Ik denk soms terug aan mijn relaties en dan denk ik: hoe heb ik ooit met die gast een relatie kunnen hebben? Erg he! Nu gelukkig getrouwd haha.
Wat zie ik nou? Gefeliciteerd!! Wat een wonder! Jij was toen toch degene die in jou handtekening had staan op keizerlijke wijze?
Op m'n 18e gaan samenwonen. Ik wilde dolgraag uit huis maar had achteraf gezien iets beter moeten nadenken of dat met die gast was..... Veel te veel drinken, ik ben meerdere keren in m'n bed wakker geworden en geen idee meer hoe ik daar weer was beland. Met mn inmiddels man mee naar een feestje op werk. Teveel drinken en daar de prullenbak volkotsen. GENANT. Gelukkig waren de meesten ook niet helder meer maar toch... Geeft zo een vreemde 1e indruk.... Op de EHBO belanden, volledig de weg kwijt tijdens t stappen. Ik weet zeker dat er wat in m'n drankje heeft gezeten... Ik kon niet plassen, was compleet de weg kwijt en in paniek. K had wel flink wat gedronken maar lang niet genoeg om me zo te voelen. Ik vertrouwde niemand, t was echt verschrikkelijk.
Zo zwierf er van mij een foto op MySpace van mn blote billen (nou ja in string haha) omdat ik in een rokje (brede riem?) met m'n dronken hoofd in slaap was omgevallen op een feestje... Ben nog steeds dankbaar dat mn hoofd niet op die foto staat!
Als 14 jarig meisje met een jongen, die ik voor de tweede keer zag, het iets té gezellig maken in zijn auto. Hij was jaren ouder. Wat heb ik achteraf spijt gehad! Was zo bang dat hij mijn vriendje niet wilde zijn... Op mijn 16e met hem gaan samenwonen op 300KM afstand van mijn ouders. Gelukkig is die 'jongen' altijd bij mij blijven plakken en is hij inmiddels mijn man. Achteraf kunnen we er samen heel hard om lachen. Mijn moeder kan er nogsteeds niet om lachen. Maar pfoeh, daar had een hoop mis kunnen gaan .
Laten we erop houden dat ik echt een .... puber was vroeger, ik verkeerde vrienden had, drugs heb gebruikt, en veel heb gelogen tegen mijn ouders. Oftewel, ik heb teveel onbezonnen en foute dingen gedaan in die tijd om hier allemaal neer te zetten.
Op mijn 18e een tattoo laten zetten die ik toen heel leuk vond. Inmiddels heb ik deze weg laten laseren en zie je zo goed als niets meer.
Ik voel me zo'n braaf eitje als ik dit allemaal lees Nooit gerookt, amper gedronken, geen 'gekke dingen' met jongens gedaan, niet afgesproken met vreemden, was altijd op tijd thuis...
Op m’n 17e met mijn man (toen nog gewoon een vriend) en twee vrienden naar een bevrijdingsfestival geweest. Daar zo extreem veel gezopen dat mijn man me naar de trein moest slepen, vervolgens naar huis moest dragen en me onderweg meermaals liet kotsen in z’n tas. Was voor hem ook een fijne eerste ontmoeting met m’n ouders, dus. Gelukkig vond-ie me ook daarna nog leuk, inmiddels 9 jaar verder (en samen!) waarvan 2 jaar getrouwd
Dit topic jaagt me echt de stuipen op het lijf. Het idee dat mijn dochter ooit ook zulke dingen zou gaan doen, brrr. Ik ben zelf de minst onbezonnen (erg bezonnen dus ) persoon die ik ken, me houden aan de regels is een levensdoel van me geloof ik... Nooit drugs, nooit gespijbeld, nooit op een scooter gereden, nooit gerookt, sporadisch een half glas alcohol gedronken...
Wat was ik braaf! Haha! Ik heb, 5 dagen voor ik mijn rijbewijs haalde, de autosleutels van mijn toenmalige vriend afgepakt om naar huis te rijden. Hij was dronken en ik wist dat ik eigenlijk wel kon rijden. Misschien niet de verstandigste actie met het oog op geen rij-examen mogen doen, maar wel de veiligste op dat moment (geen geld mee voor een taxi, dus dat was geen optie). Verder wel eens geblowd, maar voelde er niks van. Mijn moeder is van het type 'oh, dan heb je geen goede gehad. Ik kan er wel een voor je draaien' dus ik hoefde niks te verbergen. Wat ik heel erg vond: ik ben een keer zo dronken geweest dat een vriendin perse wilde dat ik bij haar bleef slapen, terwijl ik (toen wel) genoeg geld had voor een taxi naar huis. Mijn vrienden beweerden van niet. Ik heb de volgende ochtend meteen mijn ouders gebeld, want die wisten helemaal niet waar ik was en hadden mij gewoon thuis verwacht. Wat voelde ik mij lullig! Overigens heb ik de volgende dag, toen inmiddels nuchter, nagekeken of ik een taxi had kunnen betalen en dit had gewoon gekund. Zijn mijn ouders dus voor niks zo bezorgd geweest
Tijdens Koninginnenacht op stap met een vriendin en de jongen met wie zij destijds scharrelde (en zijn vrienden). Ik (toen 17 jaar) werd de hele avond al lastig gevallen door een enge gozer. Dacht ik hem weer afgeschud te hebben, stond hij ineens verderop weer naar me te kijken. Op een bepaald moment mijn drankje bij mijn vriendin laten staan om naar het toilet te gaan en aangezien zij alleen maar oog had voor haar scharrel is er waarschijnlijk wat ingegooid. Ik voelde me na een kwartiertje niet zo lekker, ben alleen -echt hoe dom kun je zijn- naar het station gelopen, de halve stad door om 6 uur 's nachts om vervolgens in de trein knock-out te gaan. En door een groepje jongens en een oudere man thuisgebracht te worden. Bij thuiskomst mijn moeder de schrik van haar leven bezorgd door naast haar bed te staan en heel droog te zeggen "hoi, ik ben net flauwgevallen". Was een gezellig ritje naar de huisartsenpost. Nog nooit zo'n lange preek gehad.
Ik durfde niet te reageren tot nu toe, maar inmiddels weet ik dat ik niet de enige brave Hendrika ben/was.
Ik heb veel uitgespookt toen ik puber was . Jongens voor de neus van vriendinnen weg gekaapt, blowen en drinken tegelijk en daarna in zee zwemmen of in een molen klimmen. Vanaf mijn 14e stappen tot vroeg in de ochtend. Maar wat een leuke tijd was dat!
Op stap gaan met de vriendengroep met bijna allemaal stelletjes in een naastgelegen dorp. Om 1 uur hielden zij het meestal al voor gezien. Ik vond dat veel te vroeg. Als ze vroegen of ik mee naar huis ging, was het antwoord dan ook vaak nee. En zei ik dat ik daar achter een kennis had zien staan en daar mee zou rijden. Wat helemaal niet waar was. En ik dus 8 km naar huis liep, alleen midden in de nacht, door een bos. Gelukkig nooit iets gebeurd, maar had zomaar anders kunnen aflopen. Oh en met een jongen meegaan, die ik op stap had ontmoet. Eenmaal in de taxi ging hij nog even zijn vrienden halen. Ondertussen zei de taxichauffeur dat we ook wel even met z'n tweetjes weg konden gaan. Toch maar gewacht, zo knap was hij niet. Komt die jongen terug met 2 vrienden. Aangekomen in een huisje van een vakantiepark zat er nog een jongen. Toen was ik ineens nuchter en meteen gekeken waar de deur was. Ook dit liep goed af, zijn netjes met rust gelaten daar de andere jongens. En ben de volgende ochtend nog thuis afgezet ook.
Dat is op dit moment het speentje bij mijn slapende zoon onder zijn lichaam zoeken en pakken, "want dat ligt toch niet lekker op zo'n speen?!" Nou de volgende keer ligt hij van mijn part de hele nacht op dat rot ding want meneer is er wakker van geworden. 2 vrienden van en ik wisten dat een relatie van een gezamenlijke vriendin nou niet bepaald goed verliep. Toen we die avond een sms'je kregen dat ze geslagen was vonden wij dat het tijd was haar daar weg te halen. Allebei de vrienden hadden wat glaasjes te veel op, maar we vonden het allemaal een super briljant idee om met de auto van zijn ouders haar op te halen. Meisje hadden we opgehaald en die wilde wij naar haar ouders brengen. Wat bleek vriend lief had een speciale app op haar telefoon geïnstalleerd werden we op de snel weg gevolgd door hem. Hij wilde ons zowat dood rijden we reden met 240 km over de snelweg in de nacht en uiteindelijk zijn wij in een woonwijk door die gek tegen een betonblok aangereden in zijn achteruit. ( klein detail hij stond ons in de bosjes op te wachten en deed de deur van de auto open om de gene die reed uit de auto te trekken.) Conclusie, de vader van wie die auto was was blij dat de auto niet meer te redden was, want toen kon hij weer 1 van de nieuwste auto's aanschaffen. Wij waren vooral blij dat hij niet boos was. Nu denk ik vooral waarom vonden wij dat toch zo'n briljant idee? Het had namelijk echt heel erg kunnen aflopen.