Hallo meiden, Ik lees hier regelmatig mee, maar nu wil ik zelf even m'n hart luchten en vragen of iemand hier ervaring mee heeft. M'n zwangerschap verloopt niet zoals gehoopt. Momenteel is het genieten echt naar een 0 punt gedaald. Veel piekeren en zorgen maken! Ik ben nu 34 weken en ben onder controle in het ziekenhuis. Het kindje groeit namelijk niet goed (genoeg). Ze kunnen geen reden geven (anders dan: 'ja, ze KAN kleiner blijven door de 2 bloedvaten bij de navelstreng'), dus er gaat van alles door je m'n hoofd. Ik wil positief blijven, maar dat is zo moeilijk. Ze weegt nu zo'n 1670 gram. Bij de extra groeiecho met 32 weken is de groeiachterstand geconstateerd. Ze zagen dat ze op het onderste lijntje van de groeicurve groeit. Vanaf toen moest ik 2 x per week naar het ziekenhuis voor de doorstroming van navelstreng en ctg. Deze zijn telkens goed, tot nu toe. Wel is afgesproken de bevalling met 37 weken in te leiden als ze niet verder (of goed genoeg) groeit. Dat weet ik volgende week, dus nog even spannend! Omdat ik ook veel vruchtwater heb, ben ik gister nogmaals gecontroleerd op zwangerschapssuiker. Eerder al met 24 weken ivm een aantal verhoogde risico's (erfelijkheid, leeftijd en eerdere miskramen). Toen had ik het niet, nu blijkt wel dat ik dus zwangerschapssuiker heb. Ik word gebeld door de verpleegkundige voor het volgen van een dieet. Even kijken of dat in eerste instantie voldoende is. Wat ik altijd begrepen is dat kindjes extra hard groeien als de moeder zwangerschapssuiker heeft, en niet dat ze (te) klein zijn. (Wel dat moeders die diabetes type 1 hebben kans hebben op een klein kindje, maar dit is wat anders, toch?). Wellicht dat het ermee te maken heeft dat ze maar 2 bloedvaten bij de navelstreng heeft dat ze te klein blijft, maar ik vraag het me toch af. Toen ik het gisteren aan de arts vroeg kreeg ik niet echt een duidelijk antwoord. Moet ook zeggen dat er weer zoveel door mee heen ging, dat het allemaal langs mee heen ging en voordat ik het wist was ik weer zelf Sherlock aan het spelen Heeft iemand hier toevallig ervaring mee? Alvast bedankt voor de reacties! Groetjes, Ferell
Ai sterkte, naar om te horen dat je kleintje minder goed groeit. Bij mijn vorige zwangerschap had ik ook 2ipv3 bloedvaten. Mijn zoontje was al kleiner bij de 28 weken controle. Daarna inderdaad veel echo's, ctg's dopplermetingen. Hier bleek mijn placenta wat klein na de bevalling, tijdens zwangerschap kunnen ze dat nog slecht beoordelen. Mijn zoontje ging ineens minder goed bij 36wkn en 5 dgn dus opname zhuis en bij 37 weken ingeleid. Ik had ook lichte zwangerschapsvergiftiging wat samen kan gaan met een kleine placenta. Goede nieuws is dat het een enorm lief jongetje is die wel wat later is met alles maar zeker pienter is. Bij geboorte woog bij 2300 gram en hij is nog steeds klein en licht. Kan je misschien wat minder gaan werken? En ik had destijds kleertjes gekocht maatje 40 en 44 (was nog te groot). Deze heeft hij best lang gedragen. Kijk eventueel voor een baby weegschaal, dat scheelt je tripjes naar het consultatiebureau om te wegen... Good luck
Ymijn zoontje had ook sua, maar hij groeide echt heel goed. Met 38.5 geboren en hij woog ruim 3500 kg. Ik kreeg wel een extra echo met 32 weken om zeker van te zijn dat alles okay is, dus het zal wel vaker komen. Sterkte!
Zelf geen ervaring, maar toen mijn moeder zwanger was van mijn zus bleek ze ook maar twee bloedvaten te hebben. Nou is dit al 40 jaar geleden Dus toen waren ze met prenatale controles zover nog niet als nu, dus ze kwamen er pas achter met de geboorte. Ze was inderdaad kleiner en moest even de couveuse in. Maar nu is ze de aller stevigste van iedereen😉
Zolang alle controles goed zijn, hoef je je geen zorgen te maken meis. Onze jongste had ook een sua, en was ook te klein. Hij is overigens met 34 weken geboren dmv een spoedkeizersnede, omdat bij mij de controles niet meer goed waren. Hij woog 1740 gram, heeft vanaf het begin af aan alles zelf gedaan en mocht na 3 weekjes couveuse/ziekenhuis mee naar huis. Mocht je nu zelf enorm twijfelen of je eigen veel zorgen maken, gelijk aan de bel trekken, die mensen zitten en zijn er niets voor niets Oja wat betreft het geschatte gewicht, daar kunnen ze ook flink naast zitten hoor Heel veel succes nog meis, en als het oplucht, lekker hier van je eigen afschrijven.
Bedankt voor jullie reacties! Fijn te horen dat alles dan toch goed gaat en komt! @Mira75; bedankt voor je tips! Die kleertjes in die maat ga ik inderdaad even aanschaffen. Zal geen overbodige luxe zijn En de stress van werken heb ik gelukkig al niet meer, ik werk al sinds februari, dus voor m'n zwangerschap, niet meer. @lovelymommy84; ik uit m'n zorgen ook bij de gynaecoloog en artsen e.d maar ik vind het vrij onpersoonlijk. Ik heb telkens een ander en ze vertellen ook telkens wat anders. Ook de ene echoscopist is de ander niet. Dus wat je zegt, ernaast zitten met het geboortegewicht...dat geloof ik graag ja. Ik hoor het ook best vaak. We blijven ook positief en gelukkig heb ik een vriend die me veel opbeurt en iets minder negatief denkt op sommige momenten. Ik ben normaal altijd vrolijk ingesteld, maar af en toe kan ik toch wel erg somber worden. Ik ga dan uit van het ergste, terwijl daar nog helemaal geen aanleiding voor is. Best vermoeiend En dan dat heen en weer naar het ziekenhuis, pffff....maar aan de andere kant, ik ben blij dat ik -tot nu toe- niet hoef te worden opgenomen. Dat lijkt me nog veel erger. Dus zolang de onderzoeken goed blijven probeer ik me nog niet veel zorgen te maken en me voor te blijven houden dat alles goed is en blij te zijn dat ik gewoon thuis mag blijven En over de zwangerschap mag ik al helemaal niet klagen, want ik heb echt bijna geen kwaaltjes gehad. Ik hoor links en rechts wel eens verhalen en dan mag ik echt dankbaar zijn. Ik ben echt nooit misselijk geweest, de moe-heid viel ook reuze mee en ik kan eigenlijk nagenoeg alles nog. Ik neem echt m'n petje af voor de meiden die een zware zwangerschap hebben/hadden. Het is echt niet vanzelfsprekend he, dat alles soepeltjes verloopt! Ondanks dat ik echt uitkijk naar de bevalling, in die zin dat ik me erop verheug dat ze geboren wordt, raak ik af en toe wel even in paniek. Nog nooit meegemaakt, dus geen idee wat je kan verwachten. Ook bij iedereen weer anders, dus ja.... Ook nog maar ff afwachten hoe alles gaat verlopen, maar dat weten we volgende week!
Bij m'n dochter had ik ook 2 bloedvaten in de navelstreng. Liep ook achter kwam groei, mocht vanaf week 30 niet meer werken en rust houden en 2x per week naar 't zh voor een echo en ctg. Uiteindelijk is ze geboren met 38.3 weken, ze woog 2570. Viel gelukkig nog mee!
Ik ga haast denken dat je in het zelfde ziekenhuis loopt als waar ik met de jongste heb gelopen Hier heb ik toen alle gyn's wel gezien, en net wat je zegt elke gyn zei weer eens wat anders. Wat ons uiteindelijk heeft doen besluiten om voor een second opinion naar Nijmegen te gaan. Probeer nog lekker te genieten meis, ondanks de ritjes heen en weer naar t ziekenhuis.
Wat raar dat je zoveel verschillende gyn's ziet, hier deed een gyn alle metingen zodat ze betrouwbaarder waren. Op welke p lijn zit je kindje nu? Ik zou vragen om steeds dezelfde gyn, ook voor je eigen geruststelling!!! Hoe dan ook is het fijn dat we in Nederland wonen en al deze controles mogelijk zijn. Mijn zoontje had het mogelijk niet gered als hij niet eerder was gehaald. Ik ben dan ook heel dankbaar voor alle prenatale medische zorg. Good luck!
Ik heb wel es gevraagd of ik meer zou moeten rusten. Ik werkte dan wel niet, maar heb tot ruim 7 maanden dagelijks gesport en toen dat niet meer ging ben ik gaan wandelen, ongeveer een uur per dag. Maar mij hebben ze niks gezegd van rusten of iets dergelijks, het was (nu nog) niet nodig. Nu ben ik het zelf rustiger aan gaan doen, baat het niet, dan schaadt het niet en misschien groeit ze dan toch nog net wat meer. Ja, ik heb zelfs meegemaakt dat 1 gyn tegen me zei dat als de volgende echo goed was, ze in dezelfde lijn zou doorgroeien, ik weer terug mocht naar de verloskundige en ik gewoon thuis zou mogen bevallen. Kwamen we die keer erop. Zegt de andere gyn...' nee, hoor...dat is echt niet de bedoeling, ook al is ze gegroeid volgens de curve'. Nou, dat vind ik echt twee tegenovergestelde verhalen waar je dus niks mee kunt. Ze zit nu op de p5. Maar ook dat wijkt telkens af. Dat is al zo vanaf de 20 weken echo. Ze wordt telkens anders gemeten. En ze zal heus een kleintje zijn, maar ik ben benieuwd als ze zo geboren wordt. En begrijp me niet verkeerd, ik ben ook erg blij met alle screening en dat ze alles in de gaten houden. Maar doordat het geen eenduidig verhaal is, word je best onrustig. Heb me dan ook voorgenomen dat ik dit a.s. maandag op tafel gooi.
Ik heb geen ervaring met sua...maar mijn dochter is geboren met 36 weken met 1611 gram vanwege chromosoomafwijking in de placenta. Ik stond ook onder strenge controle en ben bevallen in het LUMC (natuurlijk en spontaan, lag wel al opgenomen ivm slechte ctg's) Na Drie weken Neonatologie naar huis. Nu 14 maanden en nog steeds erg klein, maar helemaal gezond.
Er hoeft geen verklaring te zijn voor een te klein kindje. Natuurlijk kan het te maken hebben met de sua maar hoeft niet. Ons kindje was ook te klein ,p3, en heb toen veel gezocht op internet en daar vond ik dat in 50 procent van de gevallen niet achterhaald kan worden waarom een kindje te klein is. Wel goed natuurlijk dat ze je goed in de gaten blijven houden of alles goed blijft gaan met de kleine.