Elk moment waar je in beland, is op zich vervelend, maar je moet er toch doorheen. Wanneer de ontsluitingsweeen beginnen moet je daar doorheen...... Wanneer je een weeenstorm krijgt, is dit ook zeker geen pretje....... Het hechten heb ik ook als zeer vervelend en pijnlijk ervaren...... De dagen na de bevalling vond ik dat ze me iets te strak gehacht hadden en dat brengt ook ongemakken met zich mee....... Ik zie overal een beetje tegenop maar het is allemaal tijdellijk.
Ik heb van het hechten niet veel gevoeld, vond de laatste ontsluitingsweeen het ergste, die waren behoorlijk hevig bij alledrie de bevallingen.
Het ergste vond ik dat ik in het ziekenhuislag met rugweeen en een infuus op ze op te wekken en dat de arts ass zei , Mevrouw u moet op u rug liggen want dan blijft de electrode zitten dat was voor mijn een hel. die hadden ze op zijn koppie gedaan om te kijken hoe het met hem ging. ctg kon niet om dat ik een voorligende placenta had. Maar iedereen is anders ik ken er ook zat die met een uurtje of 5 bevallen zijn zonder knip of scheuren. Laat het lekker over je heen komen. iedereen bevalt en ervaart het anders
het ergste vond ik de weeënstorm.. en het hechten. (en ook het infuus.. ze prikten 2x mis en ben al als de dood voor naalden) Niet dat het hechten nou heel pijnlijk was ofzo.. speldeprikjes, helemaal als je het vergelijkt met de weeën. Ik wilde gewoon weg daar en genieten van mijn dochtertje.. en dan lig je daar nog met je benen wijd en een norse vent die daar zit te rommelen
ik heb echt genoten van mijn bevalling.. tuurlijk was het werken, maar ik vond het prachtig..Niet druk over maken hoor, dat werkt alleen maar tegen.
ja het infuus vond ik ook ene ramp, 5 keer misgeprikt en met de wisseling van de wacht vonden ze hem nog niet goed zitten en kreeg ik hem in mijn andere hand!!! Ook de elektrode op het koppie van mijn ventje plakken vond ik minder dit ging ook zo vaak mis. verder niks wat ik niet nog eens zou doen. Het hechte voelde ik, maar toen ik 2 keer haar hand wegmepte kreeg ik toch wat verdoving erbij haha.
Het allerergste vond ik dat ik dacht klaar te zijn na de bevalling, maar dat toen de placenta nog moest komen en ik gehecht moest worden. Meer een soort domper op de feestvreugde van de geboorte zeg maar.
het ergste vond ik de pers weeen. Die kon ik gewoon niet weg puffen. Vreselijk. Het placenta en het hechten vond ik niet erg, Maar goed had een ruggeprik gehad dus was gedeeltelijk van onder nog verdoofd.
JE krijgt wel verdoving. Maar de buitenste rand van je vagina kan niet echt verdooft worden dus dan voel je spelden prikjes. Maar het wordt vaak zo erg gevonden omdat je gewoon geen zin meer heb in pijn en of wat. Gewoon bij je kindje zijn en gene mensen meer aan je.
Hallo ! Ik las ook dat mensen een verdoving kregen tijdens de bevalling. Hoe gaat dat ? Bepalen de artsen of de VK dat of mag je dat zelf aangeven ? Doen ze dat dan altijd of kunnen ze het ook weigeren ? Groetjes, Nikki F
@NikkiF ; je kan zelf aangeven of je pijnstilling krijgt gewoon om vragen ligt er alleen aan hoe ver dat de bevalling gevorderd is als je bv 8a9 cm hebt krijg je meestal niks meer omdat andes het kindje ook een beetje suffig word .
Hallo Jacoba ! Bedankt voor je antwoord. Ja, ik denk dat je dan ook misschien wel al het ergste achter de rug hebt, toch ? Maar dat ervaart iedereen ook weer anders. Niet te veel zorgen maken en het gewoon op me af laten komen, dat is denk ik het beste. Groetjes, Nikki F
Precies je geen zorgen maken iedereen ervaart het anders en als je de kleine vast hebt ben je de helft al weer vergeten .
dat het hoofdje erg lang bleef staan, en toen ie eruit floepte, ging ze er met de handen in om de schouders te draaien.. en waarsch scheurde ik op dat moment ook in.. Dat moment deed vreselijk pijn Zag ook echt sterretjes . De hele nacht erna heb ik geroepen dat ik het noooit weer zou doen, en de dag erna zei ik al, ach het is het allemaal waard doe het zo weer.
Als het hoofdje staat. Dan brand dit heel erg. En bij mn zoontje wou de schoudertjes er niet uit. waarbij iedereen op mn buik zaten te drukken en dat is echt niet leuk.
Het ergste van een bevalling... Een beetje een dooddoener, maar dat is voor iedereen anders. Ik weet wel wat ik het moeilijst vind: dat is de periode van 2-18 jaar na de tijd, het opvoeden! Tot zover mag ik nog niet klagen, ons meiske is erg lief en ook vaak gehoorzaam, maar soms???? Daarom: geniet van je zwangerschap en de aandacht die je daarmee krijgt, je zal zien dat het eenmaal na de bevalling je wereld op z'n kop zet. Groetjes van Kiki. PS begrijp me niet verkeerd, ik ben dol op ons spruiten en zou ze voor geen goud willen missen!
Ik vond mijn rugweeen het ergst. Echt verschrikkelijk, alsof je helemaal uit elkaar getrokken wordt. Heel egr pijnlijk en ze zijn niet weg te puffen. Helaas had ik bij beide kids alleen maar rugweeen. Ben nu zwanger van de derde (dat ik dat nog heb aangedurfd ) en kijk niet uit naar de bevalling want dat zal wel weer hetzelfde liedje worden. Maar inderdaad: elke bevalling is anders. Sommige draaien er hun hand niet voor om. Mijn schoonzus bijvoorbeeld, die vind het helemaal niet erg. Die doet tijdens de weeen gewoon nog even het huishouden en wacht tot ze mag persen. Groetjes, Daan
Zo kan het natuurlijk ook, ik teken ervoor! Tijdens mijn eerste zwangerschap en bevalling zei ik: DIT NOOIT MEER!! Tja ben er toch weer ingetrapt Ik weet dat ik tijdens mijn 1e bevalling erg veel pijn heb gehad, maar hoe het voelt wist ik al heel snel niet meer. Ik hoop maar dat het gezegde 'een 2e bevalling gaat makkelijker' ook voor mij op gaat..
hihi Wen.. dat is ook altijd mijn insteek geweest... een 2de bevalling gaat makkelijker.. *duim duim duim* ach weet je.. achteraf dan heb je je kindje in je armen en dan ben je het allemaal weer vergeten .. ik zou nu niet eens meer weten hoe een wee precies voelt!