Het klopt helemaal wat je hierboven beschrijft. Het vet gedrukte stukje wil ik wel even toelichten. Zij kan als dit zou gebeuren zeker ermee leven, want feit blijft dat zij gelooft dat dit Jehova's wil is (geweest). Door de dood van haar kind zal zijn waarschijnlijk niet de schuld bij haarzelf leggen zoals wij dat zouden doen, puur en alleen om het feit dat wij niet op die manier geloven.
Ben het ook met je eens, en ook ik respecteer ieders geloof. Ik zou denk ik zeker geen jehova's getuige kunnen zijn,omdat ik mijn kind zulke transfusie niet mag geven. Heb ook diverse familieleden(vaderskant) die jehova's getuige zijn.Zij vertellen mij dingen die ik soms wel kan plaatsen en denken van oke dat begrijp ik...maar voor de rest ben ik het niet echt met hun eens. Ieder maakt zijn eigen keuze's ook qua geloof!
Je kunt het ook andersom zien, je speelt voor god door een bloedtransfusie te kiezen. Zonder zou je sterven...om wat voor reden dan ook. En er zijn meerdere mogelijkheden dan een bloedtransfusie. Dat klopt. Alleen houden die vaak andere risico's in. Risico's waar men vaak niet voor kiest. Maar ook bloedtransfusie houdt risico's in. En soms is het het enige redmiddel. Daarbij wat ouders aan het bed van hun kinderen beslissen is tussen arts en ouders. Verder gaat dat niemand wat aan. @ Josiane; laat het toch even rusten. Als het uit de hand loopt komt dat slotje er snel genoeg maar zoek het niet op aub.
Ah je doet zelf al aan censuur, eerst stond er nog idioot... Ik snap je niet, je roept dat je er een slotje op wilt hebben en vervolgens ga je zelf mee discussieren? Wat wil je nou, wel slotje, geen slotje, wel discussie, geen discussie?
@Manuela79: Tja, je hebt gelijk. Het is hun geloof, en daarvoor ook een reden van "God"zijn geweest om het kind te laten sterven. Maar voor iemand zoals ik (een niet helemaal ongelovige...zit overal nog tussen in haha) is dit gewoon totaal onbegrijpelijk. Mijn taak als moeder is de beste beslissing te nemen voor mijn kinderen...ongeacht! Zij kunnen zo jong nog geen keuze's maken en zijn dus geheel afhankelijk va mij en hun vader. Was dit niet zo geweest dan waren wij ook niet nodig he Maar goed, om het even kort te houden, een ongelovige oftewel iemand die "geen" Jehova is zal nooit een bevredigent antwoord krijgen op zijn/haar vragen. Daarvoor moet je echt Jehova zijn!
Ja maar dat is met ieder geloof natuurlijk zo. Sommige regels zijn voor ons niet te begrijpen. En ieder geloof heeft ook weer dingen waarvan ik denk ja, daar kan ik me wel in vinden... (al ben ik blij dat ik niet meer bij de JG zit )
Manuela, is het nu ook zo dat je dan min of meer verstoten wordt? Die verhalen hoor je ook wel eens, dat als je besluit de JG te verlaten de hele gemeenschap (dus ook je familie enzo) jou moet negeren? @ Josianne, ik vind jouw gedrag en opmerkingen echt niet kunnen, ik heb het gemeld aan de mods.
Gewoon respecteren, ik heb overtuigingen die mijn buren niet snappen en ik snap hun niet, so what....laat ieder zelf weten wat ze voor levenspad kiezen. als de "overheid" het echt te ver vindt aan dwingen ze je heus wel, want zo "vrij" leven we helemaal niet hoor, schijn bedriegt.... (misschien in dit verhaal dan maar goed ook)
Ik moet echt eerlijk bekennen dat ik op het moment dat er een baby sterft doordat de ouders vanuit geloofsovertuiging ervoor kiezen het kind niet te redden (door bv een bloedtransfusie of orgaandonatie) ik geen respect voor die keuze kan opbrengen...mijn hart ligt dan vooral bij het kleine mensje die geen kans krijgt om te leven... Ik begrijp wel waarom ze die keuze maken, ik begrijp dat geloof heel diep kan zitten...ik kan het alleen niet respecteren....
@ roelie : je doet maar,ik geef ook alleen mijn mening aan. Wij waren vroeger ook jehova's en ook doordat er een tante (vaderskant) overleden is doordat zij geen transfusie kreeg..zijn wij daar weggegaan. Wij zijn niet verstoten en hebben nog genoeg contact met mijn vadersfamilie.
Brenda, ik heb gewoon grvaagd wat haar probleem was, waarom ze hier een slotje op wilde en vervolgens krijg ik een antwoord wat nergens op slaat...sorry hoor maar ik kan hier weinig aan doen en krijg de indruk dat Josianne doelbewust hier probeert te stoken zodat er een slotje op komt
haha ik heb dat andersom. ik heb respect voor de manier waarop ze hun geloof belijden maar ik begrijp niet hoe ze als ouders die keuze kunnen maken.
Dat heb ik nooit gezegd,ik geef mijn menig zoals alle anderen,ik wilde idd een slotje erop omdat het over geloof gaat(waardoor er altijd een discussie volgt,zoals deze) Van mij mag deze lekker open blijven,ik ben niet aan het stoken!Zoals ieder ander geef ik gewoon mijn mening,roelie.
Ik laat verder ook iedereen in zijn/haar waarde. Ik heb een aantal (zeg maar gerust een stuk of 10 haha) gesprekken met Jehova's gehad. Ook omdat ik ze ergens intressant vond en ook nieuwschierig was. Had al hier en daar wat over ze gelezen, maar merkte ook dat wanneer je met een Jehova praat het minder "hard" overkomt....hun overtuigingen dan. Ze wouden mij na al die gesprekken uitnodigen voor een predekings avond. Heb haar vriendelijk bedankt en haar verteld da ik alle respect voor ze heb....maar ik nooit voor hun geloof zou kiezen. Maar dat is natuurlijk gewoon een persoonlijke keuze. Verder laat ik ze echt wel in hun waarde....al deel ik hun overtuigingen niet. We hebben allemaal wel wat he
Ik ga dit topic sluiten. Zoals al eerder vermeld zijn topics over geloof, van welke aard dan ook niet toegestaan. Het is en blijft een zwangerschapsforum, en om elkaar van een geloof te overtuigen of juist niet, zijn daar andere kanalen voor. Elvira
Ja klopt, andere JG leden mogen dan dus ook niet meer met je omgaan/praten tenzij ze denken dat je nog om te praten bent gelukkig kon ik mijn moeder ook overtuigen en heeft zij ook het contact verbroken. Nu wil ik niet alle JG's in een slecht daglicht plaatsen hoor, maar ik kan gewoon niet leven met bepaalde regels en overtuigingen die zij hebben. Ik vond het ook echt verschrikkelijk om aan de deur te leuren toen ik klein was... als ik nu zie dat mensen dat doen met hun kinderen moet ik me echt inhouden er niet iets van te zeggen want ik weet helaas hoe zo'n kind zich (waarschijnlijk) voelt.