontzwangeren is omdat ik net (morgen) 16 weken zwanger ben van m'n 1e kindje. Wel zou ik misschien aanraden om een keer een dagje te ontspannen met je vriend/man, misschien dat je dan wat rustiger word en dat het allemaal even teveel geweest is? maar nogmaals verder weet ik het niet. heel veel sterkte en hopelijk voel je je snel weer goed!
In principe zegt men "negen maanden op, negen maanden af" Dus tot en met negen maanden na de bevalling kan je hormoonhuishouding nog flink rommelen. Wanneer je het niet vertrouwt zou je de HA eens kunnen vragen je bloed te controleren of je bijv geen bloedarmoede hebt oid. Niet meteen het allerergste gaan denken! Ondanks dat je zoontje goed doorslaapt etc, krijg je ongemerkt toch minder rust dan je voorheen had. Ik merk het nu nog, onze jongste dochter is nu 2,5 jaar en ze slaapt sinds een jaar echt goed door... maar nog, doordat de dames toch standaard rond half zeven, zeven uur naast ons bed staan, slaap je nooit eens lekker uit. Mbt je hormonen... ik zit pas sinds een klein half jaar ofzo weer lekker in mijn vel. En dat is dus ongeveer een klein jaar na de afgebroken zwangerschap van ons zoontje (20 weken)
Oh meid heel herkenbaar. Sinds ik ben bevallen juli 2011. Kwamen er steeds meer klachten bij mij . Gedachte dat ik vroeg kom te overlijden Kreeg ik een kramp in mijn borst denk ik metee aan een hartaanval. Mijn been die pijn doet oh dat is zeker een bloedpropje zulke dingen. Ik heb het echt heel erg en als ik dan naar ons meisje kijk en denk zal ik haar zien groot worden val ik in een vreselijke huilbui wat eindigt op een paniekaanval. Haar uitval oo ik heb kanker. Mijn gewicht is veel te veel ik rook en in mijn omgeving en kenniskring zijn de laatste tijd veel dingen gebeurt. En hoe meer ik het hoor hoe meer schrik ik krijg. Ik ben bij de huisarts geweest en die heeft me gezegd dat ik moet proberen om met beide benen op de grond te gaan staan. Maar pf ik vind het zo moeilijk
Heel herkenbaar hoor! Dochter is nu 10 weken, en slaapt goed door, toch ben ik vermoeider dan "normaal", ik slaap ook veel lichter (nou ja, manlief kan snurken zonder dat ik er last van heb, maar als Nora een kik geeft zit ik rechtop in bed, haha) Wat ik ook heel overweldigend vind (en prachtig tegelijk) is de enorme liefde die voel voor haar. Dit nieuwe leven heeft me ook meer doen nadenken over de dood (en enge ziektes inderdaad), ik maak me zorgen dat mijn man of ik iets zou overkomen en ze een van ons moet missen, of wij haar niet kunnen zien opgroeien! Ik probeer gewoon veel te genieten van het moment, want ik heb in het verleden ook last gehad van angst- en paniek aanvallen, en dat wil ik nu niet, haha! Ik wil genieten van mijn meisje!
@firsttimemom knap! Ik ben pas zes dagen geleden bevallen,en merk ook dat de angst er weer doorheen probeert te komen. Heel vermoeiend! Als je nog tips hebt,haha!