1 is genoeg;toch?

Echt herkennen doe ik het niet want ik weet zeker dat ik nog een tweede wil OOIT, als het weer mag lukken natuurlijk

Maar ik begrijp het wel! Tijdens de zwangerschap, die ik niet zo prettig vond heb vaak genoeg gedacht, dit nooit weer

Als jij/jullie het prima vind zo dan zou ik het ook zeker zo laten. Ik ben zelf enig kind en heb wel altijd naar een broertje of zusje verlangd, en nu mijn vader net overleden is is het soms wel moeilijk dat ik er alleen voor sta maar ook het hebben van broers of zussen is natuurlijk geen garantie.
Mijn man heeft al bijna 4 jaar geen contact meer met zijn tweelingbroer dus....

Als je ooit nog een 2e wilt moet je dat doen omdat je daar achter staat en niet omdat de omgeving dat van je verwacht. Als jullie het gevoel hebben dat jullie gezin zo compleet is, dan is het zo!

 

in deze maatschappij zit het gewoon echt ingebakken.
als je 1 kindje hebt vragen ze al onmiddelijk wanneer de 2 de op komst is en wanneer je dan zwanger bent van de 3de krijg je vaak niet eens een proficiat meer.
het is jullie keuze en je moet geen beslissingen nemen waar jullie 2 niet achter staan.
jullie meisje is nog zo erg klein geniet daar maar lekker van.

groetjes Talia

 

Heel herkenbaar!
Ook wij zijn blij en tevreden met Valentino en vinden het dan ook prima zo!
Nu hij groter wordt, wordt alles steeds een beetje makkelijker en ik geniet ook daar van.
Nu moet ik zeggen dat mijn slechte bekken en rug de uiteindelijke doorslag hebben gegeven, maar toch ook wij krijgen die vragen, want Valentino is tenslotte ''al'' anderhalf

 

wij willen wel dolgraag een tweede, maar ik vind het wel vervelend dat iedereen er elke keer naar vraagt. iedereen moet het zelf weten en ze zien het vanzelf wel een keer

 

Voor mij ook heeeeel herkenbaar. Ik hoor ook om mij heen: Ik wil er twee. Ik heb dat gevoel totaal niet. Ik vind ons meisje heerlijk en geniet enorm van haar. Daarnaast moet ik ook eerlijk bekennen dat ik geen echt baby mens ben. Klinkt misschien raar voor anderen, maar ik vind het ook heerlijk dat ze groter wordt en steeds meer kan. Ook hebben wij best een tijd moeten wachten voordat ik zwanger was, dus zo vanzelfsprekend is die tweede ook helemaal niet (en zo wordt er wel soms over gesproken)
doei Bianca

 

Heel erg herkenbaar! Ik vind het ook prima zo!
Het heeft (ondanks dat het 'geplanned' was) een enorme inpact op mij, mijn vriend en onze relatie gemaakt. Zowel positief als soms negatief.
Zoals het er nu dus voorstaat voor ons geen tweede! Misschien dat ik er over een paar jaar anders over denk maar dat zien we dan wel weer

 

heel erg herken baar idd!
ik heb altijd gezegt ik wil er 2 maar nu ik fay heb niet meer, waarom ken k je niet uitleggen!
ik ken ook niet naar zwangerprogrammas kijken!
ik vind het heerlijk met zijn 3e en heeft moeder natuur het anders inpetto ben ik ook blij!

 

hier ook hoor. Ik weet het nog niet of ik er meerdere wil. Misschien, maar misschien ook niet. Ik ben zelf (een ) enig kind en heb hier nooit last van gehad

 

HOi

mijn zoontje is nu dik 8 maanden,word ook gek van die vraag.,

Ikz eg altijd willen en kunnen zijn 2 hele andere dingen.... en dan kijken ze me zo aan....
Ik ben al blij met 1 tje, dat is al een wondertje

(heb nm icsi gedaan)

 

ik ben eigenlijk nog aan het twijfelen maar denk dat ik ook tevreden ben zo. misschien komt over een paar jaar de behoefte maar nu vind ik het prima.

 

Ik zou wel graag een 2de willen maar mijn man niet, hij is zelf enigst kind en vond dat prima zo (is redelijk verwend) en heeft vanauit de familie geen positieve verhalen over meerdere kindsgezinnen.
Dus... ik weet niet of er een 2de komt als het aan mij ligt wel maar je moet er nog altijd met z´n 2´en voor zijn.

 

Het eerste half jaar moest ik er ook echt niet aan denken... pas daarna kon ik echt genieten, iets meer feed/back vind ik leuker dan dat echte babyachtige.

Na 7 maand begon het te kriebellen en uiteindelijk net voor mn dochter 1 was zijn we ervoor gegaan en een week na haar eerste verjaardag positief getest. Achteraf een goeie keuzen. Een tweede is me veel beter bevallen, ik was al moeder dus de overgang was minder groot, ik wist beter wat het inhielt en heb nu eigenlijk bewuster de keuze kunnen maken daardoor. Bij een eerste is het maar afwachten wat het nu is een baby te hebben en moeder te zijn.

Een derde weet ik nog niet... ik kan ook heel gelukkig zijn met 2 kids. Ik denk er ook niet over na, ik merk vanzelf wel of het ooit weer begint te kriebellen... en zo niet dat zullen het er 2 blijven.

 

Oooh ik moet er niet aan denken om weer zwanger te zijn Echt ik ben zo blij dat men lichaam weer van mij is! Ben pas net al men zwangerschapskilo's kwijt! Begrijp me niet verkeerd ik was heel vrolijk als de kleine bewoog in me dat was mooi maar de rest vond ik niks aan!
En nu ook ik denk 1 is zat hoor, heb genoeg aan Giovanna..maarja me vriend wilt nog wel graag proberen voor nog een kindje ''ooit'' en ik moet het allemaal nog maar zien voor mij nog ff echt niet!

 

channie ik had precies het zelfde vond het leuk als ik de kleine voelde maar verders vond ik de hele zwangerschap ook niets aan.

 

hoi hoi

het heeft bij ons 4 jaar geduurt voordat we een 2de gingen proberen te krijgen
ik heb altijd gezegd dat als de oudste op de basisschool zit gaan we ervoor en jesse werd in augustus 4 en ben die maand ook zwanger geraakt juli was ik gestopt met de pil......

ik geniet enorm van luca het is echt heerlijk weer zo'n klein mannetje in huis
jesse vind het ook helemaal geweldig hij heeft alles heel bewust meegemaakt en is nu zoooooooooo super trots op zijn kleine broertje

ik kreeg ook altijd die vragen willen juie geen 2de enz enz

werd daar behoorlijk moe van soms

en nu de tweede vragen ze het niet meer pffffffff

doe lekker waar je jezelf goed bij voelt en die vragen tja gewoon negeren dat is het beste
ik zei altijd we zien wel wat de toekomst brengt

liefs diaan

 

Ik ben nu zwanger van de tweede, maar heb er nooit aan getwijfeld dat er niet nog een hummeltje bij zou komen.
1 is ook maar alleen, en vind het erg gevaarlijk. Het kindje wordt op het bod toe verwent, worden vaak hele rare kinderen.
En het is ook een enge gedacht, stel dat er iets gaat gebeuren (ik hoop het nooit) maar dan ben je opeens alles kwijt!

Tja zo denk ik erover..
Maar dit kindje wilden we zelf, ook voor Eliza maar ook omdat ons gezin nog niet compleet aanvoelde.. Het is ieder zijn eigen..
Maar idd die vragen kunnen echt vervelend zijn, ik betrapte mij er zelf laatst op toen een vriendin haar kleine 5 jaar werd, en ik vroeg: Komt er nog een tweede... verschrikkelijk.. vind het zelf ook vreselijk irri en toen deed ik hetzelf notabene..

Groetjes Kalush

 

men gaat er tegenwoordig gewoon van uit dat je er minimaal 2 krijg
nou wij niet
zelf wil ik gewoon ff lekker genieten van Teun en ben blij dat ik het nog mee kan maken...leerde me vriend 3 jaar geleden kennen en ja met nu 37 ben je voor zwanger zijn ook de "jongste" niet meer.
maar ik vind het wel goed zo....
mijn reacte is altijd..... wie weet maar eerst geniet ik voorlopig van Teun en mocht er niets meer komen is dat erg dan?
dan staan ze meestal ook met een mond vol tanden

het si toch je eigen beslissing........gewoon lekker doen wat jij en je mannetje willen...laat andere maar kletsen....

 

Sorry, maar deze opmerking kwetst mij zeer Ik ben enig kind nl. En ik ben zeker niet tot op het bot toe verwend! Ik heb veel liefde gehad ja, maar ik heb ook gewoon bijbaantjes moeten hebben om te krijgen wat ik wilde. Mijn ouders hebben mij de waarde van geld goed bijgebracht. En raar ben ik zeker niet. Ik ben een sociale meid geworden, die juist doordat ze enig kind was gewend is om makkelijk contact te maken!
Moest dit even kwijt