Je bent zo jong of oud als je jezelf voelt. Helaas tikt je biologische klokje wel gewoon door. Hoe ouder je wordt, hoe kleiner de kans om zwanger te raken. Daarom vind ik het persoonlijk niet slim om het krijgen van kinderen heel lang uit te stellen. Niet als je weet dat je graag kinderen wilt en je hebt de ware gevonden en je hebt voldoende inkomen. Jong kinderen krijgen heeft het voordeel dat je dan op je vruchtbaarst bent, maar ja, je moet er wel klaar voor zijn dan. Ik was dat nog niet op m'n 20e, maar als je dat wel bent, waarom niet?! Dan ben je op je 40e weer vrij om te doen en te laten wat je wilt, want dan zijn ze uit huis
Ik was 23 toen ik in verwachting was, voor mij een hele mooie leeftijd, maar ik was altijd wat sneller overal mee, dan mijn leeftijdsgenootjes..en ook wat volwassener. Ach, ik denk dat iedereen dat voor zichzelf moet kunnen beslissen, wel vind ik het (persoonlijk) belangrijk dat je je zaakjes op orde hebt, en dan bedoel ik niet heel veel geld, maar wel wat achter de hand, en voldoende inkomen om je kindje een normaal leven te geven, en ook een goed dak boven het hoofd lijkt mij niet onbelangrijk.
Ik denk dat iedereen dat voor zich moet bepalen. Ik kan me niet heel veel voorstellen bij meisjes van 16/17 die bewust moeder worden, maar ik heb wel heel veel respect voor meisjes van die leeftijd die een ongepland kindje toch laten komen. Ik kan me ook niet heel veel voorstellen bij vrouwen die er bewust voor kiezen om op hun 40e moeder te worden (en dan bedoel ik niet de mensen die al tien jaar in de medische malle molen zitten natuurlijk). Maar dat is gewoon een heel persoonlijk gevoel en wie ben ik om te oordelen over de keuze van een ander? Linda
idem hier ben zo die opmerkingen beu van oooh nog zo jong en al zwnager van de 2de maar het ergste vindt ik de zin die er vaak achter komt "je komt zelf pas kijken". grgggrrrrr daar kan ik het echt van krijgen want ik denk dat ik in mijn 22jaar al veel meer mee heb gemaakt dan sommige van 35. en ik vindt dat een kind krijgen niet leeftijd gebonden is maar gevoelsmatig en verstandelijk. de opmerkingen van geniet eerst van je leven dat licht er gewoon aan wat je onder genieten verstaat. dekusjes en knuffels die ik van mijn zoontje krijg, hem zijn evolueren en iedere dag nieuwe dingen zien doen, als hij hulp nodig heeft en dan keihard mama roept daar kan ik megahard van genieten.
Ik leerde mijn man kennen toen ik bijna 27 was en hij was toen 31. Anderhalf jaar trouwden we en besloten we 'voor kinderen te gaan'. Helaas heeft dat allemaal wat langer geduurd dan gepland, ik ben nu pas zwanger van de eerste en ben nu bijna 32. Dus tja, heeft in mijn geval niks met carriere te maken, alleen met op latere leeftijd de ware pas tegenkomen en dan nog de pech hebben van niet snel zwanger raken. Ik had vroeger altijd gedacht voor mn 30e mama te zijn, maar dat gaat dus niet meer lukken. M'n man is dus 37 als hij voor de eerste keer papa wordt. Ook iets ouder dan 'gepland' maar dit laat zich nou eenmaal niet plannen. Overigens merk ik in mijn omgeving niks van dat mensen je te jong of te oud vinden. 2 nichten van mij zijn momenteel ook zwanger, de een is 43 en zwanger van de eerste, de ander 45 en zwanger van de 6e.
ja ik ben moslim maar waarom denk je dat de reacties die ik krijg positiever zijn dan van andere jonge meiden? ik heb juist altijd de gevoel dat ze het echt raar vinden 21 en dan al 3 kinderen hebben ondanks dat ik buitenlands ben
Ik ben bevallen van de eerste op mijn 22e. Ik heb er nooit een issue van gemaakt dat ik jong ben, het is een hele bewuste keuze geweest. Ik heb ook nog nooit 1 vreemde reactie gekregen. Het ligt denk ik ook erg aan je eigen houding, wat je zelf uitstraald. Bij de één passen kinderen al op jonge leeftijd, sommigen zijn er dan nog niet aan toe.
Ik vind inderdaad ook dat het met gevoel te maken heeft, de ene is er eerder klaar voor dan de andere. En sommige mensen zullen nooit voor kinderen gaan. Ik was zelf 25 (bijna 26) toen sven geboren werd, we waren twee jaar getrouwd, allebei een goede baan, we hadden een groter huis gekocht en wilde allebei voor ons 30e kinderen (mijn man is 28 ). Daarbij komt inderdaad ook bij dat kinderen niet helemaal te plannen zijn... Wij hadden het geluk dat we heel snel zwanger waren, aan de andere kant was het ook wel lastig want het "grote" huis was nog niet klaar... Wij waren aan het verhuizen tijdens de bevalling. Mensen in onze omgeving vroegen dan ook wel een eens aan ons of het gepland was... Ik zei altijd wel gepland maar beetje verkeerd gepland Zelfs mijn moeder vroeg of het gepland was, maar dat kwam ook omdat ik nog nooit over onze plannen had gesproken dus op zich kan je die vraag dan wel verwachten... maar ze vind het schitterend nu
Gelukkig heb ik nog nooit iemand gesproken die het niet vond kunnen dat ik jong moeder ben. alleen wat scheve gezichten. Maar die winnen het nooit met het gezicht van mijn kleine man.
Dat moet ieders voor zich weten, mij tante was pas zwanger op haar 36 omdat ze niet eerder kinderen kon krijgen. Mijn buurmeisje kreeg haar kind op haar 19e. Ik zelf persoonlijk zou er tussen het mooiste vinden. Op zich vind ik nu 31 al best wel oud, als ik even van mezelf uitga. Mocht er een 2e komen, wil ik het wel proberen voor m'n 34e. En voel ik mezelf denk ik ook wel te oud voor kinderen. Daarna neemt de vruchtbaarheid van een vrouw ook af. Maar een paar jaar geleden was m'n man er nog niet klaar voor, ik al wel- maar soms moet je geduld hebben Maar de gemiddelde leeftijd van een vrouw die haar 1e kind krijgt is 29 jaar en 4 maanden( in Nederland).
ik vind eigenlijk dat je niet echt naar leeftijd kan kijken de ene is eerder volwassen als de ander. en je weet ook nooit hoe het leven van een ander verloopt en wanneer je degene ontmoet met wie je kinderen wilt. of hoe lang het duurd voordat je zwanger bent. ik vind alleen onder de 18 wel erg jong en boven de 40 weer oud. maar nogmaals de ene is weer anders als de andere.
In een artikel dat deze week wordt gepubliceerd in een Brits vakblad adviseert de specialiste vrouwen om kinderen te krijgen tussen 20 en 35 jaar, om het gevaar op complicaties zo klein mogelijk te maken. Dat gevaar slaat niet alleen op premature geboorte of afwijkingen bij de baby, die bij moeders van boven de 35 vaker voorkomen, maar ook op risico's voor de moeder zoals hoge bloeddruk en diabetes. Dat dr. Bewley wijst op de risico's die zijn verbonden aan zwangerschap op latere leeftijd wordt algemeen aanvaard, maar het feit dat zij vraagt om maatregelen om dit aan te pakken, heeft al voor scherpe reacties gezorgd. 'Het is niet aan de artsen om uit te maken wanneer vrouwen kinderen mogen krijgen', zegt Claire Fox, de directrice van een vooraanstaande 'denktank'.
leeftijd zegt niet zoveel denk ik. als je er klaar voor bent moet je er gewoon voor gaan vind ik. of je nou 18 of 35 bent. ik ben 22 en ben er echt wel aan toe. mn vriend en ik hebben een heel leuk huisje en allebei een vast inkomen. en de "wilde weekenden" heb ik ook wel gehad. vind t net zo lekker om samen met mn schat op zaterdag avond op de bank een filmpje te kijken.
Ik ben eht wel met Milla eens het ligt er denk ik ook aan wat je een kindje te bieden hebt.De een kanmet 21 veel mer te bieden hebben dan eentje met 35.Meid ik zou lekker genieten van mijn zwangerschap en me er niet al te druk om maken! Liefs,Claudia
denk ook inderdaad dat je dat zelf het beste weet, bovendien weet je eigenlijk pas wat een kindje hebben inhoud als je er zelf voor staat. zo kunnen mensen zonder kinderen ook heel veel goedbedoelde adviezen hebben, waar je eigenlijk helemaal niks aan heb. ga gewoon lekker op je gevoel af en trek je niks aan van die anderen
Wat is oud en wat is jong....? Ik ben 29 en sommige mensen vonden mij nog niet geschikt voor het moederschap. Ik was een echt feestbeest en was elk weekend de hort op! Die mensen staan nu mooi op hun neus te kijken want mijn leven is helemaal veranderd,de kleine staat op nummer 1... Dus het heeft helemaal niks met leeftijd te maken maar alles met hoe je in het leven staat. Meid,trek je niks aan van al dat domme commentaar en leef je leven hoe jij dat wil! Dat doe ik ook! Groetjes
Persoonlijk vind ik ook dat je jong bent als je op je 21 zwanger raakt (niet aanvallend bedoeld). Op mijn 21 ste studeerde ik nog en moest ik nog niet aan kindjes krijgen denken. Maar het hangt er ook van af hoe iemand op die leeftijd in het leven staat en wel of niet volwassen is. Sommige vrouwen zijn al vroeg volwassen en kunnen dan natuurlijk eerder aan kinderen krijgen toe zijn. Maar ik zal niemand veroordelen, omdat het ieder voor zich is.
ikzelf vind onder de 18 echt jong, en voor mezelf vind ik vanaf 35 oud, Maar zoaals gezegd is het afhankelijk van veel factoren etc, en eigenlijk, denk ik dat het goed is als het voor jezelf goed voelt
ik was 19 toen ik zwanger was van de eerste, ruim 3 jaar later kwam de 2e en op mijn 33ste kwam de 3de. ik voelde me bij de eerste niet te jong, en bij de derde niet te oud. maar ik stoor mij wel eens aan de vragen van mensen of het mischien "een ongelukje" was. als blikken konden doden had ik levenslang ik vind wel dat als wij nog een 4de willen dat we niet te lang moeten wachten. dit in verband met leeftijd , maar ook omdat natuurlijk de risicos toenemen naarmate je ouder word.
Ik denk dat je moet kijken naar of je er aan toe bent of niet en waarom wel of niet. Als je onder de twintig bent, vind ik dat best jong, maar ja, 21 zoals Cristel (TS) en ikzelf, is ook nog wel jong. Maar wat zou dat? Ik vind boven de 30 wel laat om 'aan kinderen te beginnen', anderen vinden dat weer de goede leeftijd daarvoor. Tsjah. 't Is maar net hoe je in elkaar zit en wat voor jou prioriteit heeft. In onze kerk (Geref Vrijg.) zie je heel veel jonge ouders en jonggetrouwde stellen. Dus daar is het vrij normaal. Maar waar ik stage liep vonden ze dat ik heel jong was om te trouwen. 't Is ook maar net in welke 'cultuur' je 'leeft'. Hier is dit normaal en daar is dat normaal.