Ja achteraf gezien heel sneu, en pas sinds kort weet ik dat mijn jeugd echt zoveel invloed heeft gehad op hoe ik nu ben, helaas is dat niet zo positief. Ik heb het lang gebagatelliseerd en nooit bij stilgestaan dat het echt heel heftig is wat ik heb meegemaakt. Heb het gevoel dat ik nu vastloop in wie ik ben, heb bij de psycholoog gelopen maar weet eigenlijk niet of ik wel wil/kan veranderen. Maar goed, destijds was de kindse onschuld wat mij deed geloven dat mijn vader niet het leger in hoefde genoeg om mij wat zekerheid te geven
Als wij jokten zeiden mijn ouders altijd: je jokt, ik kan het zien, want je hebt een kruisje op je voorhoofd. (zeg het ook tegen mijn kinderen, die geloven het ook) In de logeerkamer bij mijn oma hingen gordijnen, wanneer het donker was leken de figuurtjes erop wel kabouters die bewogen. als ik daar logeerde lag ik altijd helemaal onder de dekens. Dat muisjes (van de Ruijter dus) échte muizen waren, dat kon je ook extra goed zien bij die met een staartje. Mijn moeder vertelde eens dat muizen in de muur woonden, waarop ik heel lang heb gedacht dat die muizen opgestapeld waren, zoals gemetselde muren dat zijn. in de buurt woonde een hele oude vrouw, een enge vrouw trouwens. alle buurkinderen geloofden dat zij een echte heks was. Overigens dacht ik dat ook van mijn tante, dat zij een heks was. Zij was toen al ernstig ziek, is overleden toen ik 9 was en door haar ziekte kon zij zichzelf niet verzorgen, dus had ze hele lange vettige slierterige haren, hele lange nagels, heel erg mager. Ik was heel erg bang voor haar als kind, terwijl zij, wat ik veel later hoorde van mijn ouders en familieleden, juist een hele lieve vrouw moest zijn geweest.
Het is van oorsprong ook 'zelfs een ezel stoot zich in 't gemeen, niet twee keer aan dezelfde steen'.
Mijn vader vertelde ooit een verhaal dat een leerling van zijn school een hand verloren had, toen hij zijn hand uit het raam gestoken had tijdens het rijden. Wij hielden onze handen binnen haha
Hier een beetje een verdrietige.. Op ponykamp (ik was 7 denk ik) zei een meisje dat ze in de toekomst kon kijken en zag dat ik op mijn 21ste zou komen te overlijden Ik heb het jaren geloofd totdat ik het een beetje vergeten was. Heel soms kwam de gedachte terug, maar gelukkig kon ik het ook wel weer snel wegstoppen.
Dat mn neus groeide als ik loog Dat katten hun billen afvegen met hun staart na het poepen. Dus kon beter van de kat zn staart afblijven haha
Dat was ook wat ik dacht hoor @maartje84 .....Snap dit soort dingen gewoon niet van ouders eigenlijk. Dit gaat veel verder dan "niet leuk vinden"....Vind dit soort bangmakerij gewoon getuigen van totaal geen pedagogisch inzicht.
Dat halfvolle melk een halfvol pak betekende.. Op vakantie mocht ik altijd melk kopen(kampwinkeltje) en ik stond dan aan elk pak te schudden om de volste te vinden. En groots applaus kreeg ik als ik toch weer een volle had gevonden Dat je een vogeltje kon oppakken als je zout op zn staartje legde.. technisch gezien is het wellicht waar(als je zo dichtbij kunt komen..) Maar daar stond ik dan met het zoutvaatje.. Ach... Achteraf kunnen we erom lachen
Ik dacht altijd dat de vuilverbrandingsoven (? Zeg ik dat goed??) in Duiven de wolken maakte. Geef me eens ongelijk
Dat eten in een ander keelgat ging dan drinken. Als je je verslikt zei mijn moeder altijd: in je verkeerde keelgat geschoten en ik had niet door dat ze luchtpijp bedoelde.
Dat stamppot mous iets anders was als stamppot boerenkool. Stamppot mous vond ik wel lekker, stamppot boerenkool vond ik vreselijk.
Ik heb heel.lang geloofd dat als ik kleding oid kreeg dat "van de vrachtwagen was afgevallen" dat ook letterlijk was. Zag mensen voor me die express achter een vrachtauto reden om alles op te rapen wat eruit viel
Vroeger dacht ik dat "men" een God was. Mijn moeder sprak vaak van: "omdat men dat vindt" of "dat zegt men". Ik dacht dus dat men een heel belangrijk iemand was waar mijn moeder in geloofde. Ik had hem graag eens willen ontmoeten..
oh en ik heb héél lang gedacht dat "knooppunt" wel een hele grote stad moest zijn. Ik wist alleen niet waar het lag, maar op de radio hoorde ik vaak dat er file was bij knooppunt (naam)
Ik kan er ook niet naar kijken. Ik heb het halverwege uitgezet toen het jochie begon te huilen. Grappig joh om een kind in paniek te laten raken .
Mijn vader is op deze manier zijn arm verloren. Er reed een vrachtwagen tegenaan. Bij mij in de auto moeten alle ledematen ook binnenboord blijven.