Ik kan me de kleur van de buggy waar ik in zat heel goed herinneren, ik denk dat ik daarin heb gezeten tot ik een jaar of 3 was? De herinnering daarna was de kleuterschool.
Ik was met mijn moeder op vakantie in Spanje. Ik had mijn enkel verzwikt en mijn moeder had er heel lief een verbandje om heen gedaan. Ik voelde me natuurlijk ook vreeeeeselijk zielig. Ook stond het hotel tegen een bergwand en kon je in het trappenhuis die wand zien, als kind vond ik dat doodeng. Ik was toen denk ik rond de 2,5.
Ik heb een keer een vaas van mijn moeder express laten vallen terwijl ze me aankeek en zei dat het niet mocht. Ik deed 't toch. Ik was rond de 2 jaar Ik heb een keer de oppas buiten gesloten want dat vond ik grappig. Ik was 1,5 ongeveer Ook weet ik nog dat ik op de psz rondliep en niet wist waar ik mee moest gaan spelen. Ik was 2,5 ongeveer
Toen ik een jaar of 3 was en alles bij elkaar gegild heb bij de Kidsclub bij centerparcs omdat ik bang was van orriesosorry.
1 van mijn eerste herinneringen was ik denk ik 1 of 2 jaar, mijn moeder nam mij 's ochtends regelmatig bij haar in bed en zette me op haar opgetrokken knieën en vertelde dan een versje over de bibelebontse berg. Ook weet ik nog goed dat ik bij haar achterop de fiets zat en zij mij naar de psz bracht, ik wilde daar helemaal niet naartoe dus was vaak erg verdrietig. De psz zat in een voetbalkantine en het stonk daar altijd naar rook en bier.
Dat ik bijna ben verdronken Ik was 3 maar ik weet alles nog.. Verder weinig echt sterke herinneringen op zulke jonge leeftijd
Hey, wat bijzonder, dat is ook mijn herinnering. Zaten wij soms op dezelfde psz? Ik wil de plaatsnaam hier niet noemen ivm mogelijke herkenbaarheid, maar de eerste letter is een B. Bij jou toevallig ook?
Pfoee lastig... toen m'n zusje werd geboren (Ik was 5) en ik mocht trakteren op de kleuterschool, was zo trots
Mosselen eten met mijn ouders en broer. De eettafel stond toen ergens anders, dus vandaar dat ik weet dat ik ongeveer 2,5 was.
Oh dat versje vertelde mijn moeder ook! En toen was ik ook heel klein. Wat leuk, door jou herinner ik mij dat nu ook weer.
Ik vind dat lastig.. weet niet of ik dingen het herinner of weet door foto's of video's. Enige wat ik zeker herinner (zal gek zijn als er foto's van zijn...) was dat de juf van mijn psz was aangereden. Kapotte spijkerbroek, schrammen.. geen idee of ze die dag ook is gebleven, maar weet dat ze binnen kwam.
Nee hihi die plaatsnaam begon met een W. Misschien was het vroeger de trend om die twee zaken met elkaar te combineren?
Op mijn 5de verjaardag telde ik mijn 5 vingertjes, ik kan me dat nog zo voor de geest halen, heel gek! Dat ik mijn handje voor mij uitsteek en dan een...twee...drie..vier..vijf!! haha
Dan is het in elk geval niet de zelfde psz geweest. Het zou goed kunnen dat het vroeger vaker werd gecombineerd, inderdaad. Best efficient natuurlijk. Maar dat zou tegenwoordig echt niet meer voorkomen.
Ik heb er drie . Chronologische volgorde weet ik niet. Eerst is dat ik moest plassen e n mijn moeder wilde niet mee Naar de wc. Ik moest maar in de vijver plassen... En dat ik naar de psz werd gebracht en ik een uur heb zitten huilen dat ze weg ging. En dat ik uitleg kreeg waarom er een traphekje boven aan de trap zat (wij woonden boven de winkel)
Ik denk ook dat het onmogelijk is als mensen zich iets herinneren van hun eerste jaar. Dat zijn herinneringen die ons verteld zijn of die we kennen van foto's. Vond dit wel mooi uit de nrc en ook overeenkomstig met wat ik zelf heb geleerd; De onderzoekers, onder leiding van de bekende geheugenpsycholoog Martin Conway (University of London) noemen dit soort gedetailleerde herinneringen van voor het derde levensjaar ‘onwaarschijnlijk vroeg’. De laatste decennia is in het geheugenonderzoek duidelijk vastgesteld dat er van voor de tweede verjaardag geen herinneringen bewaard blijven. De vroegste kinderherinneringen, vanaf het derde levensjaar, zijn ongeorganiseerd, fragmentarisch en raadselachtig. Pas met het vijfde levensjaar komen er meer samenhangende herinneringen aan ‘gebeurtenissen’. Eerder dan twee jaar oud zijn er dus zéker geen gedetailleerde verhalen mogelijk over een box met speelgoed waarin je nog niet kon staan en je moeder die je door de kamer ziet lopen wier aandacht je niet kunt vangen omdat je nog niet kon praten, zoals een van de herinneringen in de enquête luidde (met anderhalf jaar). Sowieso geldt in de geheugenwetenschap een herinnering als steeds onbetrouwbaarder naarmate er meer details inzitten. Mijn vroegste herinnering was op de peuterspeelzaal, ik ging pas heen na mijn derde verjaardag en daar was een wipwap binnen in de ruimte. Gevolgd door mijn opa in het ziekenhuis en ik kreeg een snoepje van hem. Kort daarna is hij overleden (maar als 3,5 jarige wist ik dat niet dat het zijn sterfbed was, die herinnering is dus deels ingekleurd door mijn vader dus de tijd tussen ziekenhuis bezoek en sterven is mij ook niet bijgebleven) Mijn eerste echt gedetailleerde herinnering was van groep 2, ik was 5 (geen idee in welk seizoen dit plaatsvond), toen er een nieuw meisje uit mijn klas niet door moeder werd opgehaald (vergeten) in de pauze en mijn moeder haar meenam met ons mee. Ze stond verloren voor de dichte deur van de school. Dat meisje is mijn beste vriendin geworden en nog steeds.