Ik werk zelf 2 avonden (16:00u-01:00u) buitenshuis en verder doe ik de administratie en boekhouding van ons bedrijf, daar ben ik zo'n 8u per week mee bezig.. En dan zo nu en dan besprekingen, vergaderingen, werkbezoeken enz.. Ik vind het zo achterlijk dat mensen altijd wat te zeiken hebben over iemand anders.. Toen ik na de geboorte van de oudste 4 dagen bleef werken was het belachelijk en zielig voor het kind.. Nu ik na de geboorte van de tweede nog maar 2 dagen werk, is het belachelijk dat ik nog maar zo weinig werk.. Wat ik alleen echt niet begrijp is dat hier aangegeven wordt dat je het druk hebt als thuisblijfmoeder.. Misschien leef ik onder een steen hoor maar waarmee heb je het druk dan? En dit bedoel ik niet lullig maar vraag ik me oprecht af..
iedereen moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt en daar moet je je vooral niet voor schamen! Als jij daar zelf achter staat en je goed bij voelt waarom zou jij je dan moeten schamen? Ik vind al die mensen die altijd maar een mening over iets hebben dodelijk vermoeiend! Leven en laten leven is mijn motto! Lekker van genieten meid!!
Iedere dag paar keer op een dag naar school en psz (4xpw)dagelijks boodschappen want heb geen auto, maandag volg ik een bepaalde les, dinsdag en woensdag vrijwilliger, donderdag baby en dreumesgroep, huishouden en kook graag uitgebreid en vers.. Ben best bezig ja. Heb ondertussen ook veel vriendinnen hier die ik ook graag zie en help zo nodig bij ziekte.
Zorgen voor je kind? Huishouden Vrijwilligerswerk 1000 keer op en neer school fietsen ( nu nog alleen basisschool maar straks ook nog de peuterspeelzaal) Schoolzaken ( OR) Hobby ( in mijn geval sieradenkunst...alles wat daaromheen is) Kinderen die meekomen naar huis om te spelen Kinderen naar sport brengen ( gym en zwemmen) Vriendinnen bezoeken Hond ( uitlaten minstens 4 keer per dag, als man thuis is 2 keer) En ik vergeet vast nog veel meer Ik kom dus echt tijd te kort
Met het huishouden, de kinderen... mensen die hun kinderen thuis opvangen zijn dus ook de hele tijd bezig met ze daar vermaken, opruimen, eten geven, verzorgen... gezinnen waarvan de ouders werken vertrekken 's morgens vroeg, de kinderen worden ergens opgevangen (waar dus alle zorg gebeurt) en in de avond komen ze thuis. Dan is er dus de hele dag in dat huis niets gebeurd: minder rommel en troep. Daarnaast betekent thuisblijven niet direct dat je dan ook maar niets doet behalve zorgen voor kinderen en huishouden. Als tbm kun je het heeel druk hebben, met cursussen, vrijwilligerswerk, helpen op de opvang, sociale contacten... noem maar op. Je vult dat zelf een beetje in. En dat zijn geen tijden van 9 tot 17 uur.
Mensen nemen thuisblijfmoeder denk ik nogal letterlijk, thuisblijfmoeder betekent niet dat je hele dagrn thuis zit, je werkt gewoon niet voor een baas.
Fenneke80, en dat bedoel ik met de tendens dat werken een verlengstuk is geworden van je identiteit. Als je niet buitenshuis werkt, heb je ook gewoon niets te doen en kwijn je weg. Ja daag. Raar beeld wat werkende mensen dan van thuisblijfmoeders hebben.
Joh, ik kreeg vanmiddag te horen dat het belachelijk is dat mijn kinderen 2 dagen per week naar het kdv gaan.. want de opvoeding is de taak van de moeder. (Waar is de vader in dit verhaal?). Dus wat dat betreft is het toch nooit goed. Toen ik over ben gegaan van zaterdag overdag, naar s avonds werken (18.00-3.30) kreeg ik van elke vaste gast de vraag hoe ik dat doe met de kinderen. Nou in het weekend is mn man thuis en die is prima in staat om voor de kindere te zorgen. 'O. Kan hij dat wel aan?' Uh. Juist.
Hobby en vriendinnen bezoeken valt voor mij onder ontspanning en niet onder de plichten als thuisblijfmoeder. Sorry, dat geldt niet als druk bezig zijn
Ik heb afgelopen maand 2 dagen in de week gewerkt ipv 3. Nou...de eerste week vond ik het wel lekker hoor, wat meer tijd om het huishouden te doen ipv alleen maar in de 2 dagen die ik normaal thuis ben. (in het weekend doe ik het liefst niks in huis). Nou, dat viel even vies tegen! In plaats van dat ik 's avonds na het werken, lekker eten stond te koken terwijl iedereen binnen kwam, stond ik nu te stressen dat ze hun jassen op moesten ruimen, schoenen uit (want had voor de 100.000ste keer gezogen die week). Werd ik strontchagerijnig omdat de jongste weer eens haar bord van tafel gooide en ik dus weer kon dweilen, plus dat ik dus weer een was had etc etc etc. En inderdaad...fietste van huis naar school, van school naar de supermarkt, van de supermarkt naar huis, snel snel was er in pleuren, lunch spullen klaar zetten, bakje koffie drinken. KLeine weer in de kleren hijsen, weer naar school fietsen, naar huis fietsen, lunchen. Weer naar school fietsen, kleine naar bed brengen, lunch spullen opruimen....even een uurtje niks...en toen weer naar school, weer naar huis...even met oudste kletsen, was doen etc etc. Man, ik had het nog drukker dan wanneer ik 3 dagen werkte! Was dan ook blij toen de oppas weer terug was van vakantie en ik weer 3 dagen ging werken. Dan ben ik toch echt veel relaxter en kan ik meer genieten van de momenten die ik met de kids heb.... Dus er is niks mis met thuis blijven...het is alleen niks voor mij!
Nou, ik ken een aantal thuisblijfmoeders die dat beeld wel bevestigen. Maar dat is niet standaard natuurlijk. @ts: wat een ander vind, daar moet jij je dus niet druk om maken. Laat ze lekker denken. Het is ook nooit goed. Ouders die werken worden bestempeld als slechte ouders en soms profiteurs omdat je kot ontvangt en je je kind dumpt bij een kdv. En thuisblijfmoeders worden dus weer afgeschilderd als luie nietsuitvoerende wezens. Lekker laten gaan die meningen
Ha ha Ja kan.. Voor mij wel Moet wel eerlijk zeggen dat mijn hobby ook wel erg veel werk is/geeft Dat is soms bijna net zoveel als buiten huis werken ( als het niet meer is, als ik eenmaal inspiratie heb...) Maar op dit moment zou ik ook niet voor een baas kunnen werken ( geen interesse)
als je altijd thuis bent verwacht men wel dat je bijna altijd kan als er een afspraak gemaakt moet worden, want ja je hebt toch nooit iets te doen en waar kan een tbm het nu zo druk meehebben?? Het is dus geen plicht, maar de sociale verplichtingen kunnen wel meer druk opleveren, omdat men het sneller accepteert als je zegt: nee sorry moet werken.
Ik herken die negativiteit niet zo, ik schaam me niet ben trots erop , ik denk dat ik dat uitstraal want krijg vaak positieve kritiek...
Ik ben al bijna 14 jaar thuisblijfmoeder en ik ben er trots op (en mijn man ook). Ik krijg soms ook wel opmerkingen als; "oh, dus je doet niks" "wanneer ga je wel weer werken" en natuurlijk "verveel je je dan niet?". Sommige mensen behandelen me alsof ik hersendood ben en dat je met mij nergens over kan praten. Maar de meeste mensen zijn wel positief. Het kan me eigenlijk weinig schelen wat anderen denken, het is onze keuze en wij zijn er blij mee.
Weet je wat het denk ik is... Als werkende (en nooit anders gedaan) kan ik het me niet voorstellen om zo druk te kunnen zijn als thuisblijfmoeder. En toch weet ik zeker dat als ik op een dag thuisblijfmoeder zou worden, ik daar uiteindelijk m'n draai wel in vind en zelfs misschien wel net zo druk zou zijn. Thuis blijven heeft voor mij als werkende een heel andere betekenis. Thuis ontspan ik vooral... Als ik fulltime bij m'n kind zou zijn, zou ik me inderdaad kapot vervelen om fulltime te ontspannen dus ga je dingen zoeken. Na een tijdje hoor je dan vanzelf bij de groep die zegt: "vervelen? Echt niet, ik kom eerder tijd tekort!"
Ik ben ook een thuisblijf moeder, niet bewust voor gekozen. Mijn vast contract werd ontbonden begin dit jaar. Nu, na 9 maanden ben ik gelukkig dat dit me overkwam! Ik geniet veel intenser van mijn kinderen! En ja, het is drukker dan toen ik nog 3 dagen werkte want je bent meer thuis, dus knutsel je meer met de kids en ja, daar krijg je nou eenmaal meer troep van... Honden die vaker uitgelaten worden, en dus meer blaadjes en viezigheid mee naar binnen sjouwen... Sociale contacten onderhouden vind ik ook belangrijk, is voor de kids ook goed om met andere kindjes te spelen... Ik geniet, en we kunnen het ons gelukkig veroorloven....
Nee, en tig werkjes voorbereiden op school is ook niet mijn plicht.. maar wie doet het dan? En de 2 extra kinderen die hier zo mee komen eten is ook niet mijn plicht, maar instanties laten het afweten.. dus wie doet het dan?
Wat rozeroos schrijft herken ik ook wel. Ik werk 32 uur en mijn partner is fulltime thuis, oa vanwege een WAO-achtergrond. Mede daarom ook besloten dat hij voorlopig bij de kinderen zou zijn. Op de eén of andere manier merk ik dat hij zich een beetje schaamt ofzo... want hij zegt dus nooit rechtstreeks dat hij fulltime voor de kinderen thuis is. Anderzijds... word ik er nu op mn werk op afgerekend... We hebben een klote jaar achter de rug. Mn partner een hartinfarct gehad, direct daaroverheen kregen we te horen dat ons zoontje geen kans van leven had, dus een ingeleide bevalling met alle poespas gehad. Partner blijft maar kwakkelen.... nu krijg ik op mn werk te horen dat ik niet "flexibel" ben door de thuissituatie. Want als er iets is met mn partner, dan moet ik thuisblijven voor de kinderen... Uhm ja.... als mn kinderen ziek zijn en ik had ze bij een KDV, moest er ook iemand thuisblijven toch?????