Bij mij de laatste weeen voor de persweeën. Gelukkig dduurt dit bij mij niet lang de laatste 2 bevallingen had ik op het punt dat het echt niet meer op te vangen was en de weeën te heftig werden 15 min later mn baby in mn armen
Zonder twijfel naweeën. Bevallingen prima te doen. Laatste drie waren er vanaf de eerste wee binnen anderhalf uur. Maar due naweeën pfffff Ben echt meerdere keren bijna tegen de vlakte gegaan tijdens een nawee. Baarmoeder was ook altijd heel vlot weer onder mijn schaambot en vloei ook niet veel maar jeetje due waren echt naar. Pufferdepuf stijl.
Bij de oudste waren de weeën goed te doen. Het toucheren vond ik veel meer pijn doen. Bij haar bevalling had ik juist de meeste pijn na de bevalling. Bij de jongste vond ik de rugweeën het pittigste. Ik heb nog maanden last van mijn rug gehad. En de naweeën waren ook niet prettig. Die moest ik de eerste dagen ook echt wegpuffen. Gewone weeën en persweeën waren voor mij goed te doen.
Dit vond ik ook verre weg het pijnlijkste. De naweeën heb ik niet echt meegekregen, was te druk met de baby in mijn armen
De weeën nadat mijn vliezen gebroken werden..dus vanaf de 5-6 cm.. Toen werd het niet te houden.. En ja toen het hoofdje stond was een vervelend gevoel.. Branderig maar dat kon ik goed weg zuchten.. Ben benieuwd hoe ik het deze keer ervaar.. Heb nu al veel last van voorweeën gehad dus ik hoop dat mijn bevalling soepel verloopt
De ontsluitingsweeen voordat ik mijn ruggenprik kreeg rug en buik. En daarna: het hechten! Zitten nadat je bent ingeknipt, proberen op te staan!
Weeen waren prima te doen, maar het branderige gevoel als het hoofdje 'staat'. Au... Gelukkig is dat maar van korte duur en vergeet je alles zodra je de kleine in je armen houdt. Succes, en laat je niet gek maken! Luister goed naar je lichaam, dan gaat het vanzelf.
Het laatste randje tot de 10 cm en het moment dat het hoofdje stond! Wat super fijn wS, was dat de verloskundige een warm washandje op m'n vagina legde toen het hoofdje stond, dat verlichte zeker de pijn.
De ontsluitingsweeën(been, rug en buik..) Ik heb het persen juist als 'heerlijk' ervaren! Eindelijk kon ik wat doen voor mijn gevoel. Weet alleen nog dat het (vooral bij Ediz) enorm brande toen zijn hoofdje stond. Want ik moest wachten tot de volgende wee om verder te persen. Bij Mira juist helemaal geen last van gehad. Bij Mira geen naweeën gehad, bij Ediz wel. Maar dat vond ik niet heel heel heel pijnlijk.
Bij de eerste vond ik het persen heel pijnlijk. Ik had niet heel sterke weeën, weeën opwekkers hielpen niet en moest zelf persen i.p.v persweeën volgen. Bij de tweede vond ik de ontsluitingsweeen ná het breken van de vliezen het pijnlijkst. De weeën ervoor vond ik goed vol te houden, heb er ook een hele dag mee gelopen voor ik ging bellen. Na het doorprikken van de vliezen kreeg ik veel sterkere weeën en ging de ontsluiting heel snel. De persweeën waren een opluchting, eindelijk iets doen en het besef dat je bijna je baby in je armen kan houden. Was ook pijnlijk maar dat maakte me toen helemaal niks uit! Net als Droppie Drie kan ik me dat brandende gevoel van het hoofdje ook goed herinneren. Bij de eerste heb ik dat heel goed gevoeld en bij de tweede juist helemaal niet. Na weeen heb ik bij de eerste niet gehad, bij de tweede heel minimaal en dat vond ik meer op menstruatiepijn lijken, en na een bevalling valt dat qua pijn heel erg mee!
Bij de oudste 2: De weeen net voordat je mag gaan persen. Bij de jongste vond ik de uitdrijving erg pijnlijk. En het klinkt heel gek maar nu ik 8 weken verder ben, kan ik me het pijnlijke gevoel niet echt meer herinneren, wel dat het echt heel erg pijn deed...maar hoe pijn precies niet meer (gelukkig) (herkenbaar?)