Nee. Mijn vader heeft het ons nooit geleerd. Ik versta wel wat dingen en als ik bijv bij een gesprek zit die niet zo snel gaat dan kan ik er vaak wel uit opmaken waar het over gaat door bepaalde woorden.
Ik heb een Nederlandse moeder en een Spaanse vader. Ik heb een dubbele nationaliteit, voor zover dat nog kan tenminste, nu met de PVV...
Dit is echt een reactie die ik heel vaak krijg als ik aangeef dat ik in Nederland ben geboren maar een Surinaamse Javaan ben. En ook; dat kun je helemaal niet zien, je bent niet ‘zwart’ ‘donker’, je lijkt wel Indonesisch. En ook: is je vader dan Surinaams en je moeder Javaans. de roots liggen inderdaad in Java, Azië, maar door de geschiedenis van Nederland zijn mijn overgrootouders in 1934 verscheept naar Suriname om te werken als contract arbeiders. De echte Surinamers zijn Inheemsen, indianen. Suriname is een smeltkroes geworden van Chinezen, creolen, Hindoestanen. Ik ben hier in Nederland geboren, maar toch zeg ik dat ik een Surinaamse Javaan ben, maar eigenlijk moet ik zeggen dat ik een Nederlandse Javaan ben met Surinaamse geschiedenis door Nederland. Dus nu hedendaagse onder de Nederlanders kan onder- scheid worden gemaakt naar etnische achtergrond. En zouden zij dus zichzelf moeten voorstellen als Nederlandse Turk, Nederlandse Marokkaan, Nederlandse Afghaan. Dat is eigenlijk hetzelfde, maar wordt niet gedaan. Overigens zijn wij in Suriname wel DIE NEDERLANDERS.
Blijf het grappig vinden hoe dat werkt met uiterlijke kenmerken. Zelf heb ik donker bruin haar met blauwe ogen. Man met deels Indonesisch bloed, zwart haar met bruin/groene ogen.Samen hebben we een kind met licht blond haar en hel blauwe ogen. Andere kind is wel een kopie van d'r vader met iets lichter haar. En ja, ik weet 100% zeker dat hij de vader is van beide.
Een deel wel en een deel niet, bij mijn man zijn broer en zus zie je echt de Indische kant en bij mijn man zelf en zijn andere broers en zussen (groot gezin) zie je echt de Surinaamse kant.
Doet me denken aan het programma Verborgen verleden, met name een aflevering met Annechien Steenhuizen. Zover ze konden terugvinden in de aktes, alleen maar Nederlands, terwijl ze vertelt dat ze al voor diverse afkomsten aangezien werd in de loop van haar leven.
Dit is denk ik heel typerend voor veel allochtonen, al snoeren mijn kinderen anderen keihard de mond als iemand zegt dat zij niet Duits zijn, vooral de jongste, maar ook als iemand dan zegt dat ze niet Turks zijn. (Het Nederlanderschap accepteert hij dan weer niet. ) Dus denk dat het met iedere generatie minder wordt. Ik denk dat er ooit ook nieuwe begrippen of betekenissen moeten komen, een beetje zoals in Amerika misschien? Het is best een complex thema omdat je meestal niet goed meekomt met de culturele ontwikkelingen in het land van je roots maar je past ook nooit helemaal in het land waarin je geboren en getogen bent. Dus uiteindelijk heb je hierdoor een groep mensen die een eigen cultuur ontwikkelen en nergens echt passen. De nederlandse Turken zijn bv echt anders als de duitse Turken en dat durf ik ook wel over andere etniciteiten te zeggen. In Duitsland noem ik mezelf vaak Nederlander. Beetje algemene kennis doet niemand kwaad.
Gek hè, hoe dat kan. Misschien dat die 2% Oost-Europese genen van mijn man toch erg sterk zijn Ik dacht door zijn donkere uiterlijk geen schijn van kans te maken om mijn rode haar door te geven aan ons kind, maar heb toch echt een roodharig jongetje gekregen. Zit dus toch iets recessiefs in mijn mans genen.
Dat herken ik wel. Mijn man z'n neef is met een Tunesische vrouw uit Frankrijk getrouwd. Die wordt door mijn schoonmoeder dus "de Française" genoemd. Wat ik wel begrijp, want voor de mensen hier is zij gewoon meer Frans, en zo ervaar ik dat ook wel. Gewoon een heel andere mentaliteit. Terwijl ze haar in Frankrijk weer niet geïntegreerd vinden en daar dus ook de buitenlandse is. Ik kan dus niet eens met haar communiceren aangezien ik geen Frans spreek, en zij geen Engels en zelfs geen Darija (dialect-Arabisch). Wat ik overigens niet zo snap eigenlijk, maar nu ze bezig zijn met remigreren zal ze dus wel Arabisch moeten leren. Mijn man ervaart het zelf minder, ja in Nederland wel, maar hier niet zo. Dat komt waarschijnlijk doordat zijn Darija vloeiend is, maar zodra ze erachter komen dat hij "uit het buitenland" komt dan komt het wel eens voor dat hij anders behandeld wordt (niet per se slechter, maar anders). Of dat ze ineens denken dat hij miljonair is ofzo...
Wauw vind dat eigenlijk best een brutale vraag om zo te stellen aan iemand. Vind dat persoonlijk niet kunnen eerlijk gezegd en zou ook not amused zijn als ik die vraag van iemand zou krijgen ,niemand niet maar een wildvreemde al helemaal.
Oef, waar bemoei je je mee inderdaad. Kan wellicht aan de toon liggen hoe iets gevraagd wordt, maar toch...
Als wij met een vriendin op vakantie gingen, werd er altijd vanuit gegaan dat zij en mijn man de ouders van de jongens waren. Ik heb zelf echt een soort gele huidskleur. De jongens beiden spierwit met blond haar en blauwe ogen. Mijn man heeft een Russisch uiterlijk en word vaak als ' oostblokker' gezien. Vaak zelfs beginnen ze in het Engels tegen hem te praten.
Buren van vroeger: hij surinaams, zij blond Nederlands. 1 zoon van hun is hartstikke blond, blauwe ogen, maar wel kroeshaar. Bijzonder hoe dat overerft.
Ik ben Nederlands. Mijn moeder komt uit boerenfamilies uit het oosten van het land, mijn vader uit de regio Haarlem. Via mijn vaders kant stroomt er wat Joods bloed. Die kant van de stamboom is vrij ver terug uitgezocht en komt uit in Wit-Rusland. Wat voor ons wel wat verbazing gaf omdat mijn achternaam heel Scandinavisch aandoet.