Inderdaad, dankje, ga het zo gelijk even veranderen... was het maar zo'n feest dat we terugkonden in de tijd. Dan had ik bijv niet een jaar gewacht voor ik naar de gyn ging haha. Maar helaas, geen tijdmachines hier in de buurt!
Mijn vriend is helemaal in orde. Bij mij is het, denk ik, de leeftijd (37) die niet mee werkt en mijn luteale fase is erg kort (8 dagen na inseminatie IUI menstueer ik al) 6x IUI gehad en nu eind oktober intake IVF.
Hier nog een pcosje. Geen reactie op Clomid. LEO behadeling gehad,daarna nog geen eisprong. Nu weer Clomid, hopelijk slaat hij nu wel aan! Mijn LF is ook veel te kort. Succes!
Bij ons ligt het aan mij. Mijn lichaam maakt maar heel af en toe vanzelf een eitje aan. Nu gaan we beginnen met Clomid, hopelijk net het duwtje in de rug.
We proberen al 1,5 jaar zwanger te worden. En tot op heden weinig resultaat. We zijn de medische molen in gegaan. Inwendige onderzoeken, uitstrijkjes, potjes inleveren.... En wat blijkt... mijn man heeft traag zaad. Tijdens het eerste bezoek aan de gyn. dacht ze een verkleving te zien aan de eierstokken. Dit wilde ze verder onderzoeken. Na een tweede onderzoek heeft ze ons een operatie aangeraden. Ze had het vermoeden van endometriose. Ik ben inmiddels al onder het mes geweest. En wat blijkt... ik heb endometriose. Gelukkig heb ik het niet dus danig erg, dat het een eventuele zwangerschap in de weg kan staan. Het zaad van mijn man wordt ook "wonderbaarlijk genoeg" steeds beter. De gyn. heeft ons het advies gegeven om nog een aantal maanden zelf te klussen. En als het niet lukt, dan verder te gaan in de medische molen. Ze zag niet in waarom het ons niet ging lukken! Joehoe! Wij met dit goede nieuws naar huis en aan de klus..... Een paar dagen later, vertelde de buurvrouw dat ze zwanger was. Wat voelde ik me teleurgesteld. We hebben even samen staan huilen. (ze wisten gelukkig van onze situatie) Vorige week belde een vriendin... ook zwanger! Ik ben echt reuze blij voor ze, maar toch voel ik me erg verdrietig.... waarom hun wel en bij mij nog niet? Ik zie het even niet meer zo zitten..... Ik hoop zo dat ik nu eens aan de beurt ben .
Hier onbegrepen secundaire onvruchtbaarheid, want ik heb namelijk wel al een kind, spontaan gekregen. Mijn man en ik zijn ondertussen ook door de molen gehaald en niets gevonden. We zijn nu bijna 3 maanden na hsg onderzoek. In november weer terug en een gesprek over starten met IUI. Hopelijk gaat het niet nodig zijn, bedoel het is toch al eens gelukt!
Ik heb PCO, dat wil zeggen dat ik wel eicellen heb maar dat die niet vanzelf rijp worden en springen. Daarnaast heb ik ook een korte luteale fase
Hier per toeval in de MMM beland. Vanwege aandoening van mijn man werden we door huisarts doorverwezen naar fertiliteitsafdeling. Door medicatiegebruik kan hij moeilijk een zaadlozing krijgen en ja dat is toch nodig om beebjes te maken. Maar goed, daar belanden we in het ene onderzoek na het andere. Alles was goed bij mij ( dachten we) ik had immers al een zoon. En zijn zaad was ook van topkwaliteit. Vorig jaar kreeg ik een kijkoperatie en het ergste wat ik al langzamerhand begon te vermoeden: afgesloten eileiders want ik werd maar niet zwanger. Hoe en wat konden ze me ook niet vertellen, ze hebben het ook telkens over een mogelijke tubafactor. Afijn, dus nu aan de IVF.
IK had (of misschien wel heb nog steeds) een bepaald hormoon dat ik miste om mijn eitjes te laten groeien. Dus geen eisprong. (de gyn zei dat het geen pco was?) En mijn man scheen teveel zaadcellen te hebben, 110 miljoen, waardoor ze trager waren.
Hoi hoi, Hier ook traag zaad maar de hoeveel is wel erg goed. Bij mij (waarschijnlijk) alles goed. Maar je gaat toch twijfelen als je al 2 jaar bezig bent... Grt Vanilia
hier ook PCO, maar 3,5 jaar geleden zwanger geraakt middels LEO en Clomid 100, nu bezig voor beebje nr 2....
Hier ook endometriose. Cystes en verklevingen. Inmiddels al zo'n 2 jaar endovrij. Wij zijn gebonden aan IVF.
Wij hebben slechte zwemmertjes, waar er normaal miljoenen zitten hebben wij er 0,02, die ook nog eens nauwelijks beweegelijk zijn en afwijkend van vorm
Mijn lief produceert geen sperma. Alles werkt, alle leidingen liggen goed, zijn hormoonlevels zijn tiptop, maar toch is hij volkomen onvruchtbaar. En niemand die het snapt. Bij mij is alles gelukkig prima in orde, dus wij kunnen zonder verder medisch ingrijpen gebruik maken van de onbetaalbare hulp van een spermadonor.