Getromboseerde aambeien... echt ik beval liever 10x achter elkaar inclusief knip en bijhorende hechtingen. Mennn ik heb serieus met mijn hoofd tegen de muur gebonkt vd pijn
Okee na mn bevalling... Er is in 2008 op mijn werk een heftruck met metalen wielen over mijn rechtervoet gereden. Het moment dat hij erop stond blokkeerde het systeem en dat duurd 10 sec. daarna kon hij er weer afrijden. Toen hij erop stond voelde ik niets maar de pijn toen hij eraf reed en er weer bloedtoevoer kwam :O:O Ik herinner me dit nog zo goed in klapte letterlijk achterover krijsend tegen de grond. D directeur die een verdieping hoger zat zn 60 meter verderop kwam zelfs binnenstormen in de loods. Het klonk schijnbaar of er iemand werd vermoord werd me later verteld.
Tijdens een wortelkanaal behandeling was ik niet voldoende verdoofde, hij zat maar met die raggertjes in mn wortels te porren om de zenuwen te verwijderen....ik gilde het uit en vloog zowat tegen het plafond van de pijn en de tandarts had nog t lef om te zeggen dat ik me niet moest aanstellen. Toen kwam er een collega tandarts erbij en die vroeg hem waarom verdoof je niet beter? Ik ben nooit meer teruggegaan naar die tandarts!
Na de blindedarm operatie naar de wc lopen en ja een stuk of 10 x in de nacht want kreeg vocht toe gediend voor de operatie die ik er toen dus weer uit moest plassen. waarom ik niet op een po of gewoon in bed plaste kan niet op een po of wat dan ook plassen. zit je hakf uur met je reet op een po en moet nodig maar kwam maar niet dus hup na de wc. en uitscheure tot sluitspier en toch door gaan
Galsteen aanvallen.. (dacht echt dat k dood ging) Genoeg aantal keren nierbekken ontstekingen gehad! Maanden lang zware hoofdpijn hebben, en dan het liefst gewoon je hoofd kei, maar dan ook echt keihard tegen de muur aan te bonken.. Door mijn rechter enkel klappen door mis stapje, maar die met linkerkant willen opvangen waardoor ik dus ook nog door de linker enkel klapte, en daardoor met beide voetjes omhoog moest aantal weekjes.. Euhm, en ga zo maar door!! (Kan natuurlijk ook zijn dat ik gewoon geen hoge pijngrens heb hoor)
Pfff, heb verschillende soorten pijn meegemaakt men alles is weer op een andere manier onprettig... Naarste ervaringen: Had een blaasonderzoek gehad (met camera gaan ze dan je plasbuis binnen) Onderzoek zelf viel op zich mee. Daarna moest ik op een speciaal toilet plassen. Dat plassen brandde zo gruwelijk en ik voelde dat ik niet goed werd. Kon nog op tijd wegkomen en ben daarna out gegaan. Toen ik 9-10 weekjes zwanger was kreeg ik onderweg naar vakantie vreselijk buikpijn. Was flink in de diarree (combi verkeerd eten, niet slapen en hormonen) en voelde me ook flink beroerd. Echt, ik wilde op dat moment dood. Zulke krampen, niet normaal meer. Kon ook alleen maar zitten en met mijn hoofd tegen de muur leunen. Keer mijn arm gebroken na een val. Die klap en dan dat misselijkmakende gevoel.... ook niet lekker.
hechten na de bevalling (duurde 3 uur voor ze begonnen en verdoving deed weinig, en er waren heeeeeel veel hechtingen nodig) en met oorontsteking in het vliegtuig
nog een toevoeging erbij, van je zadel vallen op een herenfiets en precies op de stang knallen met je meest gevoelige deel down there.... au :'(
De aanvallen van zonne-allergie... Oké, dat is jeuk, maar ik weet wel wat mensen bedoelen met 'jeuk is erger dan pijn'. In mijn geval is deze uitspraak zeker waar. Verder heb ik gelukkig een gezond lijf en kan ik me niet herinneren echt veel pijn te hebben gehad, buiten mijn bevallingen om.
Oh ja, oorontsteking deed ook echt heel zeer en ik ben een keer met mijn muts op de punt van een tafeltennistafel terecht gekomen. Ook niet voor herhaling vatbaar...
Toen ik 12 jaar oud was, had ik een abces in mijn keel. Deze moest worden opengesneden. Ik had een verdovende spray gekregen, maar die werkte voor geen meter. Ik kan de pijn van dat opensnijden in mijn keel nu nog voelen als ik er weer aan denk....
Teen/hand/arm/ledemaat stoten is altijd "heerlijk"... (vooral rand van het bed, tafel of deur doen het altijd goed) Het pijnlijkste wat ik tot zover heb meegemaakt (al herinner ik me er niet echt meer iets van) is mijn operatie aan mijn rug. 5 Weken en 1 dag in het ziekenhuis gelegen. Zat aan een morfine pompje, maar dat hielp niet altijd.
M'n bevalling staat niet eens in m'n lijstje pijnlijkste ervaringen ooit, dat doe ik zo nog een keertje over hoor Pijnlijkste wat ik me herinner: busreis uit Spanje (op zichzelf al geen succes) met een mega migraine aanval. Ik dacht dat ik gek werd. Thuis gekomen snel in een donker hokje gaan liggen en iedereen bleef uit mn buurt. De ergste aanval die ik ooit gehad heb, brr dat was echt niet leuk.
Mijn bevalling komt niet op mijn lijstje voor..... Maar dit wel 1: kaakabces na verstandskies verwijderen, tjonge jonge wat was ik doodziek, thuis met ambulance opgehaald, met spoed geopereerd. Abces zat in mijn kaakspier vocht van abces liep in mijn keel waardoor ik heel moeilijk adem kon halen. Met spoed geopereerd, daarna zat er een drain in mijn kaak voor vocht kwijt te kunnen, kreeg morfine en heel zware antibiotica waar ik weer doodziek van werd. 2: borstontsteking later twee ingekapselde abcessen. Dat was ook echt verschrikkelijk, echt heel veel pijn. Kon mijn eigen dochtertje van drie weken oud niet vasthouden zoveel pijn deed het en doodziek. Ben meteen begonnen met kuurtje van de ha hielp niet wat bleek twee ingekapselde borstabcessen, twee weken heel zware kuur gehad, en om de dag terug naar het ziekenhuis om met een naald onverdoofd! De abcessen leeg te zuigen. Nu nog steeds een gehavende borst maar goed.... 3: toen mijn borstabces over was kreeg ik aansluitend galsteen aanvallen Jezus wat een hel! Aanvallen duurde 8 uur per keer voordat ze afzakte. Toen mijn dochtertje 6 weken oud was hebben ze met spoed mijn galblaas verwijderd, kreeg nabloeding dus erg veel pijn extra van al dat bloed in mijn buik. Hele weekend in ziekenhuis gelegen met morfine en tramadol, mijn lieve kleine wondertje thuis en ik kon niks eenmaal thuis heb ik hele week ook niks kunne doen, ik kon niet eens rechtop lopen, kon geen flesje geven niets, daar zit je dan ben je net mama, hele nare icsi periode achter de rug met veel complicaties, jeetje wat ellendig was dat
Een kleine week na mijn keizersnede, dus niet de bevalling zelf . Wij hebben onze douche in het bad, ik wilde met hulp van mijn vriend in het bad stappen. Hij kreeg de slappe lach om mij zo te zien :/ waardoor ik ook moest lachen en nog niet fatsoenlijk in het bad stond. Nouuuu.... Het ergste was nog dat ik niet kon stoppen met lachen, wat een pijn! Ik dacht dat mijn wond open ging, zette mijn nagels in de voegen van de tegels van de pijn. Niet letterlijk erin natuurlijk maargoed. Ondertussen zat ik te schreeuwen en hem de badkamer uit te schelden, vreselijk.
Het scheuren van mijn voorste kruisbanden + de desbetreffende operatie die daarbij hoort. Tijdens de operatie uiteraard geen pijn maar daarna dat de ruggenprik begon uit te werken, ik wist niet waar ik het zoeken moest van de pijn.