Linnypin, welkom hier op het forum! Wel vervelend natuurlijk dat je hier bent beland vanwege een probleem, maar fijn om te lezen dat je het hier naar je zin hebt. Zon forum waar je je verhaal kwijt kunt, waar altijd wel andere mamas zitten die je verhaal herkennen en soms hele goede tips hebben en allerlei groepjes waar je je gezellig bij aan kunt sluiten, dat kan net even helpen, zeker als je zelf geen uitgebreid vriendinnennetwerk hebt voor herkenning, tips en leuke dingen. Dus fijn dat je hier bent beland! Over je klachten enzo is al vanalles geopperd, ik heb daar niet veel aan toe te voegen. Inderdaad wat anderen ook zeggen: dat permanent te kort slapen (ik ken dat, ik sliep ook liefst 9+ uur en nu gemiddeld 7- uur, maar kan ook veel minder zijn ) slopend is, en niet te vergeten in combi met je medicijngebruik. En dat het heel belangrijk is om leuke dingen te doen en tijd voor jezelf te hebben. Je kan soms denken maar ik dóé toch bijna niets op een dag, wat klusjes in huis en ik ben gebroken, terwijl ik vroeger zo actief was, maar juist die geestdodende en niet-zo-heel-actieve werkjes kunnen je conditie en energie wegzuigen. Ik merk dat het mij helpt om regelmatig echt tijd voor mezelf te hebben. Ongestoord doen waar je zin in hebt, of het nou zappen of luieren is of echt iets leuks doen. Er zijn veel dingen die je best alleen kan doen: een stuk wandelen, shoppen, een filmpje huren en midden op de dag met wat lekkers op de bank hangen terwijl je dvd kijkt (afleveringen van je favoriete serie bijvoorbeeld), iets creatiefs maken, naar de kapper gaan, nou ja, er is zoveel te bedenken. Misschien kun je wat gaan sporten/bewegen op een manier die past bij je rug (zwemmen ofzo), daar krijg je vaak ook meer energie van. Je moet niet vergeten dat werken ook ontspanning kan zijn! Even iets voor jezelf doen. Even geen verantwoordelijkheid voor je kind(eren). Even niet hoeven denken over hapjes en sapjes en luiers en slaapjes en wanneer je boodschappen moet doen etc. Er even uit zijn, onder volwassenen, weg van dat huishoudelijk werk dat nooit af is. En veel mensen presenteren zich fit, maar dat zijn ze niet altijd hoor! Of je tegen een depressie aan zit is lastig te zeggen vanachter een computerschermpje. Baadt het niet dan schaadt het ook niet om eens met iemand te gaan praten hierover. Je komt op mij niet depressief over, meer vooral héél moe, maar ja, ik heb er niet voor gestudeerd . En als de mensen die jou het beste kennen wel zoiets vermoedden, dan is het niet onverstandig om dat toch eens te onderzoeken. Is het niet zo, dan is dat ook snel genoeg bewezen en kunnen zij dat onderwerp ook weer laten rusten. Nou ja, je leest vast niks nieuws wat je niet al weet. Veel rust en nieuwe energie gewenst en ook veel plezier hier op het forum! (Had je al ontdekt dat er bij het subforum 'Na de bevalling / De mama's' vast ook een groep is van mama's die allemaal een kindje hebben in dezelfde leeftijd als jij?!)
Het is heel normaal dat je vanaf 3 mnd na de geboorte van je kindje haaruitval hebt en dat kan wel een 6mnd duren. Mijn zoon is nu 8 mnd en ik heb nog steeds giga haaruitval. Dat komt omdat je tijdens de zwangerschap onder invloed van hormonen je haren niet uitvallen en als je kindje 3 mnd is is die hormoon spiegel weer zo laag dat ze ineens met bosjes uitvallen. Dat heeft dus niet zoveel met vitaminen te maken maar meer met je hormoon huishouding. Verder herken ik mij niet in jou verhaal. Maar ik wens je wel heel veel sterkte want het lijkt me erg moeilijk om steeds zo vermoeid te zijn.
Ik denk ook geen depressie. Het is gewoon die ontzettende grote indruk wat het maakt. Ook ik was vreselijk moe moe moe. Had nergens zin in. Heel erg herkenbaar dus. Gelukkig ben ik nu weer de oude ik..(Zo goed als..) Niets forceren in elk geval. En wel elke dag een ritme aanhouden.
misschien heb je HB te kort. B12 tekort kan idt ook veroorzaken. Ik zal een slangs de huisarts gaan en inderdaad iets voor jezelf inplannen is altijd goed. Sterkte!